Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Η ΔΗΜΑΡ ΣΕ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ

Ένα κείμενο - τοποθέτηση μελών και στελεχών της ΔΗΜΑΡ, ανοικτό ακόμη σε υπογραφές,  για την απόφαση αποχώρησης από την τρικομματική κυβέρνηση



Η ΔΗΜΑΡ ΣΕ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ
Πάμε μπροστά για τη δημοκρατική μεταρρυθμιστική αριστερά ή επιστρέφουμε στην πεπατημένη της «προγραμματικής αντιπολίτευσης»;

Πριν από ένα χρόνο, το κόμμα μας, η Δημοκρατική Αριστερά, έκανε ένα μεγάλο βήμα, πρωτόγνωρο στην πολιτική ζωή του τόπου αλλά και στην ιστορία της ελληνικής αριστεράς. Αντιλαμβανόμενη την κρισιμότητα των στιγμών, την αναγκαιότητα να αποφευχθεί πάση θυσία η χρεωκοπία και η έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ, αποφάσισε τη συμμετοχή της σε μία κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας για τη σωτηρία αλλά και την ανασυγκρότηση σε υγιείς βάσεις της χώρας. Η επιλογή αυτή αποκάλυπτε υψηλό αίσθημα εθνικής ευθύνης, συνιστούσε το πρώτο απτό δείγμα γραφής μιας κυβερνώσας Αριστεράς και έριχνε το σπόρο για την αλλαγή κουλτούρας της ελληνικής κοινωνίας, σχετικά με την αναγκαιότητα των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Η ως χθες συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ, στην κυβέρνηση συνιστά σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο οφείλουμε να διαφυλάξουμε.
Ωστόσο, η ΔΗΜΑΡ με την απόφασή της να «εγκαταλείψει το καράβι» εμφανίστηκε να κάνει ένα άλμα στο κενό.
Μεγεθύνοντας αδικαιολόγητα μια διαφωνία της ως προς το εργασιακό καθεστώς στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, εγκατέλειψε την κυβέρνηση. Η κίνηση αυτή φοβόμαστε πως επικαλείται τον αδιαμφισβήτητο πολιτικό τυχοδιωκτισμό της ΝΔ ως πρόσχημα για την απόσειση του βάρους των κυβερνητικών ευθυνών.
Ακριβώς τη στιγμή που η κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα επιβάλλει ενεργότερη συμμετοχή και επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων, η ΔΗΜΑΡ, αντί για «επισπεύδουσα δύναμη», εμφανίζεται να εγκαταλείπει την εθνική προσπάθεια εξόδου της χώρας από την κρίση, με αποτέλεσμα να αποδομεί την ιδέα της αριστεράς της ευθύνης, επιστρέφοντας ουσιαστικά στα ειωθότα του αριστερού αρνητισμού. Το αφήγημα της ανοχής και της προγραμματικής αντιπολίτευσης, που στη συνέχεια επιχειρείται να προβληθεί ως εναλλακτική στην κυβερνητική συμμετοχή, εκτιμούμε ότι δεν έχει ακροατήριο και θα είναι αυτοκτονικό ως προς τα αποτελέσματά του.

Θεωρούμε ότι η απόσυρση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση, αν και συνδέεται με αυθαίρετες συμπεριφορές της Νέας Δημοκρατίας και με υπαρκτά προβλήματα της τρικομματικής συνεργασίας, στηρίχτηκε σε λανθασμένες εκτιμήσεις, δείχνει έλλειψη πολιτικού σχεδιασμού και συνιστά πλήρη ανατροπή της στρατηγικής του κόμματός μας. Αναιρεί την πρόσφατη πορεία μας και τη θετική συνεισφορά μας, μοιάζει να ακυρώνει το ηθικό και πολιτικό κεφάλαιο της ΔΗΜΑΡ, ως χρήσιμης για τον τόπο δύναμης, και να την απομακρύνει από τους πολίτες εκείνους που εξακολουθούν να ελπίζουν σε μια έξοδο της χώρας από την κρίση προς όφελος όλης της κοινωνίας
Και τώρα τι κάνουμε;
Το σημαντικότερο είναι να ξαναπιάσουμε το νήμα.
Με δεδομένο ότι το δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς που διανύουμε θα είναι κρίσιμο για τη χώρα και την Ευρώπη, οφείλουμε να δυναμώσουμε και να κάνουμε πιο ευδιάκριτο το πολιτικό μας στίγμα, εκείνο που από την ίδρυσή μας προσδιορίσαμε, ως φιλοευρωπαϊκή μεταρρυθμιστική αριστερά. Να αναζητήσουμε σχέδιο και στρατηγική, να επαναλάβουμε την άρνησή μας και την αντίθεσή μας στον στείρο αντιπολιτευτισμό και στις επικίνδυνες πρακτικές του λαϊκισμού.
Για την ανασυγκρότηση της χώρας δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων. Η δημοσιονομική εξυγίανση, η παραγωγική αναδιάρθρωση, η αναδιοργάνωση και ο εξορθολογισμός της διαλυμένης δημόσιας διοίκησης, η αποκατάσταση του κύρους και της αξιοπιστίας των θεσμών, η επιβολή του κράτους δικαίου και της νομιμότητας παντού, η ισονομία, η αξιοκρατία, τελικώς η δημοκρατία.
Να ανανεώσουμε την επαφή μας με τον κόσμο που πίστεψε στο μήνυμά μας, να συσφίξουμε τις σχέσεις μας με τις άλλες φιλοευρωπαϊκές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, τις δυνάμεις της πολιτικής οικολογίας, να επιμείνουμε σε πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση του ευρύτερου μεταρρυθμιστικού χώρου, τον χώρο ανάμεσα στη συντηρητική δεξιά και στον επικίνδυνο δήθεν ριζοσπαστισμό.
Πάνω απ’ όλα, είναι αναγκαίο να ξαναβρούμε τον ενθουσιασμό με τον οποίο δοθήκαμε στο δύσκολο πολιτικό εγχείρημα της αριστεράς της ευθύνης, και την εμπιστοσύνη με την οποία το περιέβαλαν οι πολίτες.
Η ΔΗΜΑΡ είναι το κόμμα μας. Την αγαπήσαμε γιατί αποτελεί ένα μεγάλο βήμα προς τα μπρος. Δεν θα το αφήσουμε να μείνει μετέωρο και θα αγωνιστούμε να μην ακυρωθεί.
Ακολουθούν οι υπογραφές μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου 
(οι οποίες το Σάββατο ήταν 174, αλλά αυξάνονται)


1 Αγγελοπούλου Αργυρώ  β αθήνας 
2 Αγριαντώνη Χριστίνα  καθηγήτρια Παν/μίου Θεσσαλίας, Παιδεία 
3 Αδαμόπουλος Γιώργος  α αθήνας 
4 Αθανασάτος Κώστας  α αθήνας 
5 Αλβανού Μαρία  β πειραιά 
6 Αναγνωσταράς Γιάννης  Μηχανικοί 
7 Ανδρεάδου Λευκή  α θεσσαλονίκη 
8 Αντωνίου Γιάννης  α αθήνας 
9 Αρώνη Μαίρη  α αθήνας 
10 Αρώνης Παναγιώτης  α αθήνας 
11 Βαϊτση Δώρα  β αθήνας 
12 Βακράκης Δημήτρης  β αθήνας 
13 Βασίλας Βασίλης  χαλκιδική 
14 Βουκουβίνας Στέλιος  β΄αθήνας 
15 Γαβρίλη Δάφνη  Τομέας Παιδείας 
16 Γασπαρινάτος Κώστας β πειραιά
17 Γέρου Γιώργος  Μηχανικοί 
18 Γεωγρακοπούλου Μιμή Μεσσηνία
19 Γεωργάτος Γεράσιμος  β πειραιά 
20 Γιαννακόπουλος Κώστας  Τομέας Παιδείας 
21 Γιάνναρος Ανδρέας  β αθήνας 
22 Γιαννόπουλος Τάκης  β αθήνας 
23 Γιώτας Θέμης  φθιώτιδα 
24 Γκέκα Ελένη  Κοζάνη 
25 Γκουγκουλούδης Σταύρος  α θεσσαλονίκης 
26 Γλαμπεδάκης Μανώλης  β πειραιά 
27 Γρατσίας Αντώνης του Εμμ.  Μηχανικοί 
28 Γρατσίας Αντώνης του Ηλία  Μηχανικοί 
29 Γρατσίας Νίκος  Μηχανικοί 
30 Γρηγοριάδης Βασίλης  Μηχανικοί 
31 Γρηγορόπουλος Σταμάτης  Β αθήνας 
32 Γρίβας Θανάσης  β αθήνας 
33 Δανάς Σταύρος  α θεσσαλονίκης 
34 Δεληπέτρου Εύη  Μαγνησία 
35 Δέλκος Κώστας  Ξανθη 
36 Δερματάς Δημήτρης  καθηγητής ΕΜΠ, Τομέας Πράσινων Πολιτικών 
37 Δημόπουλος Δημήτρης  Μηχανικοί 
38 Δημόπουλος Ευθύμης  Παιδεία 
39 Δημόπουλος Κώστας  Δυτική Αττική 
40 Δημόπουλος Μισέλ  κριτικός κινηματογράφου 
41 Δήμου Πόπη-Αγγέλικα Βόρεια Αττική
42 Διαμαντάκου Πόπη Δημοσιογράφοι 
43 Διαμαντοπούλου Σούλα  α αθήνας 
44 Δρόγγαρη Ρούλα  β αθήνας 
45 Ελευθεριάδου Σόνια  α αθήνας 
46 Επιτροπάκη Κατερίνα  α αθήνας 
47 Ευαγγελάκου Κλειώ  β αθήνας 
48 Ευθυμιόπουλος Ηλίας  πρ.υφυπ. Περιβάλλοντος 
49 Ευλογημένου Βιολέττα  β πειραιά 
50 Ευσταθίου Θωμάς  α θεσσαλονίκης 
51 Ζαράνης Ηλίας  β αθήνας 
52 Ζαχαριάδου Μαργαρίτα  β αθήνας 
53 Ζεβελάκης Κώστας  Τομέας Πράσινων Πολιτικών 
54 Ζορμπαλά Ειρήνη  α αθήνας 
55 Ζουμπουλάκης Μιχάλης  καθ.Παν/μιου Θεσ
56 Ζωίδης Χριστόφορος  β πειραιά 
57 Ζώτου Νάσια  β πειραιά 
58 Ηλιοπούλου Μαρία  β πειραιά 
59 Θεοδοσοπούλου Ελένη  β αθήνας 
60 Θεοδωρόπουλος Κώστας  β αθήνας 
61 Ιακωβίδης Γιάννης  Καβάλα 
62 Καλαρά Ρούλα  β αθήνας 
63 Καλατζής Παναγιώτης  β αθήνας 
64 Καλιπολίτης Άρης  α αθήνας 
65 Καούνης Γιάννης  β αθήνας 
66 Καπουράνης Παναγιώτης  Τομέας Οικονομικής Πολιτικής 
67 Καραγιάννη Πηγή  α αθήνας 
68 Καραγιαννίδης Γιώργος  καθηγητής ΑΠΘ/Σάμος 
69 Καραγιαννίδης Γιώργος  φθιώτιδα 
70 Καραγρηγορίου Γρηγόρης  Γραμματέας Επιτροπής Πόλης Πειραιά 
71 Καρακάσης Γιάννης  Παιδεία 
72 Καραλή Παρασκευή  α αθήνας 
73 Καραφέρη Μαρία  β πειραιά 
74 Καστανάς Λεωνίας  β αθήνας 
75 Καστούρας Γιώργος  ΠΕ Θεσσαλονίκης 
76 Κατινάς Νίκος  Μηχανικοί 
77 Κεχαγιόγλου Ελένη  β αθήνας 
78 Κομπολίτης Χάρης  α αθήνας 
79 Κορβίνο Τερέζα Γαλάτσι
80 Κουκούλη Ελένη  Β αθήνας 
81 Κουρνιώτης Στάθης  Εύβοια 
82 Κουρούβανη Αναστασία  α αθήνας 
83 Κουρουζίδης Σάκης  Σεισμολόγος, Τομέα Πράσινων Πολιτικών 
84 Κυριτσάκας Γρηγόρης  Νεολαία 
85 Λάζαρη Βάλη  α αθήνας 
86 Λαζαρίδης Χριστόφορος  Μηχανικοί 
87 Λαζάρου Φώφη  α αθήνας 
88 Λιβαδάς Σταύρος  α αθήνας 
89 Λιοναράκη Μυρσίνη  Δημοσιογράφοι 
90 Λουρίδας Κώστας  β αθήνας 
91 ΜαΪκαντή Μαρία  β αθήνας 
92 Μανδαράκης Βασίλης  Ηλεία 
93 Μαράτος Νίκος  α αθήνας 
94 Μαυρή Μάνια  Παν/μιο Αιγαίου/ Τομέας Παιδείας 
95 Μαχά Ελένη  β πειραιά 
96 Μαχά Ζαφείρα  β πειραιά 
97 Μεϊμάρογλου Γιάννης  β αθήνας 
98 Μελά Χριστίνα  Νεολαία 
99 Μελισσινός Μανώλης  Μηχανικοί 
100 Μενούνος Θανάσης Χρηματοπιστωτικός τομέας
101 Μεραναίου Μαρία  α αθήνας 
102 Μόκκας Βασίλης  α αθήνας 
103 Μπαρδάλης Μανώλης  Μηχανικοί 
104 Μπούρα Ελένη  εκδοτρια 
105 Μυλωνάς Κώστας  Μηχανικοί 
106 Μώρου Ισμήνη  Κέρκυρα 
107 Νοταράκης Διονύσης  Κυκλάδες 
108 Ξεστέρνου Βασιλική  β πειραιά 
109 Οικονομάκης Γιαννης  β αθήνας 
110 Όκλαντ Άστριντ  α αθήνας 
111 Παναγιωτόπουλος Κώστας  β αθήνας 
112 Παξινού Ειρήνη  Νεολαία 
113 Παπαγιαννοπούλου Λέλα  Αγροοικονομολόγος, Τομέας Αγροτικής Πολιτικής 
114 Παπαδημητράκης Γιάννης  α αθήνας 
115 Παπαδόπουλος Σπύρος  Μηχανικοί 
116 Παπαδόπουλος Τιμόθεος  β αθήνας 
117 Παπαλέξη Κούλα  α αθήνας 
118 Παπαμώκος Γιώργος  Άαχεν, Γερμανία 
119 Παπανικολάου Πελαγία  β πειραιά 
120 Παπαντωνίου Νανά  α αθήνας 
121 Παπαστεργιοπούλου Σμαράγδα  α αθήνας 
122 Παραλίκας Απόστολος  β αθήνας 
123 Παρασύρης Αντώνης  Ηράκλειο 
124 Πατσάκης Παναγιώτης  β πειραιά 
125 Παύλοβιτς Άλκης  Εύβοια 
126 Περγαντής Λάμπης  α αθήνας 
127 Πιέρρος Γιώργος  β πειραιά 
128 Πίκος Γιάννης  α αθήνας 
129 Πιπίνης Χρήστος  β αθήνας 
130 Πλατσάκης Γιώργος  Τομέας Πράσινων Πολιτικών 
131 Πλεμένος Γιώργος  Β αθήνας 
132 Πολίτης ΧαΪμ  β αθήνας 
133 Πουλάκης Γιάννης  β αθήνας 
134 Πούλου Σοφία  Β αθήνας 
135 Πρώιος Μιχάλης  Μηχανικοί 
136 Ραχιώτης Δημήτρης  Β αθήνας 
137 Ρεμούνδου Βέρα  β αθήνας 
138 Ρότσιος Λάζαρος  α θεσσαλονίκη 
139 Σαββίνος Νικηφόρος  α αθήνας 
140 Σαμαντάς Τέλης  α αθήνας 
141 Σαντοριναίος Στέλιος  β πειραιά 
142 Σελλά Όλγα  Δημοσιογράφοι 
143 Σινιγάλιας Ιωσήφ  Μηχανικοί 
144 Σκιάνης Γιώργος  υποψ. Περιφ. Αττικής 
145 Σολταρίδης Συμεών  Ροδόπη 
146 Σπανός Κώστας  Β αθήνας 
147 Σπηλιόπουλος Μάριος  Καθηγητής ΑΣΚΤ, υποψ. Αττικής 
148 Σταμάτης Παναγιώτης  β αθήνας 
149 Σταυρογιάννης Ντίνος  Μηχανικοί 
150 Στεκούλης Σπύρος  ΠΕ Θεσσαλονίκης 
151 Συρίγου Βίκυ  Β αθήνας 
152 Σχίζας Αθανάσιος  Μηχανικοί 
153 Σχοινά Κατερίνα  βιβλιοκριτικός/ Δημοσιογράφοι 
154 Σωτηρόπουλος Κ. Δημήτρης α αθήνας 
155 Ταγκαλάκης Άκης  Μηχανικοί 
156 Τζιάς Δημήτρης  β αθήνας 
157 Τράκκα Βάση  Β αθήνας 
158 Τριανταφυλλίδης Μιχάλης  α θεσσαλονίκης 
159 Τριανταφύλλου Θόδωρος  α θεσσαλονίκης 
160 Τρυφωνίδου Μαρία  α θεσσαλονίκης 
161 Τσακιρίδου Μαρία  β πειραιά 
162 Τσακμάκη Χαρά  α αθήνας 
163 Τσακνιάς Γιώργος  β αθήνας 
164 Τσεκούρα Έλσα  α αθήνας 
165 Τσεκούρα Μελίτα  α αθήνας 
166 Τσιακμάκης Σωτήρης  α θεσσαλονίκης 
167 Τσικαρδάνη Ντόρα  Κοζάνη 
168 Τσικνιάς Νάσος  δυτ. Αττική 
169 Τσουρή Μαρία  Καβάλα 
170 Φερέτος Δημήτρης  Νεολαία 
171 Χαϊνάς Κώστας  Εύβοια 
172 Χάππας Γιάννης  β πειραιά 
173 Χατζηγιάννης Νάντης  α θεσσαλονίκης 
174 Χατζημπίρος Κίμων  Καθηγητής ΕΜΠ, Τομέας Πράσινων Πολιτικών 
175 Χατζής Αντώνης Γαλάτσι
176 Χατόλα Κατερίνα  Εύβοια 
177 Χρηστίδου Χριστίνα  Β αθήνας 
178 Χρηστίδου-Λιοναράκη Σεβαστή  β αθήνας 
179 Χριστακόπουλος Γιώργος  α αθήνας 
180 Χριστοφορίδης Μάκης  Μαγνησία 
181 Χρυσολούρη Φραγκίσκα  Τομέας Πράσινων Πολιτικών 
182 Ψαρρά Γωγώ  Β αθήνας 

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Το τέλος της Ανανεωτικής Αριστεράς

Ο ΞΓ μας κάνει μια σύντομη περιήγηση στα τοπία της ανανεωτικής αριστεράς, που όμως δεν ανανεώθηκε ποτέ. Το χειρότερο; Μας παρουσιάζει το ΠΑΣΟΚ ως τη μόνη έγκυρη λύση της ανασύστασης της κεντροαριστεράς. Κάναμε δώρο στο Βενιζέλο. Γιόρταζε;
(σχόλιο του Λ.Κ από το http://mhmadas.blogspot.gr/)

Ξενοφών Γιαταγάνας από τη Μεταρρύθμιση

Τελικά, ο Φώτης Κουβέλης και η ΔΗΜΑΡ δεν άντεξαν το βάρος της συμμετοχής στην κυβέρνηση, έστω και με μη πολιτικά στελέχη. Η άσκηση της εξουσίας είναι σκληρό πράγμα. Απαιτεί εμμονή στους στόχους, αταλάντευτη πορεία και δύσκολες αλλά ορθές αποφάσεις. Μόνον έτσι, μπορεί να ελπίζεις ότι θα δρέψεις κάποτε τους καρπούς των επιλογών σου.

Η ανανεωτική αριστερά, από την εμφάνισή της στην πολιτική σκηνή του τόπου με τη μορφή του ΚΚΕ εσωτερικού, δεν μπόρεσε να δείξει τις αρετές αυτές. Πάντα προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη των μεγάλων αλλαγών και στην κρυφή γοητεία του παρελθόντος της, με αποτέλεσμα να μην σταθεί ποτέ ικανή να κάνει και να εδραιώσει την υπέρβαση.

Μετά τη μεταπολίτευση, κατέβηκε στις εκλογές μαζί με το ΚΚΕ, το οποίο στρίμωξε και στραπατσάρισε τις ιδέες της μέσα στο παρά φύση σχήμα της Ενωμένης Αριστεράς, χαρίζοντας έτσι στο ΠΑΣΟΚ τον κύριο όγκο των δημοκρατικών δυνάμεων της ΕΔΑ. Στη συνέχεια, έκανε μεν την επιλογή της ευρωπαϊκής προοπτικής και της αποκήρυξης της δικτατορίας του προλεταριάτου και του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, με γκρίνιες όμως και εσωτερικές συγκρούσεις. Τελικά, κατάφερε, μετά από χρόνια ψυχοφθόρων διαβουλεύσεων, να βγάλει το «Κ» από την επωνυμία της, με κόστος όμως τη διάσπαση των δυνάμεών της, και σχεδόν αμέσως μετά έπεσε πάλι στην αγκαλιά του ΚΚΕ, το οποίο κυριολεκτικά διέσωσε από την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού με την εκλογική συνεργασία του 1989-90.

Ακόμα και μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ και τη δημιουργία του Συνασπισμού, δεν κατέστη δυνατό να αποκτήσει συνεκτικό, ριζοσπαστικό και μεταρρυθμιστικό προφίλ. Σπαρασσόταν συνεχώς ανάμεσα στην αριστερή κρατικίστικη ορθοδοξία και στη δημοκρατική μεταρρυθμιστική λογική, με αποτέλεσμα να οδηγήσει και πάλι τα πλέον ανανεωτικά της στελέχη και τον κόσμο που ήθελε διαρθρωτικές αλλαγές, στο αναπαλαιωμένο με σαθρά υλικά, αλλά πολύ ελκυστικότερο και αποτελεσματικότερο ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη.

Όταν ο εναπομείνας ΣΥΝ κατακλείστηκε από αριστερίστικες και λαϊκιστικές δυνάμεις, ό,τι ανανεωτικό είχε απομείνει εκεί αποσχίστηκε και δημιούργησε τη ΔΗΜΑΡ, που αποτέλεσε μια νέα ελπίδα για την αναβίωση του ανανεωτικού οράματος, ιδίως σε συνθήκες κρίσης του κατεστημένου πολιτικού συστήματος και προϊούσης κατάρρευσης του ιστορικού ΠΑΣΟΚ. Η επιλογή μάλιστα να δώσει διέξοδο στην εθνική κρίση του περασμένου Ιουνίου, έδωσε στη ΔΗΜΑΡ αυτό το 6%, το μεγαλύτερο ποσοστό που πήρε ποτέ η ανανεωτική αριστερά σε εθνικές εκλογές. Προς στιγμήν, φάνηκε μάλιστα ότι θα μπορούσε να αποτελέσει ακόμα και τον κορμό της μεγάλης κεντροαριστερής παράταξης που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος.

Την περασμένη Πέμπτη, πέταξε όλο αυτό το κεφάλαιο στα άχρηστα. Στα λόγια μεν για να προστατεύσει τη δημοκρατία και τους θεσμούς, στην ουσία όμως για να μην κατηγορηθεί ότι πετά στο δρόμο 600 τελικά -όπως εξελίχτηκε η υπόθεση της ΕΡΤ- εργαζομένους, οι οποίοι αποδεδειγμένα είναι διπλο- και τριπλοθεσίτες, ίνα μη τι χείρον είπω… Οι παλιοί δαίμονες του κρατισμού και της φοβίας του καινούργιου αναστήθηκαν και επεκράτησαν, σε συνθήκες μάλιστα όπου η επιλογή διάσπασης του κυβερνητικού συνασπισμού και η διενέργεια νέων εκλογών εγκυμονούσαν υπαρξιακούς κινδύνους για τη χώρα.

Και διερωτάται δικαίως ένας πιστός οπαδός της ανανεωτικής αριστεράς σε όλη αυτή την επίπονη και αντιφατική της πορεία: Υπάρχει πλέον έστω και ο παραμικρός λόγος να συμπορευθεί μαζί της; Γιατί; Για να υποστηρίζει επιλεκτικά την κυβέρνηση στα εύκολα και να μην βάζει πλάτη στα δύσκολα που έρχονται; Ο ΣΥΡΙΖΑ υπηρετεί πολύ πειστικότερα τη λαϊκιστική αδράνεια, το ΚΚΕ ενσαρκώνει πολύ καλλίτερα την αντισυστημική ορθοδοξία και το ΠΑΣΟΚ, ακόμα μία φορά, αναδεικνύεται στην πλέον φερέγγυα και υπεύθυνη δύναμη του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, που θα έχει εκ των πραγμάτων και τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην ανασύσταση και στην ενότητα της ελληνικής κεντροαριστεράς.

Σύντροφοι, καλή νύχτα και καλή τύχη.


σχ: 
καλή τύχη, ναι.
καληνύχτα με τίποτα!

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

η θρυαλίδα της ΕΡΤ

Το πιθανότερο είναι, ότι η θέση της Ελλάδας στην πολιτική γεωγραφία της Ευρώπης διασώθηκε. Αυτό αν και δεν είναι υποχρεωτικό να αρέσει σε όλους, ήταν όμως ο βασικός λόγος που δημιούργησε και στήριξε αυτή την κυβέρνηση, γιατί αυτό πίστευαν τα τρία κόμματα που την συναποτέλεσαν. Το επόμενο βήμα, οι αλλαγές που χρειάζονται για να διατηρηθεί η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη, δεν είναι καθόλου βέβαιο, ή μάλλον είναι βέβαιο ότι δεν αποτελεί κοινή αντίληψη των τριών συγκεκριμένων κομμάτων, πιθανόν να οδηγούν οι αναγκαίες αυτές μεταρρυθμίσεις σε άλλες συμμαχίες.

Στον μονοδιάστατο άξονα μεταρρυθμίσεις – κρατισμός, έχουμε ανακατανομές θέσεων όχι μόνο κομμάτων, αλλά και εσωκομματικών πολιτικών δυνάμεων.

Ο Σαμαράς και η ΝΔ δείχνουν καλύτερα προετοιμασμένοι. Ξεκίνησε με την αντικατάσταση του Κικίλια και την τοποθέτηση στην θέση του ενός ακραιφνώς ρουσφετολόγου με σκοπό να ελέγξει τα προγράμματα ανεργίας του ΟΑΕΔ. Ευτυχώς, έστω και προσωρινά τα έκοψε η Ευρωπαϊκή επιτροπή. Συνέχισε με την απόρριψη του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, για να μην υπάρξει περίπτωση αντίδρασης της ακροδεξιάς. Προσπάθησε να περάσει το ρατσιστικό νομοσχέδιο για την «καθαρότητα αίματος» όσων ακολουθούν στρατιωτικούς κλάδους, αλλά δεν τα κατάφερε. Στον κεντρικό κορμό μιας καθαρόαιμης δεξιάς πολιτικής που οραματίζεται, και που φρενάρεται όμως από τα δυο άλλα κόμματα της συγκυβέρνησης (όσο μπορούν) έρχεται με το δυναμικό πυροτέχνημα κεντροδεξιάς απόκλισης, να κλείσει την ΕΡΤ, ένα άντρο προφανώς παρανομιών και ρουσφετιών και διασπάθισης δημόσιου χρήματος, που μέχρι την τελευταία στιγμή όμως, αυτά τα χαρακτηριστικά του ενίσχυε με δικούς του ανθρώπους.

Έξυπνα όμως, πριν ανοίξει το τελευταίο χαρτί, φροντίζει να χτυπήσει  «τα ρέστα» του για να αδειάσει το τραπέζι.

Και ποιο είναι το τελευταίο χαρτί;

Αυτή η ορφανή επιθυμία ενός υψηλού ποσοστού πολιτών, για την δημιουργία μιας νέας μεταρρυθμιστικής παράταξης ανάμεσα στην ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Μιας παράταξης που θα έρθει σαν σφήνα, να κόψει τα κρατιστικά όνειρα και των δυο επίδοξων μονομάχων.

Μιας παράταξης, που την αναφέρουν στις δηλώσεις τους και τα δυο ενδιαφερόμενα κόμματα εντός κοινοβουλίου, και η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ, δεν κάνουν όμως απολύτως τίποτα για να την υλοποιήσουν.

Θα πάμε για εκλογές την Δευτέρα το βράδυ μετά την συνάντηση των τριών αρχηγών;

Μπορεί να πάμε, μπορεί και να μην πάμε.

Αυτό που κυρίως όμως έχει σημασία, είναι αν από αυτή την κρίση βγουν πιο σοφοί και ο Κουβέλης και ο Βενιζέλος. Και καταλάβουν ότι το ζητούμενο είναι η δημιουργία αυτής της παράταξης.

Ας ξεπεράσει ο ένας τις ιδρυματικές εισηγήσεις όσων δεν έχουν καμιά σχέση με την κοινωνία, ας ξεπεράσει ο άλλος την αλαζονεία, απομεινάρι του παρελθόντος και την φιλοδοξία ότι τα παλιά υλικά κάνουν για τις κολώνες του νέου οικοδομήματος και όχι μόνο για τους μεσότοιχους, για να καλέσουν και να βρεθούν ισότιμα με τις δυνάμεις που διασκορπισμένες στον πολιτικό χάρτη πίνουν καφεδάκια αναμονής … «…και κάπου-κάπου φτύνουν καταγής»

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

άλλη μια συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με καυγά...



 Ο Τέλης Βασιλάκης, μου ζητά να πάρω θέση!
Καμιά αντίρρηση.
Σε μεγάλο κείμενο «ρεπορτάζ» για άλλο ένα –ως συνήθως άθλιο, με τα μπινελίκια του και όλα τα κομφόρ- δημοτικό συμβούλιο, θέτει άκρως υποκειμενικά ερωτήματα, που καλό είναι να απαντηθούν. Μια που μου κάνει την τιμή, ας πω την γνώμη μου.

Τέλη, με μπερδεύεις!
Σε τι ακριβώς να δείξω ευαισθησία;
Στα «κορίτσια του Χρονόπουλου»; Όμορφα είναι.
Στο επεισόδιο που περιγράφεις;
Στην «στήριξη των επιλογών του ηνωμένου κατεστημένου ΠΑΣΟΚ»;
Στον ορισμό δημοτικών συμβούλων για το ΔΣ του ΔΑΣ;
Ή στην ανικανότητα (όπως υπονοείς και συμφωνώ) της δημοτικής αρχής να επιληφθεί σε οτιδήποτε;
Με την σειρά, να μην σου αφήσω τραυματικές απορίες.
Χαρακτήρισε το «βαστατε ρε» την Μαρία Μαίλη χρυσαυγήτισα και φυσικό είναι να τα πήρε στο κρανίο η γυναίκα, μια που το «χρησαυγήτισα» για κάθε άνθρωπο με στοιχειώδες δημοκρατικό συναίσθημα, είναι βρισιά. Για κάποιους λόγους που δεν είναι του παρόντος, αυτό το μπλογκ, το βαστάτε… αν και δεν το ξεκίνησες, χρεώνεται πια σε εσένα. Θα μου πεις, είχες τόση κόντρα μαζί του. Εντάξει, στο παρελθόν. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι είσαι σαφώς ικανότερος από τους ανώνυμους δημιουργούς του, επομένως τεκμαίρεται ότι από την σύγκρουση βγήκες νικητής, άρα τουλάχιστον καθοδηγητής τώρα πια.
Είναι σίγουρο ότι βλέποντας σε η Μαρία, έκανε χιούμορ. Το ξέρεις, αλλά το γράφω για να γραφτεί. Καμιά σχέση με την περίπτωση του Θωμά Σίδερη και τις απειλές που δέχτηκε, νομίζω μπορείς και εσύ όπως και εγώ, να υποθέσουμε βάσιμα ότι είναι σκληρή αλήθεια.
Δεν πιστεύω και το λέω σοβαρά, ότι ο Χρονόπουλος έχει ομάδα, πολύ περισσότερο γυναικεία. Με τον γνωστό σου τρόπο πας να του δημιουργήσεις πρόβλημα με την Λέτα!
Συντονισμοί και συζητήσεις σίγουρα γίνονται μπροστά στη λαίλαπα της διοίκησης, αλλά ομάδες (κακώς) δεν υπάρχουν. Αν υπήρχαν θα βλέπαμε αποτελέσματα.
Το ζούμε σε κάθε δημοτικό συμβούλιο, είτε γίνεται είτε αναβάλλεται. Η διοίκηση κινείται σταθερά στον άξονα από παρατυπία ως παρανομία, και όντας μειοψηφική, στο τέλος κάνει ότι θέλει. Θεωρώ ότι από αυτό το 41μελές δημοτικό συμβούλιο, θα ήταν καλό για την Πόλη να μην επανεκλεγούν οι 30 περίπου. Κάποτε ίσως σου μιλήσω για τους 11.
Η ΔΗΜΑΡ δεν συμμετέχει στο ΔΣ, επομένως; Ποιες επιλογές στηρίζει και περνά, ποιανού «ηνωμένου κατεστημένου ΠΑΣΟΚ», έναντι τίνος;
Δεν έχει νόημα να ανακατεύουμε κεντρικές πολιτικές επιλογές και κυβερνητικές συνεργασίες, είναι άλλο θέμα. Στα δημοτικά μας, πολλοί και κατά το δοκούν θέλουν να χρεώνουν την ΔΗΜΑΡ από δω και από κει. Υπάρχει και το αντίστροφο, που θα έπρεπε κάποιο έξυπνο μυαλό (όπως εσύ και όχι μόνον) να σκεφτεί για να αποφύγει τις εκπλήξεις. Αν χρεώσεις, έστω και σαν υπόθεση εργασίας, το από δω και το από κει στη ΔΗΜΑΡ, θα βγάλεις ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Γιατί όταν γράφω, και δεν το λέω μόνον εγώ, ότι οι 30 περίπου είναι είτε ανίκανοι να σταθούν στο ύψος του ρόλου τους, είτε εκπρόσωποι ενός διεφθαρμένου πολιτικού παρελθόντος, καταλαβαίνεις ότι τα περιθώρια αλαζονικών συμπεριφορών και επιβολών είναι πολύ-πολύ περιορισμένα, έως ανύπαρκτα.
Και δυο λόγια για τον ΔΑΣ στον οποίο και εγώ και όλοι όσοι ασχολούνται, δεν μετέχουμε με κομματική ταμπέλα.
Αιφνιδίως για μένα, και αυτό μπορείς να το επιβεβαιώσεις από ποικίλες πηγές, στις εκλογές γίναμε δυο παρατάξεις. Με τα όλα τους, με ό,τι σημαίνει παράταξη. Δεν μπορούν να νικήσουν και οι δυο, η μια έχασε. Μπορεί ο δήμαρχος να είχε λάβει υψηλές διαβεβαιώσεις για το αποτέλεσμα. Ας πρόσεχε, ας ρώταγε. Το ‘χει αυτό το κουσούρι, να του αρέσουν μόνο τα γλυκόλογα και να μην κοιτά παραπέρα. 
Το βέβαιο είναι ότι ο ΔΑΣ είναι ένας ισχυρότατος σύλλογος 900 περίπου αθλητών, με βαθιές ρίζες στην πόλη, μεγάλη ιστορία και ακόμη μεγαλύτερες αθλητικές επιτυχίες (μη ξεχνάς, δυο ολυμπιακά μετάλλια στις καταδύσεις). Εξυπνακισμοί λοιπόν και τρωικοί πόλεμοι δεν θα γίνουν ανεκτοί ούτε από την διοίκηση, ούτε από τα μέλη, ούτε από τους ενδιαφερόμενους πολίτες της Δραπετσώνας.