Στρος... ξανά

Έχει ενδιαφέρον, όχι τόσο το συμβάν καθεαυτό, όσο η παρακολούθηση των αντιδράσεων. Και... σημειώστε, η σωστή παρακολούθηση γίνεται μόνο μέσα από τα blogs.

Εδώ λοιπόν το μπλε μήλο σε μια προκλητική αντιμετώπιση της ηθικολογίας μας:

Είναι δύσκολο να υπερασπιστεί κανείς έναν κατηγορούμενο βιαστή άλλα μπαίνω στον πειρασμό να πικάρω τον συρφετό των ελληναράδων που βρήκαν την ευκαιρία να ξεσπαθώσουν εναντίον του Ντομινίκ Στρως Καν. Ξεσηκώθηκαν οι ελληναράδες γιατί βρήκαν την ευκαιρία να ανεβάσουν τον πήχυ της ηθικής ενάντια σε έναν διεφθαρμένο γυναικά που ηγείται του μισητού Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου το οποίο με την σειρά του εξαθλιώνει τους ιθαγενείς.

Έτσι στο μυαλό του ελληναρά δικαιώνεται ο μικρός, ηθικός, ταπεινός έλληνας έναντι του βεεμώθ του παγκόσμιου ανήθικου καπιταλισμού. Στην μυθολογία του ελληναρισμού εντάσσεται και το γεγονός πως μια ταπεινή καθαρίστρια καταστρέφει τον δυνατό Στρως Καν, ο οποίος μάλιστα παρουσιάζεται ως ένας γυμνοσάλιαγκας ο οποίος από τον κολοφώνα της δύναμης του, πέφτει και βλέπει τώρα τα σιδερά της φυλακής.

Βέβαια για έναν λαό που ύμνησε τα της φυλακής τα σίδερα που είναι για τους λεβέντες είναι περίεργη αυτή η συμπεριφορά. Κανονικά θα έπρεπε να είναι να είναι λεβέντης ο Ντομινίκ. Όπως επίσης ένας λαός που ανέχτηκε τις γκόμενες, τα κωλόσπιτα και τα ξώγαμα του πρωθυπουργού του δεν έχει το ηθικό ανάστημα να ζητάει από τον Στρως Καν τα ρέστα. Θυμίζει τα επαρχιώτικα χρηστά ήθη στα οποία συνυπήρχαν ο καθημερινός εκκλησιασμός με την παρθενορραφή και το σφάξιμο του κόκκορα για το σεντόνι της νύφης.

Σε κάθε περίπτωση η συμπεριφορά του ελληναρά ενισχύει αυτήν την ηθική υπεροχή του αδύναμου που τόσο έχει καταγράφει στο συλλογικό Ξανθοπούλειο υποσυνείδητο μας. Μια ηθική του λαουτζίκου είναι πίσω από τις αντιδράσεις εναντίον του Ντομινίκ Στρως Καν. Χωρίς καν την σατυρική διάθεση, αλλά με το βλοσυρό βλέμμα του loser που βλέπει έναν νικητή της ζωής να πέφτει από τα ύψη του. Σαφέστατα ο Στρως Καν δεν είναι και ένας αθώος, έχει μια μεγάλη προϊστορία με παράνομες σχέσεις και ανάρμοστη συμπεριφορά όπως για παράδειγμα με την υφιστάμενο του, την Πιρόσκα Νάγκυ.

Όντως εκμεταλλεύεται την δύναμή του για να αποσπάσει σεξουαλικά οφέλη, όπως ο κάθε τυροπιτάς στην Ομόνοια που θωπεύει την ωραία πωλήτρια στο τυροπιτάδικο, όπως ο κάθε μπακάλης στο Μενίδι που την πέφτει στην υπάλληλο του ταμείου, όπως ο κάθε “παππούς” που κυκλοφορεί μικρούλες στα σκυλάδικα.

Όποτε ελληνάρες μου αντί να ηθικολογείτε ασύστολα, κοιτάχτε πως θα μηδενιστεί το πρωτογενές έλλειμμα της χώρας και το ρεκόρ εκτρώσεων της και αφήστε τον Ντομινίκ ήσυχο. Γιατί με τις συμπεριφορές σας δεν προσέχετε ούτε που βάζετε την υπογραφή σας ψηφίζοντας τους απατεώνες, αλλά ούτε και το άλλο σας όπως δείχνουν οι αριθμοί ρεκόρ εκτρώσεων.