Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

τα αδέσποτα της Δραπετσώνας

"....ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ Υπουργοί, ποια συγκεκριμένα και άμεσα μέτρα θα πάρουν, για την προστασία των κατοίκων της Δραπετσώνας από τα αδέσποτα, την ασφαλή περισυλλογή και απομάκρυνση των ζώων από την περιοχή και τη φιλοξενία τους σε κατάλληλους χώρους με όλα τα σύγχρονα μέσα...."

από την ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή.
(ολόκληρη η ερώτηση εδώ)


Εγώ το 'πιασα το υπονοούμενο.
Αλλά, συγνώμη.
Στις περασμένες δημοτικές εκλογές, είχε φροντίσει να περιμαζέψει όλα τα αδέσποτα και να διαφυλάξει την ακεραιότητα των δημοτών.

Τώρα γιατί τα εγκαταλείπει και καλεί την κυβέρνηση να τα περισυλλέξει;
Αγρίεψαν περισσότερο και δεν ξέρει τι να κάνει;

καραγκιοζομάχος...του Μαρίνου Γιάννη

Εθνος καραγκιόζηδων 

Η απόφαση της UΝΕSCΟ που αναγνώρισε ως Τούρκο τον Καραγκιόζη, αντί να προκαλέσει ανακούφιση, εξόργισε την επιλεκτικά ευαίσθητη Ελλάδα. Αποστερείται, λένε, έτσι η χώρα μας από μιαν άυλη φιγούρα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Με κίνδυνο να δεχθώ και πάλι ποταμούς λάσπης, εγώ πληροφορήθηκα με ανακούφιση την απόφαση του διεθνούς αυτού πολιτιστικού οργανισμού να χρεώσει στα κουσούρια των πρώην δυναστών μας Οθωμανών και το καραγκιοζιλίκι. Γιατί εδώ και είκοσι χρόνια από τη στήλη αυτή στηλιτεύω την από μέρους των νεοελλήνων ηρωοποίηση του πρωταγωνιστή του Θεάτρου Σκιών και κυρίως την ανάδειξή του σε πρότυπο για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας.

Στο «Βήμα» τής 29.12.1991, αναλύοντας την άποψή μου ότι «αυτός ο κακομούτσουνος και κακομοίρης είναι η συμπύκνωση μερικών από τα πιο απεχθή και χυδαία ελαττώματα που γέννησε η ανθρώπινη ψυχή», επεσήμαινα: «Είναι πρώτα πρώτα τεμπέλης. Παριστάνει ότι δήθεν θέλει να δουλέψει και γι΄ αυτό κατά καιρούς επαγγέλλεται τα πάντα (φούρναρης,γιατρός, δικηγόρος, μάγειρας κτλ., χωρίς να έχει οποιαδήποτε σχετική γνώση, με μόνη πρόθεση να ξεγελάσει τους άλλους για να τα κονομήσει». Σταθερή επιδίωξή του να βγάλει λεφτά χωρίς να κοπιάσει. Αλλά όταν δεν αρκεί η απάτη καταφεύγει στην επόμενη εύκολη λύση, την κλοπή. Χωρίς μάλιστα να διστάζει να κατακλέβει τους κοντινούς του φίλους και συγγενείς (τον Χατζηαβάτη ή τον μπαρμπαΓιώργο). Ετσι, εκτός από τις αρετές της φιλοπονίας και της εντιμότητας, εξευτελίζει και την υψηλή ανθρώπινη αρετή της φιλίας. Χαρακτηριστικό σύμβολο των απεχθών αυτών χαρακτηριστικών του είναι το μακρύ του χέρι. Για να κλέβει ευκολότερα αλλά και για να δέρνει. Και μάλιστα όχι κάποιους κακούς ή εχθρούς αλλά τα ίδια τα παιδιά του και τον καλοκάγαθο και ανιδιοτελή φίλο του Χατζηαβάτη.

Ενα τέτοιο βρωμερό υποκείμενο είναι πολύ φυσικό να χαρακτηρίζεται από τη μέχρις εξευτελισμού αυτοταπείνωση έναντι των ισχυρών και τη βάρβαρη μεταχείριση των αδυνάτων. Είναι φυσικά και άδικος. Οσάκις «κονομήσουν» κάτι με τον Χατζηαβάτη, αναλαμβάνει τη μοιρασιά κατά τη γνωστή ρήση: «Τα δικά σου δικά μου και τα δικά μου δικά μου». Είναι και μισογύνης. Εκείνος τεμπελιάζει ή διδάσκει τα παιδιά του πώς να τον αντιγράψουν, ενώ η Καραγκιόζαινα ουδέποτε εμφανίζεται στη σκηνή αλλά κάπου στο βάθος κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού και δέχεται εντολές και βρισιές από τον τεμπελχανά σύζυγό της που είναι πάντα ξάπλα κατηγορώντας την άδικη κοινωνία.

Ως οικογενειάρχης δεν αρκείται στο να δίνει το κακό παράδειγμα στα παιδιά του. Τους παραδίδει καθημερινά και μαθήματα κλοπής και απάτης ως μέσου πλουτισμού χλευάζοντας την εργασία, την εντιμότητα, τα γηρατειά.

Ο Καραγκιόζης σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου θα ήταν το κορυφαίο παράδειγμα προς αποφυγήν. Στην Ελλάδα έχει υιοθετηθεί επισήμως ως πρότυπο διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας. Με τέτοια καραγκιοζιλίκια δεν είναι περίεργο πώς καταντήσαμε ο παρίας των πολιτισμένων εθνών και αυστηρά εποπτευόμενος λαός ως κατ΄ επάγγελμα απατεώνας και διεφθαρμένος. Ας σημειωθεί ότι ορθώς φαίνεται πως διεκδίκησαν οι γείτονές μας την τουρκική ταυτότητά του. Στη γενέτειρά του Προύσα, στην είσοδο του μεγαλύτερου εκεί τεμένους, υπάρχει εντοιχισμένη η φιγούρα του Καραγκιόζη. Η εξήγηση που μου εδόθη από τον τούρκο ξεναγό ήταν ότι όταν ανεγείρετο το τζαμί ο Καραγκιόζης σύχναζε εκεί διηγούμενος τα ειδεχθή κατορθώματά του. Καθώς χλεύαζε την εργατικότητα των χτιστών προκαλούσε καθυστέρηση στην πρόοδο της ανοικοδόμησης. Ετσι είδε και απόειδε ο επόπτης του έργου και τον αποκεφάλισε.

Μετά τον επίσημο εκτουρκισμό του, μακάρι, απαλλασσόμενοι εμείς οι Ελληνες από την απεχθή κληρονομιά του, να πάψουμε πια να είμαστε έθνος καραγκιόζηδων. Αν δεν είναι αργά.
jmarinos@tovima.gr 

από το http://www.tovima.gr/  

 

 

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

ο δήμαρχος μας, ο Καλλικράτης και η τρόικα.

Όλοι λίγο - πολύ έχουμε πάρει χαμπάρι τα δυο επικρατέστερα πολιτικά σενάρια που ήδη κάνουν την τσάρκα τους στις γειτονιές και ξετυλίγουν τα επιχειρήματα για τις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου.
Το πρώτο, μας καλεί να στηρίξουμε το ΠΑΣΟΚ στο δύσκολο αγώνα του για την έξοδο από την κρίση που μας έμπλεξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και τώρα με τον Καλλικράτη να βάλουμε τις βάσεις μια νέα αρχή.
Το δεύτερο μας καλεί σε ένα δημοψήφισμα κατά των μέτρων, κατά του ΔΝΤ, κατά της τρόικας κατά της κυβέρνησης κλπ.
Με εκνευρίζουν και τα δυο, γιατί δεν περιέχουν μέσα τους τα καθημερινά προβλήματα της γειτονιάς μου και πιο πολύ με εκνευρίζει το γεγονός, ότι για να βρω την σωστή απάντηση και στα δυο σενάρια, θα πρέπει να φάω πολλές ώρες, να παρατήσω εν μέρει την δουλειά μου, για να κάνω την δουλειά των "αντιπροσώπων" μου.
Έτσι, μου ήρθε μια χαρά η κωδικοποιημένη θέση του Ανδρέα Νεφελούδη, γραμμένη για λογαριασμό της Δημοκρατικής Αριστεράς, που βάζει τα πράγματα στη θέση τους, σε ικανοποιητικό βαθμό.
Μια γεύση των θέσεων πιο κάτω:

o Μια αυτοδιοίκηση αδρανής και απαθής για τις επιπτώσεις του μνημονίου ή μια αυτοδιοίκηση με ουσιαστικές προτάσεις για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων σε τοπικό επίπεδο;


o Μια αυτοδιοίκηση εξαρτημένη από την κεντρική διοίκηση, έρμαιο των επιχορηγήσεων και των πελατειακών ή κομματικών παζαριών ή μια αυτοδιοίκηση ανεξάρτητη με σαφώς καθορισμένους τοπικούς πόρους (χωρίς επιπλέον φορολογία) μέσω της αναθεώρησης του φορολογικού συστήματος και της αποκέντρωσης του;


o Μια αυτοδιοίκηση με ασαφείς όρους λειτουργίας και οργάνωσης όπου το πελατειακό σύστημα και η διαπλοκή θα κυριαρχούν ή μια αυτοδιοίκηση με σαφείς δεσμεύσεις για την εξυπηρέτηση του πολίτη και με καθορισμένους όρους για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της;


o Μια αυτοδιοίκηση που το πελατειακό της προφίλ θα κρατά ως όμηρους χιλιάδες εργαζομένους στο χώρο της ή μια αυτοδιοίκηση με καθαρές και σαφείς εργασιακές σχέσεις, οργανογράμματα και κανόνες διαχείρισης;


o Μια αυτοδιοίκηση τέλος αναξιόπιστη και έρμαιο διαπλοκών και αδιαφανών διαδικασιών ή μια αυτοδιοίκηση κρυστάλλινη στην διαχείριση των οικονομικών της που θα αποτελεί το γυάλινο σπίτι του δημότη; Και τέλος


o Μια αυτοδιοίκηση συγκεντρωτική και φοβική σε κάθε συμμετοχική διαδικασία ή μια αυτοδιοίκηση που θα υπερβαίνει τον εαυτό της και θα ενισχύει την δημιουργία θεσμών άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής;


και για πιο επιμελείς, ολόκληρο το κείμενο εδώ

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Ποιός ανακινεί την Ανάπλαση;

Κάτι αρχίζει να κινείται στην υπόθεση της ανάπλασης μας πληροφορεί η Καθημερινή.
Στο άρθρο γίνεται ένα λαθάκι από τον δημοσιογράφο.
Μας πληροφορεί ότι η κινητικότητα προέρχεται από τους ιδιοκτήτες και την τοπική αυτοδιοίκηση. «…Το τελευταίο διάστημα όμως η υπόθεση παρουσιάζει και πάλι έντονη κινητικότητα, με τους ιδιοκτήτες του χώρου αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση να αναζητούν παράλληλα (αλλά όχι από κοινού) τρόπο απεμπλοκής της ανάπλασης, ενδεχομένως και με προσέλκυση κινεζικών κεφαλαίων…»


Αμ, δεν είναι έτσι.
Γιατί όπως διευκρινίζει πιο κάτω, η αυτοδιοικητική κινητικότητα προέρχεται από την Νομαρχία (που σε λίγους μήνες δεν θα υπάρχει αλλά αγωνιά να αφήσει την σφραγίδα της) και όχι από τον Δήμο Δραπετσώνας ή Κερατσινίου.
Σα να έχει εκχωρήσει ο Δήμος Δραπετσώνας και ο Δήμος Κερατσινίου τα δικαιώματα τους στην Νομαρχία και να περιμένουν από τον Νομάρχη και τον πρόεδρο του ΟΛΠ και το αρμόδιο υπουργείο να αποφασίσουν τι θα γίνει.
Κακό. Πολύ κακό.
Έχουν περάσει δεκαετίες από τότε που ξεκίνησαν οι αγώνες για την απομάκρυνση των λιπασμάτων. Ο αγώνας πέτυχε.
Έχει περάσει παραπάνω από μια δεκαετία που άρχισαν να διαμορφώνονται προτάσεις για την αξιοποίηση του χώρου.
Όλες κόλλησαν στην επιθυμία των δημοτικών αρχών η αξιοποίηση, με ορθολογικά κριτήρια, να είναι προς όφελος και των ιδιοκτητών και των κατοίκων και όχι μόνον προς όφελος των ιδιοκτητών.
Σήμερα «ξεκόλλησε» το θέμα. Πως;
Με την απομάκρυνση των δημοτικών αρχόντων από το τραπέζι των συζητήσεων και την αντικατάσταση τους από τον Νομάρχη;
Ο Νομάρχης θέλει ουρανοξύστες λέει το άρθρο.
Μέχρι και η Εθνική τράπεζα έφριξε από την πρόταση.
Οι υποψήφιοι Δήμαρχοι τι λένε;
Ειδικά οι πασοκογενείς, αντί να τσακώνονται για το χρίσμα, είναι προτιμότερο να δηλώσουν, και να αγωνιστούν να μας πείσουν, ότι δεν εκχωρούν τα δικαιώματα του διευρυμένου δήμου σε κανένα στέλεχος του κόμματος τους.
Γιατί δεν έχουμε κανέναν απολύτως λόγο να εμπιστευόμαστε ούτε τον πρόεδρο του ΟΛΠ (άλλα συμφέροντα υπερασπίζεται) ούτε τον, για λίγο ακόμη, νομάρχη, ούτε την Εθνική Τράπεζα.
Λογικά, θα πρέπει να εμπιστευτούμε τον Δήμαρχο που θα εκλεγεί κι αυτός με την σειρά του να εμπιστευτεί τους κατοίκους, φροντίζοντας και συμμετέχοντας και διευρύνοντας από τώρα τον θεσμό της επιτροπής ανάπλασης.


Καλό είναι και εμείς, οι κάτοικοι της Δραπετσώνας – Κερατσινίου να κινητοποιηθούμε σε αυτή την υπόθεση, για να μην φάμε στη μάπα «λύσεις» που θα εξυπηρετούν μόνο τους εργολάβους.
Και ανεξάρτητα από φιλίες και κομματικές συμπάθειες, να ζητούμε από τους υποψήφιους με σαφήνεια και με πράξεις να διευκρινίσουν τις προθέσεις τους σ’ αυτό το ζήτημα.
Δυστυχώς, ο Καλλικράτης με την διεύρυνση των δήμων κάνει τον δήμαρχο πιο απρόσιτο από πριν.
Θα έχει την καλή δικαιολογία ότι δεν μπορεί να ασχοληθεί με τα προβλήματα καθημερινότητας λόγω της έκτασης του Δήμου.
Μη βάλλουμε στο σβέρκο μας κάποιον, που ακόμη και στο υπ’ αριθμόν ένα θέμα της περιοχής μας, έχει φροντίσει από νωρίς να αποδεχτεί λύσεις που θα επιβαρύνουν αρνητικά το περιβάλλον και τον τρόπο διαβίωσης μας.

Πατήστε εδώ να διαβάσετε ολόκληρο το ενδιαφέρον άρθρο της Καθημερινής.

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

ὑπέρ τῆς διατηρήσεως τῶν θρησκευτικῶν συμβόλων

Το τσίμπησα στον Ροϊδη.
Συγκινήθηκα, γιατί επί τέλους ο πρωθυπουργός μας παίρνει και ένα συγχαρητήριο μήνυμα, από έναν βαθύτατα πνευματικό και καλόκαρδο άνθρωπο και το φωτογράφισα για σας.

Κάντε κλικ να διαβάσετε στην γλώσσα που ομιλείτο επι Ρωμαιοκρατίας και Τουρκοκρατίας.

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

παιδικές χαρές... εργολαβίες διαδημοτικές

Έχουμε δείξει πολλές φωτογραφίες, με τις παιδικές χαρές του Δήμου μας
Ήρθε όμως ο Κορυδαλλός και με την πιο κάτω φωτογραφία μας έσκισε.
Ολόκληρο το φωτοθέμα εδώ

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

χρίσμα... χρίσμα.... κάτι μου θυμίζει

Βρίσκεται σε εξέλιξη μια ενδοπασοκική μάχη ανάμεσα σε 5 άτομα για την κατάκτηση του χρίσματος του υποψήφιου δημάρχου που θα δώσει (όπως ελπίζουν) η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Διακρίνω μια αμετανόητη αλαζονεία, μικρότερη ή μεγαλύτερη στον καθένα τους, σε αυτή την διεκδίκηση η οποία σκιαγραφείται στα εξής.
Βεβαιότητα των διεκδικητών, ότι η εκλογή δημάρχου είναι υπόθεση του ΠΑΣΟΚ.
Γι αυτό, το πρώτο και σημαντικό βήμα είναι το χρίσμα, και ακολουθούν και οι εκλογές μια που έτσι ορίζει η Δημοκρατία.
Προσπαθεί ο καθένας τους να εμφανίσει όσο περισσότερα ονόματα «επωνύμων» μπορεί ως υποστηρικτών του, χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό κριτήριο, με μοναδικό στόχο να ενισχύσει προς όφελος του το μοναδικό κριτήριο της «συνένωσης του κόμματος».
Και τέλος δέσμευση των διεκδικητών, ότι θα «σεβαστούν» την απόφαση της ηγεσίας τους.
Από αυτή την αλαζονική συμπεριφορά, το πιο διάτρητο επιχείρημα είναι το τελευταίο, η δέσμευση σεβασμού στην απόφαση της ηγεσίας.
Γιατί ο σεβασμός αυτός, αφήνει τελείως ακάλυπτους όσους θα ήθελαν να υποστηρίξουν κάποιον.
Ενδεχομένως, να υπάρχουν «υποστηρικτές» που μοναδικό λόγο υποστήριξης έχουν την πεποίθηση ότι ο συγκεκριμένος υποψήφιος θα είναι ένας καλός δήμαρχος, ενώ ο άλλος θα είναι ένας κακός δήμαρχος.
Αν η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δώσει το χρίσμα στον κακό υποψήφιο κατά τα κριτήρια κάποιων, πως είναι δυνατόν να συρθούν όλοι στην επιλογή της ηγεσίας μόνο και μόνο επειδή θα συρθεί εκεί, για τους δικούς του ιδιοτελείς εν τέλει λόγους, ο εκλεκτός τους;
Και μια που ο λόγος που σύρονται σ’ αυτή την επιλογή οι ατυχήσαντες υποψήφιοι είναι ιδιοτελής –δηλώνουμε την υποστήριξη μας στην απόφαση της ηγεσίας, για να έχουμε το δικαίωμα να είμαστε διεκδικητές της υποψηφιότητας- αυτομάτως δεν αναιρείται η πεποίθηση κάποιου αγνού πολίτη ότι η συγκεκριμένη επιλογή του είναι καλή για τον τόπο;
Άβυσσος η ψυχή των υψηλο-πασόκων.

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Για να γνωριστούμε καλλίτερα...

Επειδή έχει αρχίσει η κινητικότητα υποψηφίων για τις δημοτικές εκλογές, καλό είναι να θυμηθούμε, ή να έχουμε πρόχειρα για κάθε συζήτηση τα προηγούμενα αποτελέσματα στους δυο Δήμους.
Τα αποτελέσματα προέρχονται από το site του υπουργείου εσωτερικών.



Οι εκλογικές συνήθειες των 2 γειτόνων παρουσιάζουν κάποιες ομοιότητες και κάποιες σημαντικές διαφορές.
Ας δούμε όμως και την συμπεριφορά μας στις εθνικές εκλογές για καλύτερα συμπεράσματα.


Παρατηρήσεις:
Ο Χρυσός στη Δραπετσώνα, έχοντας το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ έλαβε την πρώτη Κυριακή 23,14%, ενώ ο Σαλαλές στο Κερατσίνι, επίσης με το χρίσμα, ανέβηκε στο 38,71%.
Ο Χρυσός την δεύτερη Κυριακή έχοντας την έξωθεν καλή μαρτυρία κατατρόπωσε τον επίσης πασοκογενή αντίπαλο του Χρονόπουλο διπλασιάζοντας σχεδόν τα έγκυρα ψηφοδέλτια του, ενώ ο Σαλαλές, έχοντας την έξωθεν κακή μαρτυρία πήρε μόλις 200 επι πλέον έγκυρα ψηφοδέλτια και έχασε από τον νεοδημοκράτη αντίπαλο του.

Η ΝΔ στη Δραπετσώνα παίρνει πολύ λιγότερες ψήφους στις δημοτικές απ’ ότι στις βουλευτικές. Να σημειώσουμε ότι πρώτη φορά με την Μπαρμπαγιάννη πήγε τόσο ψηλά. Ενώ στο Κερατσίνι ο Μελάς ανέβασε τα ποσοστά της ΝΔ κατά 10 μονάδες.

Το ΚΚΕ στη Δραπετσώνα με τον Μπεάζογλου βρισκόταν παραδοσιακά 6-8 μονάδες πάνω από τα βουλευτικά ποσοστά του, ενώ στο Κερατσίνι με τον Μουρίκη απλώς τα πλησίαζε.
Οι ανεξάρτητοι της Δραπετσώνας συγκέντρωσαν 19%, ενώ στο Κερατσίνι 15%.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τέλος, που στο Κερατσίνι πήρε 2,77%, στη Δραπετσώνα δεν μετείχε και ανεπισήμως εκφραζόταν σε όλα σχεδόν τα ψηφοδέλτια.

Τέλος, και στους δυο Δήμους το βασικό κριτήριο ήταν η απαλλαγή από κακές έως άχρηστες διοικήσεις.

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Βοτσαλάκια. Τα μπάνια του λαού.

Θα πρέπει να είναι πάνω κάτω 44-45 χρόνια που απαγορεύτηκε το κολύμπι στα "βοτσαλάκια".
Τότε που έλεγαν οι παλιοί, "45 μπάνια το καλοκαίρι για υγεία το χειμώνα"
45 μπάνια επί 44 χρόνια και κάτι μήνες, 2010. Τυχαίο; Δε νομίζω.


Στο βάθος πράσινο.
Ο κήπος του εργοστάσιου της ΕΥΔΑΠ
Των λυμάτων. Όχι τίποτα καθαρά νερά και τέτοια.


Στη μέση οι λουόμενοι. Σήμερα.
Αν και δεν υπάρχει ταμπέλα με απαγορευτικό, ξέρουν.
Δραπετσωνίτες είναι.


Από την άλλη μεριά.
Ότι απέμεινε από τα λιπάσματα.
Τη Mobil.
Τον Ηρακλής.

Τελικά είναι εκπληκτική η προσαρμοστικότητα του ανθρώπινου γένους.

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Η "πρώτη" της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

1500 υποστηρικτές της νέας πορείας κατέκλυσαν το ΙΜΠΕΡΙΑΛ



Σε μια κατάμεστη αίθουσα με πλήρεις τους εξωτερικούς διαδρόμους, με κοινό όλων των γενεών και των ηλικιών, με πάθος και παλμό, με συχνές διακοπές χειροκροτημάτων και επιδοκιμασίας προς τον ομιλητή, 1500 άτομα παρακολούθησαν την πρώτη ανοικτή εκδήλωση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στην Αθήνα.
Το προεδρείο αρκέστηκε στην ανάγνωση δύο μόνο μηνυμάτων. Του παρόντος Λεωνίδα Κύρκου, και του Βασίλη Βασιλικού
Ολόκληρη η ομιλία του Φώτη Κουβέλη εδώ