Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Ρεβεγιον στο Δήμο

Στο κτίριο του Δήμου Κερατσινίου έκαναν ρεβεγιόν ο απερχόμενος Δήμαρχος Μελάς και τα μέλη του συνδέσμου "ρέκτες εγγράφων".
Οι καλικάντζαροι που συμμετείχαν στα δρώμενα, κοινώς χάπενινγκ, γέμιζαν σακούλες με έγγραφα, κυρίως της οικονομικής υπηρεσίας, και υπο το βλέμμα των εκστασιασμένων και απαγγελλόντων τα κάλαντα συμμετεχόντων, τα φόρτωναν σε παρακείμενο στην είσοδο του κτιρίου, φορτηγό αυτοκίνητο.
Η γιορτή προξένησε τον φθόνο της νέας Δημοτικής Αρχής, όστις ειδοποίησε την Αστυνομία, η οποία παρενέβη, μάζεψε τους καλικάντζαρους και τους ρέκτες και τον τέως και τους τσουβάλιασε στο οικείο αστυνομικό τμήμα.
Ο εισαγγελέας κατεβάζοντας καντήλια, ό,τι Χριστουγεννιάτικα κάθεται και διαβάζει εντάλματα πληρωμών του Δήμου, εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να τους πάει όλους μαζί αυτόφωρο την Δευτέρα για υπεξαίρεση δημόσιων εγγράφων (κοινώς τα βουτάνε για να μην βγουν τα άπλυτα στη φόρα) και να χάσουν την γιορτή της ορκωμοσίας την Τετάρτη.
Θα σας κρατούμε ενήμερους για τις εξελίξεις, θα προσπαθήσουμε να προμηθευτούμε και φωτογραφικό υλικό από τα δρώμενα που σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες υπάρχει και θα διασκεδάσουμε όλοι μαζί.
Λέω, θα διασκεδάσουμε, γιατί μην μου πείτε ότι κάποιος από σας νιώθει έκπληξη.
Αναμενόμενο το γεγονός και ξαναπαιγμένο.
Μόνη έκπληξη για τους αδαείς, η αντίδραση της νέας δημοτικής αρχής.

Συμπλήρωμα νυκτερινό:
Τρία χαρτοκιβώτια γέμισε ο εισαγγελέας από τον έλεγχο των εγγράφων και τα έστειλε στον ανακριτή για έλεγχο.
Πλημμέλημα ή κακούργημα;
Πάντως, εκτός από χρηματικά εντάλματα και διάφορα διαβαθμισμένα έγγραφα, μέχρι και ΕΔΕ για περιπτώσεις χρηματισμού, ολοκληρωμένες και επιβαρυντικές για τα πρόσωπα γύρω από τα οποία γινόταν η διερεύνηση, οι οποίες έμεναν στο συρτάρι του Δημάρχου χωρίς να προχωρούν για "άγνωστους" λόγους, γίνεται λόγος.

Ορίστε και η φωτογραφία που λέγαμε.
Το φορτηγό έξω από το αστυνομικό τμήμα Κερατσινίου.

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

η κρίση των νικητών και η πορεία προς τον Καιάδα



...Δίχως αλλαγή των συσχετισμών, η Ευρώπη οδεύει σε Καιάδα που ούτε μπορεί να φανταστεί. Αν ο μέσος Γερμανός δεν κατανοήσει ότι η όποια ευημερία του στηρίζεται εν πολλοίς στα ελλείμματα των άλλων, αργά ή γρήγορα θα έρθει η δική του σειρά με απρόβλεπτες συνέπειες για όλο τον Ευρωπαϊκό χώρο.
Αν ο αντίστοιχος Γάλλος, Ιταλός, Ιρλανδός, Έλληνας κλπ. δεν απαιτήσουν την κυριαρχία της πολιτικής απέναντι στον οικονομισμό ενός εσμού τοκογλύφων και την κυριαρχία του δημόσιου χώρου της κοινωνίας των πολιτών απέναντι σε κάθε εκχυδαϊσμό είτε του κράτους, είτε της δήθεν ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ανοίγοντας παράλληλους δρόμους μιας νέας μορφής συνεταιριστικότητας ως κύτταρο της νέας οικονομίας που ίσως αναδυθεί, τότε ελπίδα δεν έχουν καμμία οι λαοί της Ευρώπης...
Και επίσης…
…Απέναντι στην μεταφυσική της εμπορίας των ρύπων [!] των λογής λογής "προϊόντων" που για να κατανοήσεις την απάτη χρειάζεσαι γνώσεις ανώτερων μαθηματικών πολλές φορές, απέναντι στην ιδιωτικοποίηση αυτών που ο πολιτισμένος κόσμος θεωρεί κοινή ωφέλεια [ αέρας, νερό, θάλασσα ] απέναντι στην προσπάθεια ολοκληρωτικής διαχείρισης της παγκόσμιας γεωργίας με την παραγωγή σπόρων και φαρμάκων από δύο [!] πολυεθνικές, η μεγάλη αφήγηση του νεοφιλελευθερισμού αποκαλύπτει ένα κοινωνικό Άουσβιτς που παρόμοιο δεν θα μπορούσε να φανταστεί ο μέσος Ευρωπαίος πολίτης...
Και επίσης…
….Ειδικά στην Ελλάδα αν δεν κατανοήσουμε ότι το κράτος αυτό είναι το λάφυρο των νικητών του εμφυλίου και για αυτό συνδέεται με το πιο παρασιτικό κεφάλαιο χρησιμοποιώντας την εργατική αριστοκρατία του σε βάρος όλων των υπόλοιπων εργαζόμενων, τότε δεν θα κατανοήσουμε ποτέ την εξέλιξη της φύσης του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού και τις πραγματικές κοινωνικές σχέσεις και διαπλοκές….

Όλο το ενδιαφέρον άρθρο του Μιχάλη Φανουράκη, αναρτημένο στην Αριστερή στρουθοκάμηλο μαζί με τα εξ ίσου ενδιαφέροντα σχόλια θα το διαβάσετε κάνοντας κλικ εδώ: http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/2010/12/blog-post_13.html

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

στον αστερισμό της αυτοδικίας. Του Σ. Κούλογλου




"...Ισλανδία: μια καταθλιπτική σύγκριση.

Αντιγράφω από ένα mail την καταθλιπτική σύγκριση των όσων ζούμε στην Ελλάδα με τα όσα έγιναν στην Ισλανδία, όταν πριν από 15 μήνες ξέσπασε η κρίση:
« Μόλις 15 μήνες μετά , η εξεταστική επιτροπή που συνέστησε το Κοινοβούλιο από ανεξάρτητους ειδικούς έβγαλε πόρισμα 2.400 σελίδων, με το οποίο όχι μόνο καταλόγισε ευθύνες, αλλά και τις προσωποποίησε. Κατονομάζονται ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε, τρεις πρώην διοικητές της κεντρικής τράπεζας, υπουργοί, ενώ ποινικές ευθύνες καταλογίζονται σε στελέχη των τριών ιδιωτικών τραπεζών. Ήδη ο εισαγγελέας έβγαλε διεθνή εντάλματα σύλληψης, καθώς πολλά golden boys διέφυγαν στο εξωτερικό, κάνοντας μία μέρα πριν από την εκδήλωση της κρίσης τεράστιες αναλήψεις από τουςλογαριασμούς τους. Τρεις συνελήφθησαν και κρατούνται. Η κυβέρνηση έκανε μηνύσεις και ζητάει πίσω τα κλεμμένα.

Η εξεταστική επιτροπή είχε στη διάθεσή της 80 υπαλλήλους, δικό της προϋπολογισμό και δικαίωμα να ζητήσει -ακόμη και να κατασχέσει- στοιχεία από κρατικές υπηρεσίες και ιδιώτες. Επίσης, ανεξάρτητη επιτροπή ετοιμάζει συστάσεις για να γίνουν μεταρρυθμίσεις ώστε να αποφευχθεί παρόμοια κρίση στο μέλλον. Στο πλαίσιο της διαφάνειας, αναρτήθηκε τον Απρίλιο στον ιστότοπο της Βουλής (http://sic.althingi.is/) το πλήρες κείμενο που η κυβέρνηση ονομάζει «Έκθεση της αλήθειας» και οι Ισλανδοί αποκαλούν «Μαύρο πόρισμα» καθώς και εκτεταμένη περίληψη στα αγγλικά. Κανείς, ούτε καν οι κατηγορούμενοι, δεν αμφισβήτησαν την αμεροληψία των συντακτών του πορίσματος.
Το βράδυ της ανακοίνωσης 45 ηθοποιοί συγκεντρώθηκαν στο Δημοτικό Θέατρο του Ρέικιαβικ και διάβασαν επί πέντε συνεχόμενα 24ωρα, σε μια κατάμεστη αίθουσα, ολόκληρη την έκθεση. Για τους περήφανους, πλην εξαπατημένους απογόνους των Βίκινγκς, ήταν μια ομαδική ψυχανάλυση, μια διαδικασία κάθαρσης»."

… και στην Ελλάδα επειδή... «όλοι μαζί τα φάγαμε»,
Κανείς δεν κινδυνεύει να προσαχθεί σε δίκη.
Κανείς δεν κινδυνεύει να χάσει την περιουσία που δημιούργησε από την πολιτική.
Κανείς δεν κινδυνεύει να σπιλωθεί η τιμή και η υπόληψη του.
Γι αυτό κινδυνεύουν όλοι.
Τα λογύδρια περί αυτοδικίας περισσεύουν, αλλά χρησιμεύουν μόνο για την μεταξύ τους παρηγοριά.

ολόκληρο το κείμενο του Σ. Κούλογλου Εδώ

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Δημοσιολαγνεία


Προτελευταίο δημοτικό συμβούλιο στη Δραπετσώνα, λίγο πριν πέσει η αυλαία στο Δήμο.
Απλώς η γεύση είναι ένα κλικ καλλίτερη από αυτή του Κερατσινίου.
Όμως και δω η εικόνα είναι απογοητευτική.
Λίγες μέρες πριν την λαίλαπα του Καλλικράτη, κυριαρχούν οι προσωπικές κόντρες και πικρίες και κακίες.
Τέλος πάντων, μέσα στις ανθρώπινες αδυναμίες είναι και η μη αποδοχή της ήττας ως απόρριψης.
Πάντως απόρριψη είναι και κανείς δεν έκανε λάθος. Τουλάχιστον από αυτούς που προσήλθαν στις κάλπες και ψήφισαν.


Την παράσταση όμως κέρδισε η γενική πρόταση του ΚΚΕ μέσω των συνδυασμών του με την επωνυμία «Λαϊκή Συσπείρωση», για την «χωρίς όρους και προϋποθέσεις μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων στους Δήμους, ανεξαρτήτως χρόνου απασχόλησης».
Πολύ πιασάρικο θέμα. Παρ’ όλο που κανείς δεν το πιστεύει, ούτε του δίνει βαρύτητα, τι έχεις να χάσεις υποστηρίζοντας το; Τίποτα.
Στην πραγματικότητα όμως, η στάση αυτή επαναφέρει το αγωνιώδες ερώτημα του Χόμερ Σίμπσον: «Σκέψου να έχουμε διαλέξει τον λάθος θεό. Κάθε φορά που πάμε εκκλησία, απλά κάνουμε τον σωστό όλο και πιο έξαλλο!»
Μια σκέψη είναι απλώς να συμφωνήσεις με την πρόταση και να ξεφορτωθείς το θέμα. Έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να αλλάξει η όποια κυβερνητική θέση από ένα ψήφισμα και παριστάνεις και συ μαζί με την συσπείρωση τον προστάτη των αδυνάτων.
Μια άλλη σκέψη είναι να υπερφαλαγγίσεις την πρόταση, κάνοντας την ακόμη πιο ριζοσπαστική.
Όποιος εισέρχεται στο Δημαρχιακό Μέγαρο για οποιονδήποτε λόγο (βεβαίωση οικογενειακής κατάστασης, πιστοποιητικό γέννησης κλπ) αποκτά δικαίωμα μονιμοποίησης στο δημόσιο.
Καλό μου ακούγεται.


Μια άλλη σκέψη είναι, να σκεφτείς.
Τι λέμε τώρα;
Δηλαδή πέρα από τους συμβασιούχους που καλύπτουν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες,
-ακόμη κι αν αυτές οι ανάγκες δημιουργούνται από την κακή λειτουργία και υποεργατικότητα που χαρακτηρίζει το δημόσιο-
υπάρχουν μόνο στο Κερατσίνι και στη Δραπετσώνα πάνω από 500 προσλήψεις που έγιναν το τελευταίο 6μηνο με μοναδικό κριτήριο την ψήφο των προσλαμβανομένων.
Στη Δραπετσώνα για παράδειγμα, παρά την πρόσληψη περίπου 70-80 ατόμων με συμβάσεις από 2 έως 8 μήνες, δεν επαναλειτούργησε ο βρεφικός σταθμός που έκλεισε, ούτε ο απογευματινός παιδικός σταθμός, ούτε το μπέιμπι παρκινγκ.
Προφανώς όσοι προσλήφθηκαν κάτι κάνουν εκεί μέσα, αλλά το κριτήριο ήταν να συμμαζευτούν οι ψήφοι των οικογενειών τους κι όχι το αντικείμενο εργασίας τους.
Στο Κερατσίνι, δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας ολοκλήρωσαν τις οικογενειακές τους προσλήψεις λίγες μέρες μετά τις εκλογές.
Κοντά στα ξερά μπορεί η φλόγα να παίρνει και κάποια χλωρά, σίγουρα λίγα, όμως αυτή είναι η πραγματικότητα.
Και το διαχρονικό αυτό χάλι της τοπικής αυτοδιοίκησης, δεν χρειαζόταν να μας το αποκαλύψει ούτε ο Καλλικράτης ούτε η τρόικα.
Συνήθως οι δήμαρχοι μοιράζουν λεφτά του δημοσίου με μορφή μισθού.
Που τα βρίσκουν;
Τα παίρνουν μέσω του κράτους από τους φορολογούμενους, κι αν δεν φτάνουν, αυξάνουν τους φόρους.
Τι, από την τσέπη τους τα βγάζουν;
Μήπως και η συσπείρωση από την τσέπη της θα τα βγάλει;
Αν μπορούσε θα τα έβγαζε από τις δικές μας τσέπες, όσο κι αν φωνάζει για τους πλουτοκράτες κλπ.
Άλλωστε οι πλουτοκράτες κάνουν όποτε γουστάρουν απολύσεις στις επιχειρήσεις τους, με πρόσχημα την εξυγίανση της λειτουργίας και τετριμμένα του είδους «καπιταλισμό έχουμε τι να κάνουμε» στην άλλη ζωή θα έχουμε άλλο σύστημα, σίγουρα καλλίτερο.
Αλλά αυτά «είναι μικρότητες» για να τα συζητάμε.

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

επιτέλους. το τέλος είναι κοντά.

Θεώρησα πολιτικό μου καθήκον να παρακολουθήσω το πρώτο μου και ίσως το τελευταίο για τον Δήμο Κερατσινίου με την παλιά του μορφή, Δημοτικό Συμβούλιο ως Κερα-δραπετσωνίτης.
Η δημοκρατική μου συνείδηση δεν αποκόμισε κανένα απολύτως όφελος, η εμπειρία όμως υπήρξε συγκλονιστική.


Το Δημοτικό Συμβούλιο Κερατσινίου μισή ώρα μετά την καθορισμένη έναρξη του Συμβουλίου.


Έχω παρακολουθήσει δεκάδες δημοτικά συμβούλια στη Δραπετσώνα και έχω γράψει παλιότερα ότι αυτή η τακτική να επαναλαμβάνουν οι δημοτικοί σύμβουλοι στις ομιλίες τους τα ίδια και τα ίδια και να οδηγούνται όλοι μαζί σε ανώφελα ξενύχτια, εις βάρος του ύπνου όσων εργάζονται τα πρωινά, είναι πράξη που στην πραγματικότητα υπονομεύει την δημοκρατία και οδηγεί στο σπίτι έναν κόσμο που υπό κανονικές προϋποθέσεις θα συμμετείχε.
Το αποτέλεσμα αυτό, είναι η πραγματικότητα στο δημοτικό συμβούλιο του Κερατσινίου.
Δεν παρακολούθησα απλώς ένα κακό δημοτικό συμβούλιο.
Παρακολούθησα τον τρόπο που εκφράζεται στις τελευταίες μέρες της μια παντελώς άχρηστη διοίκηση.
Η ανικανότητα διατύπωσης οποιουδήποτε επιχειρήματος είναι εκπληκτική.
Δεν έχει νόημα να κάνω ρεπορτάζ. Μερικά σκόρπια στιγμιότυπα θα καταγράψω για να μπείτε στο νόημα.
Και να σημειώσω εξ αρχής, ότι επειδή η αποψινή συνεδρίαση του συμβούλιου διακόπηκε για αύριο στις 20.30, όσοι έχετε διάθεση να κατανοήσετε τις κοινωνιολογικές συνέπειες της αποχής από τα κοινά, ελάτε.
Όχι για να μάθετε κάτι από την δράση της απερχόμενης διοίκησης του Δήμου.
Απλά για να δείτε και να ακούσετε να μιλούν αυτοί που επί τέσσερα χρόνια διοικούσαν τον Δήμο.
Είναι εκπληκτικός ο τρόπος που αντιλαμβάνονται την διαχείριση της καθημερινότητας μας, ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τις έννοιες της νομιμότητας και της αναγκαιότητας.
Απλά είναι για φτύσιμο.
Η δημοσιοποίηση της εικόνας τους, είναι ίσως ο καλλίτερος τρόπος για την επιστροφή των πολιτών στην ενασχόληση με την πολιτική.
Η περίφημη ρήση του βασιλιά ότι αν θέλει, θα κάνει πρωθυπουργό τον κηπουρό του, εδώ γίνεται πράξη.
Οποιοσδήποτε μογγόλος (κι ας με συγχωρέσουν οι μογγόλοι), κάτοικος του Κερατσινίου κι αν έπρεπε να επιχειρηματολογήσει υπέρ της διοίκησης, θα τα κατάφερνε όσο και η απερχόμενη διοίκηση. Το λέω χωρίς εμπάθεια.


Το Δημοτικό Συμβούλιο Κερατσινίου 3 ώρες μετά την έναρξη της συνεδρίασης.


Ορίστε παράδειγμα.
Κατά τον Σεπτέμβρη η δημοτική αρχή άνοιξε δυο παιδικούς σταθμούς, προσέλαβε και προσωπικό χύμα, έχωσε και ένα χοντρό ενοίκιο στον ένα (κάπου 1500 με 1800 ευρώ άκουσα).
Ξεκάρφωτα προεκλογικό αλλά αν είναι να βολευτούν τα παιδάκια, ας πάει στο διάολο.
Και οι προσλήψεις άσχετες ήταν, αλλά ας προσέχουν τα παιδάκια κι ας πάει στο διάολο.
Και με το ενοίκιο κάποιοι μπορεί να βολεύτηκαν, αλλά για τα παιδάκια, ας πάει στο διάολο.
Έρχεται όμως η Νομαρχία αμέσως μετά τις εκλογές, για να μην θεωρηθεί ότι παρεμβαίνει, και βρίσκει τους σταθμούς εκτός προδιαγραφών –δεν υπάρχει αερισμός στους κοιτώνες, δεν υπάρχει αυλή κλπ- και δεν δίνει άδεια λειτουργίας ενώ επίκειται η διαταγή να κλείσουν οι σταθμοί.
Τι συζητά η συμπολίτευση;
Πρώτα κατηγορεί τον νεοεκλεγέντα Δήμαρχο ότι αυτός φταίει για την απόφαση της Νομαρχίας και αμέσως μετά, πως θα παρακαμφθεί η απόφαση της Νομαρχίας.
Πως θα παρακαμφθούν οι ίδιες οι προδιαγραφές.
Πως εξασφάλισαν την υπόσχεση κάποιας αρμόδιας της Νομαρχίας ότι θα καθυστερήσει να στείλει την εντολή για κλείσιμο, να γυρίσει η χρονιά που θα έχει διαλυθεί η Νομαρχία, να την βγάλουμε καθαρή.
Κι όλα αυτά, στο όνομα των παιδιών.
Μα, αν πρέπει να παρακάμπτονται οι προδιαγραφές ασφάλειας και υγιεινής γιατί δεν φτιάχνουν ένα στρατόπεδο παιδιών με μερικούς παιδονόμους, να χωρά 1000 κι όχι 100 παιδιά;
Κι οι γονείς που πιέζουν φυσικά γιατί πρέπει κάπου να αφήνουν τα παιδιά τους, μπαίνουν στην πραγματική ευθύνη να υπογράψουν προς τον Δήμο μια δήλωση ότι τον απαλλάσσουν από την ευθύνη για ότι συμβεί στα παιδιά τους που θα προέρχεται από την μη τήρηση των συγκεκριμένων προδιαγραφών;
Το παραπάνω θέμα που έφαγε δυο ώρες συζήτησης, δεν κατέληξε κάπου. Θα δούμε.
Άλλη μισή ώρα έφαγε ο απερχόμενος Δήμαρχος για να διαβάσει κομπιάζοντας μια πολιτική δήλωση που έγραψε κάποιος καταφανώς απολίτικος φίλος ή συνεργάτης του και προσπαθούσε να εξηγήσει με έναν τρόπο δικό του γιατί θα αποτύχει ο νέος Δήμαρχος. Η εξήγηση που δίνει για όσους είστε περίεργοι είναι, γιατί είναι πολύ δύσκολο να διοικήσεις.
Μάλιστα. Γι αυτό θα αποτύχει ο Τζανής.
Κι αυτός ο τύπος ρε παιδιά εκπροσωπούσε στις εκλογές δυο κόμματα.
Όπου το ένα είναι υπέρ του μνημονίου και το άλλο κατά. Και μέσα στην έντονη αντιπαράθεση των εκλογών, αυτός τα ένωσε κάτω από την ηγεσία του.
Καταλαβαίνετε γιατί τραβάμε της αλεπούς το θάνατο;
Γιατί εκχωρήσαμε – εκχωρήσατε είναι το σωστό- πάρα πολλοί από μας το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους άχρηστους και τους επιτρέψαμε να δείχνουν την γλώσσα που έτσι κι αλλιώς την έχουν έξω.
Για να σοβαρευτούμε.

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Πίσω από την κουρτίνα.

Δήμος Κερατσινίου: Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο η συμμετοχή ατόμων με αναπηρία στο δίαθλο 2010

«Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το διήμερο εκδηλώσεων αφιερωμένων στον Αθλητισμό και στην Αναπηρία που σχεδίασε και υλοποίησε η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Πρόνοιας Κερατσινίου σε συνεργασία με τον δήμο Κερατσινίου.»

Και πως θα μπορούσε να αποτύχει άλλωστε. Η επιθυμία για συμμετοχή, για ανάδειξη, για συναγωνισμό και ανταγωνισμό, όπως συμβαίνει σε καθέναν από μας δηλαδή, είναι εξ ίσου ισχυρή και στους συμπολίτες μας με κινητικά προβλήματα.
Εύκολο λοιπόν να πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες και να κάνεις και το κομμάτι σου.
Αλλά ας τα πει καλλίτερα ο φίλος μας, ο Τάκης Πατσάκης, άμεσα ενδιαφερόμενος ως καθημερινός αγωνιστής του δημοτικού πολύαθλου.

Θέμα: ΔΙΑΘΛΟ 2010 ΜΑΖΙ ...ΜΠΟΡΟΥΜΕ; ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ !!!!

“Δεν μιλάμε για ανοχή αλλά για ένταξη. Δε μιλάμε για λύπηση αλλά για ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες… Δε μιλάμε απλώς για αντιμετώπιση αλλά για συμμετοχή… Ένας απόλυτα υγιής σήμερα άνθρωπος, μπορεί αύριο, μετά από κάποιο ατύχημα, να είναι παραπληγικός… Κάθε μέρα για εμάς που θεωρούμαστε υγιείς και αρτιμελείς είναι ένας αγώνας… Κάθε μέρα για τα άτομα με αναπηρία είναι 100 αγώνες μαζί. Και πολλές φορές αγώνες άκαρποι και εμπόδια ανυπέρβλητα...(sic)”

Αυτά τα ωραία και ταυτόχρονα ...λυπησιάρικα, ακούστηκαν δημόσια από τα "υπεύθυνα" χείλη του πρώην Δήμαρχο Κερατσινίου κ. Μελά, αλλά και στενών συνεργατών του, στην εκδήλωση Δίαθλο 2010 που οργάνωσε η Δημοτική Επιχείρηση Πρόνοιας προ ολίγων ημερών.
Και δεν μπορούν παρά να χαρακτηριστούν ως τέτοια, μιας και η απερχόμενη διοίκηση του Δήμου παριστάνει περίπου την ανήξερη για όλα αυτά που συμβαίνουν (και με τη δική της ανεπάρκεια και εγκληματική αδιαφορία) στην πόλη μας.
Αρκεί λ.χ. μία βόλτα στην καθημαγμένη και εξίσου "ανάπηρη" πλατεία Λαού, για να αντιληφθεί και ο πλέον δύσπιστος το μέγεθος της ανευθυνότητας και της απανθρωπιάς των τέως διοικούντων.

ΔΙΑΘΛΟ 2010 λοιπόν ! Εμπρός όλοι μαζί αγαπημένοι ΑΜΕΑ!

Άθλημα πρώτο : Ο/Η έρμος/ρμη και ταλαίπωρος/ρη ΑΜΕΑΣ πάει για καφέ στην πλατεία Λαού (ααα, τον κακομοίρογλου, που λέγαν κι οι ΑΜΑΝ), και να σου η πρώτη του συνάντηση με τα ...πεπραγμένα του κ. Μελά !
Η ράμπα φτιάχτηκε !
Όμως παράλληλα με τη ράμπα, φτιάχτηκε και το κιγκλίδωμα προστασίας της ράμπας από την προσπέλαση του βρωμο ΑΜΕΑ !!!! Έτσι κτίζουμε τον υπεραθλητή ΑΜΕΑ του αύριο !!!! Πήδα λοιπόν το κιγκλίδωμα βρε κουτό για να βρεθείς στην καφετέρια, αλλιώς αν δεν το κάνεις, πως θα πάρεις το χρυσούν μετάλλιο στο "ΔΙΑΘΛΟ 2010-11-12" κοκ ?

Άθλημα δεύτερο : O/Η AMEAΣ στέκει μπροστά στο ΙΚΑ της Αμφιάλης ή στον ΟΑΕΔ Κερατσινίου :
Εδώ το άθλημα είναι για γερά νεύρα και δεν ενδείκνυται για καρδιοπαθείς !!!! Οι ράμπες φτιάχτηκαν, μόνο που ...να ...πώς να το πω ; Δεν χωρά το καρότσι για να στρίψει και να περάσει μέσα !!!!
Και υπ' όψιν, το άθλημα διεξάγεται χωρίς προστατευτικά μέσα, που σημαίνει τι; Μία στραβοτιμονιά και τσούπ στο κενό ! (Αμ δεν προσέεεεεε, που έλεγε και η Ρένα Βλαχοπούλου), θεός σχωρέστην (αυτήν και πιθανώς ΚΑΙ τον/την αθλητή/τρια).

Άθλημα τρίτο : O/Η AMEAΣ στο πεζοδρόμιο (...μη πάει στο κακό ο νους σας).
Εδώ τα πράγματα είναι μεν δύσκολα αλλά σίγουρα όχι τόσο επικίνδυνα όσο στη 2η σκηνή.
Ας υποθέσουμε πως ώ! του θαύματος κάποιος χριστιανός, Έλληνας η αλλοδαπός, ξέχασε να παρκάρει το τροχοφόρο του στη ράμπα (αν υπάρχει βεβαίως, βεβαίως, ράμπα εννοώ) κι έτσι ο/η ΑΜΕΑΣ μπορεί να διασχίσει το πεζοδρόμιο.
Το "φυσικό" εμπόδιο στο συγκεκριμένο άθλημα λέγεται "παράνομες διαφημιστικές ταμπέλες των μαγαζιών της περιοχής", με τις ευλογίες (και με το ...αζημίωτο φυσικά) της ψυχοπονιάρας πάντα, Δημοτικής Αρχής.
Έτσι λοιπόν ο/η ΑΜΕΑΣ επιστρέφει εκεί από όπου ανέβηκε, για να ανακαλύψει ότι ...επιτέλους κάποιος χριστιανός, Έλληνας η αλλοδαπός, ΔΕΝ ξέχασε αυτή τη φορά να μοστράρει το τροχοφόρο του στη ράμπα (και έτσι ο/η ΑΜΕΑΣ θα παραμείνει, άγνωστο για πόση ώρα, εγκλωβισμένος/νη στο πεζοδρόμιο (...μη πάει στο κακό ο νους σας).

Άθλημα τέταρτο : "Άλμα εις ράμπαν". Αυτό το άθλημα διεξάγεται στην ...πίστα απέναντι από το Δημαρχείο της Δραπετσώνας και σαν σκοπό του έχει το να ανακαλύψει ο/η ΑΜΕΑΣ πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κατεβαίνοντας ιλιγγιωδώς τη ράμπα με την ειδική διαμόρφωση κλίσης των (60 να πω?) μοιρών !!!!
Μία ράμπα η οποία κατασκευάστηκε επί Δημαρχίας Αραβιάδη (ο Μελάς της Δραπετσώνας σα να λέμε) και διατηρήθηκε από τον καλό και ...ευαίσθητο σε θέματα ΑΜΕΑ κ. Χρυσό.

Αυτά και πολλά άλλα ...αθλήματα καλείται να ξεπεράσει ο μέσος Δημότης του ενιαίου πλέον Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, με πρωταθλητές της υποκρισίας τους πρώην δημάρχους που καταταλαιπώρησαν το Δήμο και τους Δημότες, όλους εμάς δηλαδή, ΑΜΕΑ και μη !

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Λ. Τζανής: "Να αποφύγουμε το αυτοδιοικητικό ΔΝΤ"


Πανέτοιμος για σκληρή και ποιοτική δουλειά στο τιμόνι του νέου Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώντας, εμφανίστηκε ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος, Λουκάς Τζανής, στο dimarxe.gr news. Ο κ. Τζανής ξεκαθάρισε πως έχει δύσκολο έργο μπροστά του αλλά δεσμεύτηκε για άλλη μία φορά πως θα υλοποιήσει όλες τις προεκλογικές του υποσχέσεις.

Αναλυτικότερα:

Μιλώντας για τον ανεξάρτητο χαρακτήρα του συνδυασμού του: «Ήμασταν ο μοναδικός συνδυασμός, στους είκοσι μεγαλύτερους Δήμους της χώρας, που είναι εντελώς ανεξάρτητος. Είναι μία καθαρή νίκη των πολιτών και της Αυτοδιοίκησης».

Ερωτώμενος εάν φρονεί πως το ανεξάρτητο της παράταξής του, χάρισε τη νίκη, τόνισε: «Το πολιτικό κλίμα είτε ευνοεί είτε αποτελεί πρόσχωμα στην προσπάθεια του εκάστοτε ανεξάρτητου συνδυασμού. Ναι μεν η χαμηλή συσπείρωση των κομματικών μηχανισμών ευνόησε όλους τους ανεξάρτητους αυτοδιοικητικούς συνδυασμούς αλλά την ίδια ώρα, η προσπάθεια πόλωσης από πλευράς ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αποτέλεσε τροχοπέδη για εμάς».

Εν συνεχεία άφησε σαφείς αιχμές για τα διλλήματα του Πρωθυπουργού διερωτώμενος με νόημα: «Κινδυνεύει καμία κυβέρνηση επειδή βγήκε Δήμαρχος ο ανεξάρτητος Τζανής; Ωστόσο κάποιοι συμπολίτες μας έπεσαν στην παγίδα του ψευτοδιλλήματος».

Κληθείς να απαντήσει εάν έχει λάβει γνώση για την κατάσταση στους δύο Δήμους, τόνισε: «Τα πράγματα δεν είναι πολύ καλά. Δυστυχώς, επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες που είχαμε προεκλογικά πως το χρέος θα είναι δυσβάσταχτο. Θα προσπαθήσουμε να αποφύγουμε το αυτοδιοικητικό ΔΝΤ. Το τοπίο δεν είναι καθόλου καλό. Εμείς από 1/1/2011 θα προσπαθήσουμε να γράψουμε μία νέα σελίδα για το Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα».

Εν τέλει, σημείωσε: «Θα είμαστε συνεπείς με τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Έχουμε σηκώσει τα μανίκια. Θέλουμε οι συμπολίτες μας να γευτούν καλύτερες υπηρεσίες και βελτίωση της καθημερινότητάς τους. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Είναι αδικημένες περιοχές το Κερατσίνι και η Δραπετσώνα. Πρέπει να βάλουμε τέλος σε αυτό».

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

για μια παράγκα (2)

για μια παράγκα
λέγαμε το σχόλιο για το εγκαταλελειμμένο σπίτι του Μενέλαου Λουντέμη στις 12-9-10, όπως το είχε παρουσιάσει η Σόφη Θεοδωρίδου.
Με έπιασε μια εκλογική περιέργεια για το θέμα.
Λοιπόν.
Δήμαρχος στον Εξαπλάτανο, και ως ένα σημείο υπεύθυνος για το χάλι της παράγκας, ήταν (και είναι μέχρι τις 31-12) κάποιος κύριος Τουφεγκόπουλος, εκπαιδευτικός.
Ο Εξαπλάτανος λόγω Καλλικράτη, " ενώνεται με το Δήμο Αριδαίας για τη δημιουργία του Δήμου Αλμωπίας με έδρα την Αριδαία. Η έκταση του νέου Δήμου είναι 980.86 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 29354 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή της ΕΣΥΕ του 2001."
Στις εκλογές του Νοεμβρίου, ο κύριος Τουφεγκόπουλος δεν κατέβηκε στις εκλογές.
Νέος Δήμαρχος και νέος υπεύθυνος για την απόσβεση του παραλόγου, ο κύριος Πασόης, στηριζόμενος από το ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 58,50% την δεύτερη Κυριακή.
Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι ο νέος Δήμαρχος θα δείξει την ευαισθησία που αρμόζει στον πολιτισμό μας.

Το 10ήμερο που θα... αλλάξει τον Δήμο

Ο Καλλικράτης προ των πυλών.
Μέσα στο πρώτο 10ήμερο της ζωής του, πρέπει να συντελεστούν μια σειρά σημαντικών και πρωτόγνωρων ενεργειών, με στόχο την ίδια την λειτουργία του νέου Δήμου με το καλή μέρα της νέας χρονιάς.
Στις πρώτες 25 ενέργειες που ορίζει ο Νόμος, οι 17 πρέπει να αποφασιστούν το πρώτο 10ήμερο, οι 5 πρέπει να έχουν γίνει από τους απερχόμενους Δημάρχους, και οι 3 μέσα στο πρώτο δίμηνο.
Πολύ δουλειά.
Πολύ νέα δουλειά.
Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά σ' αυτές τις 25 πρώτες ενέργειες (εντάξει, μερικές είναι τυπικές ή παραδοσιακές) και τα ξαναλέμε.