Από το athens voice της Astrid Ζωή Okland
Ανήκω στη γενιά της Άπνοιας. Εμείς διαδεχτήκαμε τη γενιά του «Όπου Φυσάει ο Άνεμος». Ξεκινήσαμε ως η γενιά των € 800 επί Σημίτη· πέσαμε στα € 600 επί Κωστάκη· επί Mind the GAP, είμαστε στα € 400 (με κάτω –σύνηθες φαινόμενο στις μέρες μας– όριο τα € 0)....
ΥΓ. H Astrid Ζωή Okland είναι μέλος της Επιτροπής Νέων της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Δεν φταίνε οι γενιές των νέων που διαδέχονται η μία την άλλη χωρίς να μπορούν να βγουν από το τέλμα, αλλά οι γενιές των πολιτικών που καταλαμβάνουν τις κοινοβουλευτικές θέσεις και δρουν σαν εκτελεστές των μεγάλων παγκόσμιων οικονομικών κέντρων. Ενα όχι, ένα ύψωμα του αναστήματος σε όλα αυτά τα λαμόγια. Στην πλειοψηφία του ελληνικού Κοινοβουλίου. Και ως αποκορύφωμα των ηθικών αξιών αυτών των λαμογιών είναι η απαίτηση να πάρουν αναδρομικά 80.000.000 ευρώ σαν συνταξιούχοι. Τη στιγμή που η Σχολή Καλών Τεχνών έκλεισε διότι δεν είχαν χρήματα για τη λειτουργία της. Ντροπή και αίσχος.
ΑπάντησηΔιαγραφή