Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του ΔΑΣ Δραπετσώνας

 
Πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα που μας πέρασε (27-5) η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του ΔΑΣ.

Ο ΔΑΣ, όπως θα διαβάσετε και στον διοικητικό απολογισμό πιο κάτω, είναι ένας τεράστιος για τα μέτρα του δήμου μας σύλλογος (περίπου 900 ενεργοί αθλητές) κι αυτό δεν είναι τυχαίο.

Η έξυπνη πριν 11 χρόνια απόφαση, να δημιουργηθεί ένας σύλλογος στην Δραπετσώνα για όλα τα αθλήματα πλην ποδοσφαίρου, και ταυτόχρονα με τα 6 εκλεγμένα στο ΔΣ μέλη του να μετέχουν αριστίδην 5 μέλη του δημοτικού συμβουλίου (ο δήμαρχος συν 4 δημοτικοί σύμβουλοι), τον έφερε στο επίκεντρο του αθλητικού ενδιαφέροντος, ενώ ταυτόχρονα αποσόβησε πιθανές διενέξεις πολιτικο-δημοτικής προέλευσης.  Γιατί όπως ξέρουμε, συνήθως οι «εμφύλιοι», οι ανταγωνισμοί και οι τοπικές αντιπάθειες δημιουργούν προβλήματα πολυδιάσπασης στις γειτονιές.

Ο ΔΑΣ πορεύτηκε καλά στα 9 πρώτα χρόνια του, υπό τις διάφορες δημοτικές αρχές της Δραπετσώνας. Ένας συγκλονιστικός σεισμός προσαρμογής υπήρξε η καλλικρατική ενοποίηση της Δραπετσώνας με το Κερατσίνι. Εδώ, δεν είχαμε να κάνουμε με στενά τοπικιστικά θέματα, αλλά ουσίας. Η κάθε περιοχή του νέου δήμου, έχει τον σύλλογο της, οι άνθρωποι έχουν δεθεί συναισθηματικά με κάποιους συλλόγους. Με αυτούς μεγάλωσαν στην γειτονιά τους, εκεί αθλήθηκαν οι ίδιοι ή οι φίλοι τους, παρακολούθησαν τους αγώνες στα γήπεδα, εκεί πια απασχολούνται με τα διοικητικά των συλλόγων. Βρέθηκε ο ΔΑΣ με ανταγωνιστές που πια ως παράγοντες είχαν και το πάνω χέρι στην δημοτική διοίκηση.

Ευτυχώς διάφοροι φόβοι, καθόλου αβάσιμοι μια που υπήρχαν και υπάρχουν πρόσωπα που αθλητικά αντιπαθούν τον ΔΑΣ, δεν επιβεβαιώθηκαν.

Η απόφαση του δημάρχου Λουκά Τζανή να προτείνει εκ μέρους του δημοτικού συμβουλίου τρία μέλη που είχαν εκλεγεί από την περιοχή της Δραπετσώνας, σε συνδυασμό με την επικοινωνιακή «μαεστρία» του προέδρου του ΔΑΣ Αρίστου Παπαμιχαήλ, παρά τις προσπάθειες κάποιων θερμοκέφαλων της διοίκησης, οδήγησαν σε μια ομαλή αθλητική χρονιά.

Φυσικά, πέρα από τον Καλλικράτη, το βασικό πρόβλημα και του ΔΑΣ ήταν και παραμένει η οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα. Αφενός οι διάφορες χορηγίες έπεσαν κατακόρυφα, αφ’ ετέρου οι δυνατότητες οικονομικής ενίσχυσης από τον δήμο εκμηδενίστηκαν εντελώς. Δεν είναι του παρόντος να εξετάσουμε αν άλλοι σύλλογοι στο δήμο πήραν, έστω και λίγα χρήματα. Ο ΔΑΣ δεν πήρε τίποτα, έμειναν μόνον οι βασικές διευκολύνσεις που παρέχει ο δήμος μέσω των κτιριακών εγκαταστάσεων.

Σε αυτό το δυσμενές κλίμα, έρχεται να αναλάβει η νέα διοίκηση (σχεδόν η ίδια η απερχόμενη φυσικά) και να συνεχίσει το έργο προς την νεολαία του τόπου μας.

Να εξηγήσουμε μόνον, ότι η εκλογή των αιρετών μελών του ΔΣ, δεν συνοδεύεται υποχρεωτικά από αλλαγές των μελών του δημοτικού συμβουλίου. Είναι ανεξάρτητες διαδικασίες. Οι δημοτικοί σύμβουλοι αντικαθίστανται από το δημοτικό συμβούλιο μετά από εισήγηση του δημάρχου. Δεν διαφαίνονται στον ορίζοντα αλλαγές εκεί, αφ’ ενός γιατί δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο δήμαρχος μπορεί να περάσει αλλαγές από το δημοτικό συμβούλιο, και αφ’ ετέρου η δημοτική αρχή δεν διαθέτει πλέον κανέναν δημοτικό σύμβουλο που να προέρχεται από την Δραπετσώνα, κάτι που κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικό στα τοπικά αθλητικά δρώμενα. Οι τοπικοί σύλλογοι έχουν την «ιδιομορφία», ότι δεν αρκεί να έχεις ενδιαφέρον παρακινούμενο από δεύτερες πολιτικές σκέψεις και σκοπιμότητες. Επιβάλλεται να έχεις συναισθηματική επαφή με το περιβάλλον, αλλιώς όλα γίνονται αργά ή γρήγορα μπάχαλο. Υπάρχουν φυσικά αυτοί που θέλουν το μπάχαλο και για τον σύλλογο μας, αλλά…














Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Αμάν ρε Γιώργο!



Τα έχεις πάρει στο κρανίο γιατί κυκλοφορείς χωρίς ούτε ένα ευρώ στην τσέπη. Και πάνω στην απελπισία σου, εμφανίζεται στην διασταύρωση Καραολή και Δημητρίου ένα φιλαράκι που σου χρωστά. Μετά τις φιλοφρονήσεις βγάζει από την τσέπη και σου δίνει ένα διακοσάευρω.
-Σ’ ευχαριστώ ρε Γιώργο για την εξυπηρέτηση, με συγχωρείς και για την καθυστέρηση, φεύγει.
Αλλάζουν τα συναισθήματα από την μια στιγμή στην άλλη. Χαρούμενος κατηφορίζεις, σκέφτεσαι, «κάπου θα βρω να το χαλάσω. Τέτοιες εποχές δεν κυκλοφορούν χαρτονομίσματα των 200, όλοι ύποπτα τα κοιτούν αν τα δουν, αλλά κάπου θα το χαλάσω.»
Κατηφορίζοντας, αρχίζει να σε ενοχλεί η κοιλιά σου. Αυτό το βρωμοσάντουιτς που έφαγες με το τελευταίο σου ευρώ, πριν εμφανιστεί ο φίλος με το 200ευρω, μάλλον χαλασμένο θα ήταν. Υπαίθριο σάντουιτς, χωρίς απόδειξη, ανοικτό με μια χαρτοπετσέτα όλη κι όλη. Τι ψάχνεις… η ανάγκη.
Ο σφάχτης αυξάνει, κάτι πρέπει να γίνει. Στο σπίτι δεν προλαβαίνεις να πας, είσαι στο λιμάνι, καφενεία δεν υπάρχουν τριγύρω, ευτυχώς βλέπεις μια υπαίθρια τουαλέτα, από αυτές που ξεφυτρώνουν τελευταία σαν μανιτάρια από την εποχή που η ΕΥΔΑΠ άρχισε να κόβει το νερό όχι μόνο σε νοικοκυριά, αλλά και στους δήμους (καλή ώρα στον δικό μας).
Είναι φτηνές. 50 λεπτά προς νερού σου, 90 λεπτά μετά του χονδρού σου, 1,80 έχει και ντουζ.
Φτάνεις στην πόρτα, σε κοιτά βλοσυρός ο υπαίθριος ταμίας.
«Χοντρό» του πετάς με σφιγμένο πρόσωπο, «90 λεπτά» σου απαντά μονολεκτικά και αδιάφορα.
«εντάξει» κάνεις διστακτικά, «αλλά έχω 200ευρω»
-Πλάκα κάνεις, σηκώνει το φρύδι ο πορτιέρης.
-Δεν κάνω πλάκα και έχω πρόβλημα, γρυλίζεις απελπισμένα.
-Που θα βρω ρέστα ρε φιλάρα; Δεν κρατιέσαι μέχρι το σπίτι σου; Σου ανταπαντά ψύχραιμα.
-Σε παρακαλώ, άσε να μπω και βρες εν τω μεταξύ τα ρέστα, τον εκλιπαρείς.
Αδειάζει τις τσέπες ο υπαίθριος ταμίας, -αποκλείεται, σου πετάει. Μαζεύω 180 ευρώ.
-Δώστα να πάνε στο διάολο, λες. Αν χεστώ, θα βρωμάω, θα γίνω ρεζίλι στο δρόμο, μέχρι να πάω σπίτι θα έχω συγκαεί, μετά πλυντήριο και καθαριστήριο, πιο πολλά θα μου στοιχίσει.
Και παίρνεις ρέστα 180 ευρώ.
Σ’ αυτό το σημείο, έρχεται ο Βαρουφάκης και σου λέει, και έρχεσαι και εσύ και το λες σε μένα.
Άκου, αυτός σου πήρε το 200ευρω για 180 και πρέπει να τον παρακολουθήσεις. Θα το δώσει στο αφεντικό του κι αυτό θα το πάει στην τράπεζα για κατάθεση. Αν το καταθέσει για 180 δεν υπάρχει πρόβλημα. Διαφορετικά όμως πρέπει να σου γυρίσει τα 20. Μην είσαι κορόιδο. Μπορεί να συμφώνησες, αλλά μαζί με το χέσιμο, έχεσες και την συμφωνία. Πρέπει να το διεκδικήσεις.
Φιλαράκο, εγώ μετά από μια βαριά διάρροια, αυτό που έχω στο μυαλό μου είναι να πάω σπίτι να πιω ένα χαμομήλι να συνέλθω. Δεν μπορώ να παίρνω από πίσω τον καθένα και να σκούζω αν μου πήρε πολλά ή λίγα όταν μου έκανε κάποια δουλειά χτες, πέρσι, πριν δέκα χρόνια.
Έχω να σκεφτώ πως θα τα βγάλω πέρα, πως θα αυξήσω το εισόδημα μου γιατί υπάρχει πρόβλημα.
Ευτυχώς, μέχρι στιγμής είναι παγωμένοι με νόμο οι πλειστηριασμοί ακινήτων, επομένως οι τράπεζες δεν μπορούν να μου το πάρουν.
 Και μην είσαι αφελής, ούτε να πιστεύεις ότι διαβάζεις.
Καμιά τράπεζα δεν έχει πουλήσει τις διεκδικήσεις της από στεγαστικά δάνεια.
Αλλά κι αν το κάνει, κι αν τις διεκδικήσεις τις αγοράσουν Έλληνες, ξένοι, οι μαφιόζοι, οι ελληνικοί νόμοι ισχύουν, κανένα δικαστήριο δεν θα γίνει στην Ζανζιβάρη ή στο σίτι του Λονδίνου.
Αυτές τις παπαριές σου λένε όσοι ετοιμάζονται να κάνουν χοντρή μπάζα από μια αλλαγή του ευρώ σε δραχμές, για να τρομάξεις και να τους ψηφίσεις.
Απατεώνες ρε φίλε και μη μπλέκεις μαζί τους!

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

καταργήσεις και συγχωνεύσεις νομικών προσώπων των δήμων



Σημερινά δημοσιεύματα αναφέρονται στην πιθανή κατάργηση των ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ στους δήμους, όπως προκύπτει από έγγραφο του υπουργείου Εσωτερικών, με το οποίο ζητούνται πληροφορίες για την λειτουργία τους από τους δήμους.  
Η ΚΕΔΕ αντέδρασε.
Στην νέα προσπάθεια οριζόντιων μέτρων του υπουργείου, η ΚΕΔΕ βρίσκεται σε θέση αδικημένου που διαμαρτύρεται.
Γιατί, αν και δεν διευκρινίζονται ακριβώς οι προθέσεις χρήσης αυτών των πληροφοριών, είναι βάσιμοι οι φόβοι ότι θα χρησιμοποιηθούν για συρρίκνωση υφιστάμενων νομικών προσώπων.
Επομένως το επιχείρημα ότι μια σειρά κοινωνικές και όχι μόνον υπηρεσίες που παρέχουν αυτές οι δημοτικές επιχειρήσεις θα βρεθούν στον αέρα είναι μπροστά μας. Και σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η διακοπή αυτών των υπηρεσιών γίνεται ακόμη περισσότερο απαράδεκτη. Οι γενικεύσεις στον τρόπο που το υπουργείο προχωρά σ’ αυτή την «εκκαθάριση», δίνουν βήμα στις γενικεύσεις της ΚΕΔΕ. Γιατί δεν είναι όλες οι δημοτικές επιχειρήσεις αθώες της κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος για να δικαιολογούνται τα δάκρυα της ΚΕΔΕ. Συνυπάρχουν στην επικράτεια και ο χρυσός και ο άνθρακας. Υπάρχουν δημοτικές επιχειρήσεις που θα έπρεπε να τις έχει κλείσει ο εισαγγελέας και όχι μια κεντρική απόφαση, υπάρχουν και άλλες που λάμπουν.
Γιατί λοιπόν έρχεται το υπουργείο και εφορμά πάλι με ένα οριζόντιο μέτρο;
Υπάρχουν απλές, λογικές εξηγήσεις για το φαινόμενο, που συσκοτίζονται από τις κραυγές των μεν κυβερνητικών υπηρεσιών, για τις πιέσεις της τρόικα, των δε αυτοδιοικητικών για την μονομέρεια των θυσιών.
Αν υπήρχε ένα πρόγραμμα διοικητικής μεταρρύθμισης, το σωστό θα ήταν να προβλέψει την ένταξη των υπηρεσιών που προσφέρουν αυτές οι επιχειρήσεις και των εργαζομένων σ’ αυτές στους δήμους συνολικά, και αμέσως μετά να άρχιζε ένα πρόγραμμα αξιολόγησης του συνόλου πια του προσωπικού του κάθε δήμου, με αρχές ισοτιμίας και ισονομίας. Η αποδοχή ότι υπάρχουν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων είναι απαράδεκτη. Μου είναι αδιανόητο να καταλάβω πως, στον ίδιο δήμο θα συρρικνωθούν οι θέσεις εργασίας σε κάποια επιχείρηση του, με αποτέλεσμα να απολυθεί ενδεχομένως υπάλληλος με προϋπηρεσία 15 ή 20 ετών, και στον ίδιο δήμο να παραμείνει στη θέση του άλλος υπάλληλος με 2 ή 5 χρόνια, επειδή είναι σε άλλο κτίριο.
Η άρνηση της αξιολόγησης είναι που οδηγεί σε τέτοιες λύσεις. Την αποφεύγει η κεντρική κυβέρνηση, δεν την θέλουν οι δήμαρχοι. Προτιμά το κόστος μιας περιορισμένης κατακραυγής η κυβέρνηση για κάποιες στοχευμένες ανά επιχείρηση απολύσεις, από τον πιθανό ξεσηκωμό οργανωμένων μειοψηφιών, κυρίως ευνοημένων από κομματικά ρουσφέτια, άρα σπλάχνο των δυο πρώην κομμάτων του δικομματισμού.
Γιατί προφανώς από την αξιολόγηση δεν κινδυνεύουν οι εργαζόμενοι που κάνουν την δουλειά τους. Και γιατί προφανώς την δουλειά τους κάνουν, όσοι δεν έχουν πλάτες που τους επιτρέπουν …να μην την κάνουν.
Η ανακοίνωση της ΚΕΔΕ περιέχει πολλά. Ακόμη και παραδείγματα. Ακόμη και την αντισυνταγματικότητα των προθέσεων του υπουργείου.  Επικαλείται την προηγούμενη συρρίκνωση που επέφερε ο Καλλικράτης, (αλήθεια αν η σημερινή επιδιωκόμενη συρρίκνωση είναι αντισυνταγματική, γιατί δεν ήταν και του Καλλικράτη;) επικαλείται τις συγχωνεύσεις δήμων για να τονίσει τις θυσίες της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Πράγματι αυτά είναι αλήθειες, δεν είναι όμως Η αλήθεια.
Και η αλήθεια είναι η αναγκαιότητα της αξιολόγησης, σε συνδυασμό με νέα οργανογράμματα που θα περιγράφουν τον τρόπο εργασίας και τις θέσεις εργασίας. Είναι αυτό που δεν θέλουν οι δήμαρχοι, όχι όλοι, η συντριπτική πλειοψηφία όμως αυτών που  είναι μαθημένοι να επιβιώνουν πολιτικά διαχειριζόμενοι την ανάγκη και τον πόνο πολιτών για εργασία.
Επικαλείται την υποχρέωση αλλαγών το υπουργείο, όπως προκύπτει από τις συμφωνίες με την τρόικα. Δεν λέει όμως γιατί τόσους μήνες δεν προχωρά σε αξιολογήσεις, δεν ανακοινώνει καν τον τρόπο έστω που θα γίνουν οι αξιολογήσεις. Γιατί σάρκα εκ της σαρκός αυτού του συστήματος είναι οι δήμαρχοι.
Και η ΚΕΔΕ, δεν καθάρισε το πρόσωπο της επειδή ο Παπαγεωργόπουλος πήγε φυλακή.  Είναι πολλά μέλη της ακόμη έξω.

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

ευτυχώς, χάσατε!!

Στις 17 Μαΐου, κατέπλευσε στον Πειραιά ένα κινέζικο φορτηγό πλοίο, με μοναδικό φορτίο πέντε υπερσύγχρονες γερανογέφυρες. Ο εξοπλισμός προορίζεται για τον προβλήτα 3 που κατασκεύασε η ίδια η COSCO στα πλαίσια της συμφωνίας της με τον ΟΛΠ πολύ πριν λήξουν οι καταληκτικές ημερομηνίες που προβλέπονταν από την συμφωνία.

Εκτιμάται ότι όταν τεθούν σε λειτουργία, η διακίνηση container θα εκτοξευτεί από τα 3 περίπου εκατομμύρια τεμάχια τον χρόνο που είναι σήμερα, στα 4,7 φέρνοντας το λιμάνι του Πειραιά πρώτο σε διακίνηση μέσα στην Μεσόγειο από την 10η θέση που είναι σήμερα.

Αυτή η διακίνηση, πριν λίγα χρόνια δεν υπήρχε καθόλου.

Ήταν τα χρόνια που δίνονταν αγώνες για να μην έρθει η COSCO, για να διατηρηθεί η κατάσταση στο λιμάνι ως είχε, για να προστατευθούν τα προνόμια μιας μερίδας εργαζομένων. Χωρίς εννοείται το παραμικρό τυπικό προσόν που να δικαιολογεί την τεράστια απόκλιση προς τα πάνω ακόμη και από τους τότε μισθούς, άλλων εξειδικευμένων και επικίνδυνων επαγγελμάτων. Χαριστικές μισθολογικές διαμορφώσεις ενός φαύλου δικομματικού πολιτικού συστήματος. Γι αυτό άλλωστε, το τότε ΠΑΣΟΚ που ξεκίνησε τις συζητήσεις για την συμφωνία, ως αντιπολίτευση έδωσε όλο τον εαυτό του για να …μην γίνει. Η ΝΔ αντιστρόφως ανάλογα, η Αριστερά του ΟΧΙ σταθερά επι τα αυτά.

Στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης και αβεβαιότητας, όπου ακόμη και η σιγουριά των δημοσίων υπαλλήλων τίθεται σε αμφισβήτηση, η COSCO είναι η μοναδική επιχείρηση που παρέχει εργασιακές βεβαιότητες. Με μισθοδοσίες που σήμερα τοποθετούνται στα μεσαία ή υψηλά κλιμάκια και με ντόπιους εργαζόμενους, δεν ήρθαν τα λεφούσια των κινέζων που περιλάμβανε η «εμπεριστατωμένη» προπαγάνδα.

Τι αριστερό προστάτευε τότε η Αριστερά; Τίποτα. Μόνο την ιδεοληψία της.

Στην απέναντι ακτή ανατολικά, εδώ στο λιμάνι, μετά την κατάργηση του καμποτάζ οι αφίξεις κρουαζιερόπλοιων για το 2013 θα φτάσουν τις 44.500 περίπου, αυξημένες κατά 25% σε σχέση με το 2012.  Κατά τις στατιστικές εκτιμήσεις, κάθε τουρίστας κρουαζιερόπλοιου ξοδεύει στην Ελλάδα περίπου 100 ευρώ, εκ των οποίων το 20% αφορά σε λιμενικά τέλη και το υπόλοιπο σε καταναλωτικό τζίρο κατά την επίσκεψη του.

Άλλος ένας χαμένος αγώνας για μιαν Αριστερά που (ακόμη) ομφαλοσκοπεί, που δεν παρακολουθεί την ζωή ούτε από ντοκιμαντέρ.

Ευτυχώς, ξεφύγαμε από αυτήν την Αριστερά.

Η δική μας Αριστερά μπορεί να κάνει λάθη, αλλά τα κάνει σ’ αυτή την ζωή, με αυτούς τους ανθρώπους, προλαβαίνει να δοκιμαστεί και να διορθωθεί. Δεν περιμένει να κριθεί στην επόμενη "παρουσία".

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Για τον τελάλη ρε γαμώτο...


Στην δημοτική πολιτική ζωή, η καλή λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου είναι η πρώτη και ενδεικτική θεσμική υποχρέωση της διοίκησης.
Ο τρόπος που αξιολογούνται τα θέματα, ο τρόπος που ενημερώνονται οι δημοτικοί σύμβουλοι γι αυτά, ο τρόπος που συγκαλείται το δημοτικό συμβούλιο, ο τρόπος που διεξάγεται η συνεδρίαση του, είναι ενδεικτικά της καλής, σώφρονος, δημοκρατικής λειτουργίας του δήμου.
Επειδή έχουμε φτάσει (σχεδόν) στον πάτο του βαρελιού, πολλές φορές αξίζει να αναρωτιόμαστε και να επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα. 

Γιατί να είναι δημοκρατική η λειτουργία του δήμου; Προφανώς κάποιοι αναρωτιούνται στην εποχή μας, και κάποιοι άλλοι διαστρέφουν-αναστέλλουν τις δημοκρατικές λειτουργίες, κι ας ορκίζονται στο όνομα της θεάς δημοκρατίας. Παρά την βαρύτητα της, δεν με απασχολεί εδώ η νομιμότητα της δημοκρατίας και των θεσμών της. Με απασχολεί η αλήθεια, ότι δημοκρατία χρειαζόμαστε για να μην κάνει ο καθένας ότι του γουστάρει. 
Όποιος κι αν είναι αυτός. 
Και δεν πρέπει σε κανέναν να επιτρέπουμε να κάνει ότι γουστάρει για έναν απλό, σύγχρονο λόγο. Δεν υπάρχει κανείς, απολύτως κανείς, που να κάνει ότι γουστάρει για το καλό των άλλων. Το κάνει μόνο για το δικό του καλό. Ακόμη και στην σπάνια περίπτωση που αυτό το δικό του καλό ταυτίζεται με την «δόξα» ή την «υστεροφημία», στις συντριπτικά περισσότερες φορές ταυτίζεται με την υστεροβουλία και την αυτοπροβολή, γι αυτό πρέπει να εκπαραθυρώνεται.
Στο δήμο μας, η λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου είναι …πώς να το περιγράψω… είναι φάρσα.
Διάβαζα πρόσφατα για άλλο θέμα στο dim/art την φράση «…δεν ανήκει ούτε στον πόλο της κωμωδίας ούτε της τραγωδίας, αλλά στο μεσοδιάστημα της φάρσας.»  και αμέσως σκέφτηκα τον δήμο μας, το δημοτικό του συμβούλιο, την δημοτική του αρχή, όπου το απλό γίνεται κωμωδία, το σύνθετο τραγωδία και η υποτείνουσα, φάρσα.
Διαλέξτε κατάταξη στο τελευταίο συμβάν όπως μας το εξηγεί στην επιστολή του ο Θωμάς Σίδερης

Θέλει να αυτοδιαφημιστεί ο δήμαρχος ενόψει εκλογών σε ένα χρόνο. Γι αυτό του χρειάζεται και θέλει να προσλάβει με δημόσιο χρήμα δημοσιογράφο, μακετίστα, εκτυπωτή. Δεν του κάνει το υπάρχον προσωπικό, γιατί υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο να του πει «τι παπαριές είναι αυτές που θέλεις να γράφουμε δήμαρχε;» Γι αυτή και μόνο την πιθανή αγενή έκφραση, καλούνται οι δημότες να χρεωθούν 42.000 ευρώ, συν ΦΠΑ. Τράτζικ.
Αποφασίζει να το φέρει στο δημοτικό συμβούλιο ο δήμαρχος, να εξαντλήσει κατά πάσα πιθανότητα την προσφιλή μέθοδο (τρεις φορές μπήκε, δεν συζητήθηκε, άρα εγκρίνεται) ξευτιλίζοντας φυσικά την λειτουργία του με κωμικά τεχνάσματα. Αυτό ξέρει να κάνει, δεν χρειάζεται να ρωτά κανέναν και τίποτα. Γιατί αν έμπαινε στον κόπο να ρωτήσει την νομική υπηρεσία του δήμου, θα εισέπραττε την απάντηση που ανάρτησε η Μαρία Καραφέρη μόλις το άκουσε και έπαθε νομικό σοκ.
Ότι δηλαδή, πολύ απλά, αυτό που ζητά να του εγκρίνουν, είτε το εγκρίνουν είτε όχι, απαγορεύεται, είναι παράνομο.
Ναι, ναι, απαγορεύεται. Όχι τώρα από την τρόικα, από πιο παλιά, το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει αποφανθεί ότι οι δημότες δεν έχουν υποχρέωση να χρεώνονται την προπαγάνδα του δήμαρχου. Αν θέλει, ας βάλει το χέρι στην τσέπη κι ας πληρώσει. Και δημοσιογράφο, και δημοσιολόγο, και διαμορφωτή της κοινής γνώμης και τελάλη και ότι θέλει.
Θα μου πείτε, γιατί να πληρώσει, τόσο μεγάλη σημασία έχει η επανεκλογή του;
Μάλλον έχει.
Ερχόμαστε στον πρόλογο βέβαια και στο ερώτημα "γιατί να έχει";
Για την «δόξα»; Για την «υστεροφημία»; Για τις άλλες επιλογές;
Διαλέξτε πάλι.

ΥΓ  Η νομική θέση της Μαρίας Καραφέρη για το θέμα:


Το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει κρίνει ότι η αμοιβή εταιρείας για την εκτέλεση εργασιών «περιοδικής έκδοσης προβολής δραστηριοτήτων Δήμου» δεν είναι νόμιμη, καθόσον η προβολή του έργου και των δράσεων της δημοτικής αρχής μέσω του τύπου δεν προβλέπεται από διάταξη νόμου, δεν είναι λειτουργική, ούτε συντελεί στην καλύτερη εκπλήρωση των σκοπών και της αποστολής του. Εξάλλου από τις διατάξεις του Δ.Κ.Κ. προβλέπεται τρόπος ενημέρωσης των δημοτών για τις δραστηριότητες της δημοτικής αρχής (άρθρα 119 και 96 παρ. 6 και 7 του Δ.Κ.Κ. και 226 του π.δ. 410/95). Εξάλλου, το έργο της ενημέρωσης μπορεί να το διατελέσει διαδικτυτακά ο δήμος, αξιοποιώντας το υφιστάμενο προσωπικό και με μηδενικό κόστος. Επομένως, η εισαγωγή του θέματος στο συμβούλιο είναι απολύτως άστοχη και εξυπηρετεί καταφανείς σκοπιμότητες.

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Κάτι συνέβη…



Ο ιστότοπος medium δέχτηκε επίθεση από Trojans και μολύνθηκε. Η google εντόπισε τα κακόβουλα λογισμικά και απομόνωσε την ιστοσελίδα.

Επειδή είχα κάποιο link προς αυτό τον ιστότοπο σε μια ανάρτηση του 2009 (Κλέφτες κι αστυνόμοι), η google εξέδωσε προειδοποίηση και για το δικό μου μπλογκ.

Βρήκα την ανάρτηση, διέγραψα το link και αποκαταστάθηκε η «νομιμότητα».

Η σελίδα ανήκει στον Πάσχο Μανδραβέλη ο οποίος προφανώς είναι ενοχλητικός σε πολλές απόψεις του.  

(Βάσω, ευχαριστώ για την βοήθεια)