Διίστανται οι απόψεις για τον πρόεδρο...

Με τους νόμους, δεν τα καταφέρνω καλά.

Στις νομικές εκτιμήσεις που γράφονται γύρω από το πρόβλημα της παραίτησης Χρονόπουλου ακόμη και σ’ αυτές που διίστανται, βρίσκω λογικά επιχειρήματα.

Τελικά, μια είναι η σωστή, ίσως όμως και οι δυο να είναι νομότυπες.

Γι αυτό δεν θα μείνω σε μια από τις δυο.

Αν είναι σωστή αυτή που λέει ότι ο Χρονόπουλος δεν έχει παραιτηθεί, τότε το θέμα τελειώνει. Με κραδασμούς, με ερωτήματα, με σημάδια, αλλά τελειώνει

Αν είναι σωστή αυτή που λέει ότι έχει παραιτηθεί, η πληγή παραμένει ανοικτή, και θα μείνει για κάποιο αρκετό διάστημα ακόμη.

Πάλι θα κλείσει. Ακόμη κι αν τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.

Οι συνομοσιολογίες για δάκτυλο της δεξιάς –ποιας δεξιάς;- δεν μου γεμίζουν το μάτι.

Οι επίσης συνομοσιολογίες –πιο λάιτ, πάντως συνομοσιολογίες- για κυνήγι πασόκων, πάλι δεν μου γεμίζουν το μάτι. Ακόμη και στις απαξιωτικές περιγραφές που κάποιοι έκαναν για πιθανούς αντικαταστάτες, οι πασόκοι κυριαρχούν.

Ο ΣΥΝ και η ΔΗΜ.ΑΡ. που κάποιος τοποθέτησε στους εξοβελισμένους, πράγματι είναι, όχι όμως εξ αιτίας κάποιας δεξιάς ή κάποιας συγκεκριμένης δεξιάς –ΝΔ δηλαδή.

Ο παραγκωνισμός οφείλεται κατά την γνώμη μου, στην αδυναμία της διοίκησης να βρει δημοκρατικό ρυθμό προγραμματισμού της δράσης της, και σ’ αυτό δεν είναι μικρότερες οι ευθύνες των πασόκων που συμμετέχουν. Κι αν θέλετε, ευχαρίστως να ανοίξουμε ένα κύκλο απόψεων.

Υπάρχουν πιθανοί αντικαταστάτες;

Με την πείρα του Χρονόπουλου, όχι.

Άνθρωποι που θα μπορούσαν να σηκώσουν το σταυρό, που θα μπορούσαν να πετύχουν τον σεβασμό της αντιπολίτευσης, κάτι αναγκαίο, υπάρχουν.

Φυσικά, αυτό προϋποθέτει έναν επανασχεδιασμό και της παρουσίασης της πλειοψηφίας στις συνεδριάσεις.

Προϋποθέτει, μια σειρά λογικά αιτήματα της αντιπολίτευσης, να γίνουν επιτέλους αποδεκτά.

Κάθε κλυδωνισμός, έχει έναν χρονικό ορίζοντα συνεπειών.

Τούτος ήταν ο ισχυρότερος του οκταμήνου.

Μπορεί όμως να ξεπεραστεί.

Με νέες μεθόδους, όσο υπάρχει χρόνος.