Μια πολύ ολοκληρωμένη και ψύχραιμη ανάρτηση στη σταγόνα για
το πρόβλημα «ΔΗΚΕΠΑ».
Να επισημάνω, ότι στα ερωτήματα που θέτει δυστυχώς δεν μπορώ
να δώσω καμιά απάντηση, αν και μέλος του ΔΣ από πλευράς πλειοψηφίας.
Όχι ότι έχει καμιά διαφορά η «εσωτερική» πληροφόρηση περί
ΔΗΚΕΠΑ ανάμεσα σε πλειοψηφία και μειοψηφία, αν και θα ‘πρεπε.
Όχι ότι είναι ξεκάθαρο τι σημαίνει πλειοψηφία και τι
μειοψηφία τώρα πια στο δήμο μας, αν και θα ‘πρεπε.
Επίσης να επισημάνω, ότι στο κρίσιμο 8ο ερώτημα της
σταγόνας, αν θα επαναλειτουργήσει η ΔΗΚΕΠΑ, κανείς δεν δίνει απάντηση, κανείς
δεν διατυπώνει σκέψεις και βάσιμα πλανάται ο φόβος ότι δεν θα
επαναλειτουργήσει, τουλάχιστον όπως την ξέραμε.
Και είναι βάσιμη πια η ανησυχία και παραίνεση στην ανάρτηση της Μαρίας Καραφέρη τον Ιούλιο όταν κατατέθηκε το νέο πρόγραμμα δράσης της επιχείρησης,
ότι ο δήμος θα έπρεπε ήδη να έχει εναλλακτικό σχέδιο για την πραγματοποίηση των
δράσεων της ΔΗΚΕΠΑ, ώστε να συνεχίσουν να εξυπηρετούνται οι 3.500 με 4.000
δημότες μας, και να απασχολούνται οι 200 περίπου γυμναστές, δάσκαλοι, μουσικοί
που επανδρώνουν τα διάφορα τμήματα.
Από το http://stagona4u.gr
ΔΗΚΕΠΑ, η μοναδική κοινωφελής επιχείρηση του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Μια επιχείρηση που ιδρύθηκε ως διάδοχος κατάσταση, λόγω του Νόμου «Καλλικράτης», από τη συνένωση των τριών επιχειρήσεων του Δήμου Κερατσινίου ΔΗΚΕΠΟΚ
(Πολιτισμού), ΔΗΚΕΠΡΟΚ (Πρόνοιας), ΔΗΚΕΠΑΚ (Αθλητισμού) και του ΚΕΠΚΥ Δραπετσώνας.
Μια επιχείρηση που πάνω από έναν χρόνο τώρα από την ίδρυσή της λειτούργησε κάποιες δράσεις στον «αυτόματο πιλότο», με το μεράκι κάποιων ανθρώπων που δούλεψαν σκληρά όλα αυτά τα χρόνια για να στήσουν αυτές τις δραστηριότητες, και το τελευταίο διάστημα, αν και απλήρωτοι, εργάστηκαν με την προσμονή και την ελπίδα ότι τα πράγματα θα φτιάξουν και η επιχείρηση θα ορθοποδήσει. Κατά τα άλλα όμως, από τις αρχές του 2011, όταν και ανέλαβε η νέα Δημοτική Αρχή, η Διοίκησή της δεν προχωρά καμία διαδικασία για να εξασφαλίσει τη σύννομη λειτουργία της, με τα γνωστά αποτελέσματα: των απλήρωτων εργαζομένων και των απλήρωτων εισφορών τους και υποχρεώσεων στο δημόσιο και αλλού.
Σύμφωνα με τον Νόμο «Καλλικράτης», έπρεπε να γίνουν κάποια συγκεκριμένα βήματα, όπως: το πρώτο δίμηνο του 2011 να ιδρυθεί η επιχείρηση και μετά τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης να συνταχθεί ο Κανονισμός λειτουργίας, να γίνει η κατάταξη του προσωπικού, να γίνει η καταγραφή των υποχρεώσεων και των απαιτήσεων των τεσσάρων επιχειρήσεων που συγχωνεύτηκαν, έτσι ώστε να γίνει και ο ισολογισμός έναρξης της νέας επιχείρησης. Τότε η επιχείρηση θα ήταν έτοιμη να λειτουργήσει με τις νέες προδιαγραφές προληπτικού ελέγχου που όριζε ο Νόμος, και ήταν ήδη γνωστό ότι πλέον το καθεστώς διαχείρισης της επιχείρησης έμπαινε σε άλλη διάσταση και λογική σε όλα τα επίπεδα. Από τις προσλήψεις του προσωπικού, έως τις εισπράξεις των εσόδων και τις πληρωμές των απαιτήσεων.
Από την εξέλιξη των γεγονότων, αποδείχθηκε τελικά ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν προχώρησε η Διοίκηση (μήπως δεν διάβασε τον Νόμο...), αλλά συνέχισε στο πρώτο εξάμηνο του 2011 στην ίδια λογική των προηγούμενων χρόνων. Προετοιμασία καμία, ανησυχία καμία. Παιχνίδια έκαναν στην πλάτη των εργαζομένων για να προωθήσουν πρόχειρα σχέδια προς όφελός τους, με τον παλιό δοκιμασμένο στόχο των πελατειακών σχέσεων.
Στο δεύτερο εξάμηνο του 2011, κάτω από την πίεση καταληκτικών ημερομηνιών, ιδρύθηκε η εταιρεία ΔΗΚΕΠΑ, φτιάχτηκε και ένα διετές πρόγραμμα, απʼ ό,τι φάνηκε «στο πόδι», αλλά εφόσον δεν είχαν προχωρήσει οι απαραίτητες διαδικασίες, άρχισαν τα όργανα. Τίποτα δε μπορούσε νομότυπα να πληρωθεί ούτε να εισπραχθεί. Η εταιρεία ήταν τελείως στον αέρα.
Τα πράγματα είχαν αλλάξει σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Χρειαζόταν μια πιο «συνεπής» αντιμετώπιση της κατάστασης και εκεί φάνηκε η θλιβερή ανικανότητα της Διοίκησης να διαχειριστεί το όλο ζήτημα. Να σημειώσουμε εδώ πως οι πληροφορίες μας λένε ότι στους περισσότερους δήμους όπου δημιουργήθηκαν οι συγχωνευμένες επιχειρήσεις, αυτές σύντομα λειτούργησαν κανονικότατα, παράγοντας αξιόλογο έργο.
Εδώ σ' εμάς; Οι λογιστές παραιτούνταν ο ένας μετά τον άλλο, οι πρόεδροι το ίδιο (φτάσαμε τους τρεις: Τσούτσας, Θεοχάρης και Θεοδωρακάκος μέχρι το τέλος του 2011), αντιπρόεδροι και μέλη του Δ.Σ. επίσης. Στην αρχή είχαμε τρεις διευθυντές, μετά κανέναν. Οι εργαζόμενοι έμεναν απλήρωτοι, το διετές πρόγραμμα επιστράφηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο ως ελλιπές.
Στις αρχές του 2012, με τον Νόμο 4071/12, ουσιαστικά καταργήθηκε το διετές πρόγραμμα και κατά κάποιον τρόπο διευκολύνθηκε η κατάσταση ως προς τη δυνατότητα να επιχορηγηθεί η επιχείρηση από τον Δήμο, «όταν τα έσοδά της υπολείπονται των εξόδων». Παρόλα αυτά τίποτα. Η ίδια χαώδης κατάσταση, καμία πληρωμή εργαζομένων. Η ανεύθυνη αντιμετώπιση ήταν τέτοια, που εύκολα κατέληγες στο συμπέρασμα πως η Δημοτική Αρχή έκανε ό,τι μπορούσε για να μπει λουκέτο στην εταιρεία.
Η περίοδος των καλλιτεχνικών τμημάτων τελείωσε κακήν κακώς, με τη συμμετοχή μόνο των δασκάλων χορού στο Καλλιτεχνόραμα, και αυτό γιατί είχε γίνει προετοιμασία μηνών και οι μαθητές είχαν πληρώσει ήδη επιπλέον χρήματα για τις στολές. Οι υπόλοιποι δάσκαλοι -απλήρωτοι για πολλούς μήνες- δεν συμμετείχαν, σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Και βέβαια φτάνουμε και στη λειτουργία των θερινών κινηματογράφων, όπου το πρόγραμμα ταινιών που κυκλοφόρησε καμία σχέση δεν είχε με την πραγματικότητα. Άλλη ταινία διάβαζες ότι παίζεται και άλλη έβλεπες όταν πήγαινες να τη δεις.
Εδώ να σταθούμε στο γεγονός ότι σε όλο αυτό το διάστημα οι σχολές των καλλιτεχνικών τμημάτων λειτουργούσαν κανονικά, οι ακαδημίες επίσης, καθώς και το Κολυμβητήριο, αν και με κάποια προβλήματα, λειτουργούσε κι αυτό. Η επιχείρηση εισέπραττε κανονικά από τους δημότες. Περίπου 3.500 άτομα πλήρωναν δίδακτρα και συμμετοχές. Τα χρήματα αυτά πώς εισπράττονταν και τι πληρωνόταν από αυτά (εφόσον δεν πληρώνονταν οι εργαζόμενοι ούτε οι υποχρεώσεις), κανείς δεν ξέρει. Αλλά και κανείς δεν αναρωτιέται;
Δύο καίρια ερωτήματα είναι τα εξής: Έναν χρόνο τώρα, γιατί δεν γίνεται το ξεκαθάρισμα της συγχώνευσης, και οι λογιστές οι οποίοι θα έκλειναν τους ισολογισμούς, γιατί παραιτούντο ένας μετά τον άλλον;
Και όσες νέες προσλήψεις έγιναν -γιατί έγιναν και τέτοιες- είναι νόμιμες; Εμείς πιστεύουμε πως δεν είναι, αλλά θα θέλαμε και την απάντηση της διοίκησης, η οποία υπεκφεύγει διαρκώς.
Μέσα σε όλον αυτόν τον χαμό γίνονται αλλεπάλληλα Δημοτικά Συμβούλια, με θέμα την αναζήτηση λύσεων για την κανονική λειτουργία της επιχείρησης. Συζητήσεις επί συζητήσεων και το αποτέλεσμα... μηδέν εις το πηλίκον. Πιστεύουμε ότι, σε αυτό το κομμάτι, σίγουρα την κύρια ευθύνη φέρει η σημερινή Δημοτική Αρχή. Αλλά φέρει ευθύνη και όλο το Δημοτικό Συμβούλιο, γιατί και αυτοί που βρίσκονται στην αντιπολίτευση τώρα, κάποτε ήταν διοικήσεις. Όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις όλα αυτά τα χρόνια λειτουργούσαν στη λογική των πελατειακών σχέσεων και πέρα από κάθε νομιμότητα. Γιατί λοιπόν δεν καταλήγουν σε μια εφικτή λύση; Μήπως αυτό δε συμφέρει κάποιους; Όμως δεν γίνεται να παίζουμε πάνω από έναν χρόνο τώρα με τις ζωές των εργαζομένων, ειδικά σʼ αυτές τις δύσκολες μέρες που περνάει η χώρα μας και οι πολίτες της.
Ανησυχώντας, ως πολίτες αυτού του Δήμου, με όλη αυτή την κατάσταση, θελήσαμε να κάνουμε μια συζήτηση με τη διοίκηση της ΔΗΚΕΠΑ και με τους εργαζόμενους, έτσι ώστε να δούμε τι προθέσεις υπάρχουν. Αν υπάρχει προοπτική λειτουργίας ή αν η επιχείρηση θα κλείσει.
Επίσης, κλείσαμε μία συνάντηση με ένα μέλος του Δ.Σ των εργαζομένων στο Δήμο, για μια συνέντευξη που θα δημοσιευτεί στις αρχές Σεπτεμβρίου στην ιστοσελίδα μας
Με τη διοίκηση, και ειδικά με τον νυν πρόεδρό της κ. Θεοδωρακάκο, προσπαθήσαμε μέσω της συνεργάτιδάς μας Ελένης Καπουσίζογλου να κανονίσουμε ως ιστοσελίδα μια συνέντευξη, την οποία ποτέ δεν μας αρνήθηκε. Από το Πάσχα και μέχρι τις αρχές Αυγούστου κλείστηκαν πολλά ραντεβού, τα οποία ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν. Για να τον διευκολύνουμε, επειδή φαινόταν πολυάσχολος, του δώσαμε δυο φορές τις ερωτήσεις μας για να προετοιμαστεί. Δυστυχώς όμως, πάντοτε την ημέρα και την ώρα που είχαμε κλείσει ραντεβού για συνέντευξη, τύχαινε να έχει συνάντηση με τον Δήμαρχο, ή άλλη συνεργασία για έκτακτο Δ.Σ ή απλά άνοιγε η γη και τον κατάπινε. Και στο τηλέφωνο άφαντος.
Οι ερωτήσεις που σκοπεύαμε να του κάνουμε, ώστε να ενημερωθούν οι αναγνώστες μας για τις απόψεις της διοίκησης της επιχείρησης, ήταν οι εξής:
1) Βρισκόμαστε έναν χρόνο μετά τη συνένωση των δημοτικών επιχειρήσεων των δύο δήμων, με βάση τον Ν. Καλλικράτη. Πόσες επιχειρήσεις συνενώθηκαν και ποιες είναι αυτές;
2) Ποια είναι τα προβλήματα που προέκυψαν από αυτήν τη συνένωση που δυσκολεύουν τόσο πολύ την ομαλή λειτουργία της νέας επιχείρησης;
3) Ο νόμος «Καλλικράτης» είχε δώσει μια προθεσμία έξι μηνών, προκειμένου να προετοιμαστούν οι διοικήσεις των επιχειρήσεων και οι υπηρεσίες τους γιʼ αυτήν τη συνένωση, όχι ότι είναι μεγάλο διάστημα, αλλά προσθέτοντας και τον ένα χρόνο που έχει περάσει, δεν είναι πια καιρός να ξεκαθαρίσει το τοπίο; Τι δυσκολεύει τόσο τα πράγματα και μέχρι σήμερα δεν μπορεί να βρεθεί μία λύση;
4) Πέρα από τα διαδικαστικά που δυσκολεύουν τη λειτουργία, φαντάζομαι ότι και το οικονομικό σκέλος παίζει κάποιο ρόλο. Σε τι βαθμό επηρεάζει;
5) Πόσοι εργαζόμενοι υπάρχουν σε κάθε δραστηριότητα της επιχείρησης;
6) Ποιες από τις δραστηριότητες αποφέρουν έσοδα και πόσο αυτά καλύπτουν τον προϋπολογισμό της ΔΗΚΕΠΑ;
7) Απʼ όσο γνωρίζουμε, τα τελευταία χρόνια οι επιχορηγήσεις έφτασαν σε ποσά, τουλάχιστον για τον δήμο Κερατσινίου, της τάξης των 520.000 τον μήνα και για τις τρεις επιχειρήσεις. Θεωρείτε ότι έγινε σωστή διαχείριση; Τίθεται θέμα εξυγίανσης;
8) Πού έχει καταλήξει η Δημοτική Αρχή για το μέλλον της ΔΗΚΕΠΑ; Θα λυθούν τα προβλήματα; Του χρόνου θα λειτουργήσουν οι σχολές;
Σε αυτές τις ερωτήσεις, που πραγματικά συντάχθηκαν με τη λογική μέσα από αυτές να εντοπίσουμε και να αναδείξουμε το πρόβλημα και τις λύσεις του, όπως αναφέραμε πριν, ο πρόεδρος τεχνηέντως απέφυγε να απαντήσει. Είναι και αυτό ένα δείγμα του πώς αντιμετωπίζει την όλη κατάσταση. Η σιωπή του επαληθεύει τους φόβους και τις ανησυχίες μας για το σκοτεινό μέλλον της επιχείρησης.
Δυστυχώς όμως, με το να γυρίζουμε την πλάτη στην ενημέρωση του κόσμου, που στο κάτω-κάτω αυτός πληρώνει και αυτός ανησυχεί και προβληματίζεται, δείχνει μόνο ενοχή και ανικανότητα αντιμετώπισης της κατάστασης. Και φανερώνει με τον πιο καθαρό τρόπο μια αντιδημοκρατική διάθεση, και από τέτοιες διαθέσεις συνήθως μόνο χειρότερα ακολουθούν.
Το πιο πιθανό είναι ότι δεν είχε τίποτα να μας απαντήσει, γιατί δεν είχε ούτε εις βάθος γνώση της επιχείρησης, ούτε είχε διαμορφώσει εφικτές λύσεις για να προωθήσει την ανάκαμψη της επιχείρησης, η οποία μέρα με την ημέρα καταρρέει.
Ευχόμαστε σύντομα να αποδειχθεί λανθασμένη η εκτίμηση που διατυπώσαμε για το μέλλον της ΔΗΚΕΠΑ. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως, καταρχάς και το συντομότερο, θα βρει τρόπους η Διοίκησή της να πληρώσει όλα όσα χρωστάει στους υπαλλήλους της. Και το ίδιο σύντομα θα έχει προχωρήσει στη διαμόρφωση του νέου πλαισίου λειτουργίας της δημοτικής αυτής επιχείρησης, δίχως το βάρος των παλιών αμαρτιών, που είναι και το μέγα ζητούμενο. Ιδέες και προτάσεις υπάρχουν και έχουν κατατεθεί δημόσια. Επιτέλους, ας τις επεξεργαστεί και ας κάνει ένα βήμα μπροστά. Μιλάμε, λοιπόν, για ένα νέο ξεκίνημα, με γνώση, με κανόνες και με όραμα που θα παραγάγει ένα έργο ποιοτικό το οποίο θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των συνδημοτών μας. Ειλικρινά, αυτό ευχόμαστε για το καλό όλων μας. Αν η Διοίκηση δεν είναι ικανή να διαμορφώσει έναν νόμιμο τρόπο λειτουργίας της ΔΗΚΕΠΑ, από το να κρατάει αιχμάλωτους και να προσπαθεί να εξευτελίζει τους υπαλλήλους της, αναρωτιόμαστε μήπως είναι προτιμότερο να την κλείσει.
Σύμφωνα με τον Νόμο «Καλλικράτης», έπρεπε να γίνουν κάποια συγκεκριμένα βήματα, όπως: το πρώτο δίμηνο του 2011 να ιδρυθεί η επιχείρηση και μετά τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης να συνταχθεί ο Κανονισμός λειτουργίας, να γίνει η κατάταξη του προσωπικού, να γίνει η καταγραφή των υποχρεώσεων και των απαιτήσεων των τεσσάρων επιχειρήσεων που συγχωνεύτηκαν, έτσι ώστε να γίνει και ο ισολογισμός έναρξης της νέας επιχείρησης. Τότε η επιχείρηση θα ήταν έτοιμη να λειτουργήσει με τις νέες προδιαγραφές προληπτικού ελέγχου που όριζε ο Νόμος, και ήταν ήδη γνωστό ότι πλέον το καθεστώς διαχείρισης της επιχείρησης έμπαινε σε άλλη διάσταση και λογική σε όλα τα επίπεδα. Από τις προσλήψεις του προσωπικού, έως τις εισπράξεις των εσόδων και τις πληρωμές των απαιτήσεων.
Από την εξέλιξη των γεγονότων, αποδείχθηκε τελικά ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν προχώρησε η Διοίκηση (μήπως δεν διάβασε τον Νόμο...), αλλά συνέχισε στο πρώτο εξάμηνο του 2011 στην ίδια λογική των προηγούμενων χρόνων. Προετοιμασία καμία, ανησυχία καμία. Παιχνίδια έκαναν στην πλάτη των εργαζομένων για να προωθήσουν πρόχειρα σχέδια προς όφελός τους, με τον παλιό δοκιμασμένο στόχο των πελατειακών σχέσεων.
Στο δεύτερο εξάμηνο του 2011, κάτω από την πίεση καταληκτικών ημερομηνιών, ιδρύθηκε η εταιρεία ΔΗΚΕΠΑ, φτιάχτηκε και ένα διετές πρόγραμμα, απʼ ό,τι φάνηκε «στο πόδι», αλλά εφόσον δεν είχαν προχωρήσει οι απαραίτητες διαδικασίες, άρχισαν τα όργανα. Τίποτα δε μπορούσε νομότυπα να πληρωθεί ούτε να εισπραχθεί. Η εταιρεία ήταν τελείως στον αέρα.
Τα πράγματα είχαν αλλάξει σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Χρειαζόταν μια πιο «συνεπής» αντιμετώπιση της κατάστασης και εκεί φάνηκε η θλιβερή ανικανότητα της Διοίκησης να διαχειριστεί το όλο ζήτημα. Να σημειώσουμε εδώ πως οι πληροφορίες μας λένε ότι στους περισσότερους δήμους όπου δημιουργήθηκαν οι συγχωνευμένες επιχειρήσεις, αυτές σύντομα λειτούργησαν κανονικότατα, παράγοντας αξιόλογο έργο.
Εδώ σ' εμάς; Οι λογιστές παραιτούνταν ο ένας μετά τον άλλο, οι πρόεδροι το ίδιο (φτάσαμε τους τρεις: Τσούτσας, Θεοχάρης και Θεοδωρακάκος μέχρι το τέλος του 2011), αντιπρόεδροι και μέλη του Δ.Σ. επίσης. Στην αρχή είχαμε τρεις διευθυντές, μετά κανέναν. Οι εργαζόμενοι έμεναν απλήρωτοι, το διετές πρόγραμμα επιστράφηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο ως ελλιπές.
Στις αρχές του 2012, με τον Νόμο 4071/12, ουσιαστικά καταργήθηκε το διετές πρόγραμμα και κατά κάποιον τρόπο διευκολύνθηκε η κατάσταση ως προς τη δυνατότητα να επιχορηγηθεί η επιχείρηση από τον Δήμο, «όταν τα έσοδά της υπολείπονται των εξόδων». Παρόλα αυτά τίποτα. Η ίδια χαώδης κατάσταση, καμία πληρωμή εργαζομένων. Η ανεύθυνη αντιμετώπιση ήταν τέτοια, που εύκολα κατέληγες στο συμπέρασμα πως η Δημοτική Αρχή έκανε ό,τι μπορούσε για να μπει λουκέτο στην εταιρεία.
Η περίοδος των καλλιτεχνικών τμημάτων τελείωσε κακήν κακώς, με τη συμμετοχή μόνο των δασκάλων χορού στο Καλλιτεχνόραμα, και αυτό γιατί είχε γίνει προετοιμασία μηνών και οι μαθητές είχαν πληρώσει ήδη επιπλέον χρήματα για τις στολές. Οι υπόλοιποι δάσκαλοι -απλήρωτοι για πολλούς μήνες- δεν συμμετείχαν, σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Και βέβαια φτάνουμε και στη λειτουργία των θερινών κινηματογράφων, όπου το πρόγραμμα ταινιών που κυκλοφόρησε καμία σχέση δεν είχε με την πραγματικότητα. Άλλη ταινία διάβαζες ότι παίζεται και άλλη έβλεπες όταν πήγαινες να τη δεις.
Εδώ να σταθούμε στο γεγονός ότι σε όλο αυτό το διάστημα οι σχολές των καλλιτεχνικών τμημάτων λειτουργούσαν κανονικά, οι ακαδημίες επίσης, καθώς και το Κολυμβητήριο, αν και με κάποια προβλήματα, λειτουργούσε κι αυτό. Η επιχείρηση εισέπραττε κανονικά από τους δημότες. Περίπου 3.500 άτομα πλήρωναν δίδακτρα και συμμετοχές. Τα χρήματα αυτά πώς εισπράττονταν και τι πληρωνόταν από αυτά (εφόσον δεν πληρώνονταν οι εργαζόμενοι ούτε οι υποχρεώσεις), κανείς δεν ξέρει. Αλλά και κανείς δεν αναρωτιέται;
Δύο καίρια ερωτήματα είναι τα εξής: Έναν χρόνο τώρα, γιατί δεν γίνεται το ξεκαθάρισμα της συγχώνευσης, και οι λογιστές οι οποίοι θα έκλειναν τους ισολογισμούς, γιατί παραιτούντο ένας μετά τον άλλον;
Και όσες νέες προσλήψεις έγιναν -γιατί έγιναν και τέτοιες- είναι νόμιμες; Εμείς πιστεύουμε πως δεν είναι, αλλά θα θέλαμε και την απάντηση της διοίκησης, η οποία υπεκφεύγει διαρκώς.
Μέσα σε όλον αυτόν τον χαμό γίνονται αλλεπάλληλα Δημοτικά Συμβούλια, με θέμα την αναζήτηση λύσεων για την κανονική λειτουργία της επιχείρησης. Συζητήσεις επί συζητήσεων και το αποτέλεσμα... μηδέν εις το πηλίκον. Πιστεύουμε ότι, σε αυτό το κομμάτι, σίγουρα την κύρια ευθύνη φέρει η σημερινή Δημοτική Αρχή. Αλλά φέρει ευθύνη και όλο το Δημοτικό Συμβούλιο, γιατί και αυτοί που βρίσκονται στην αντιπολίτευση τώρα, κάποτε ήταν διοικήσεις. Όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις όλα αυτά τα χρόνια λειτουργούσαν στη λογική των πελατειακών σχέσεων και πέρα από κάθε νομιμότητα. Γιατί λοιπόν δεν καταλήγουν σε μια εφικτή λύση; Μήπως αυτό δε συμφέρει κάποιους; Όμως δεν γίνεται να παίζουμε πάνω από έναν χρόνο τώρα με τις ζωές των εργαζομένων, ειδικά σʼ αυτές τις δύσκολες μέρες που περνάει η χώρα μας και οι πολίτες της.
Ανησυχώντας, ως πολίτες αυτού του Δήμου, με όλη αυτή την κατάσταση, θελήσαμε να κάνουμε μια συζήτηση με τη διοίκηση της ΔΗΚΕΠΑ και με τους εργαζόμενους, έτσι ώστε να δούμε τι προθέσεις υπάρχουν. Αν υπάρχει προοπτική λειτουργίας ή αν η επιχείρηση θα κλείσει.Επίσης, κλείσαμε μία συνάντηση με ένα μέλος του Δ.Σ των εργαζομένων στο Δήμο, για μια συνέντευξη που θα δημοσιευτεί στις αρχές Σεπτεμβρίου στην ιστοσελίδα μας
Με τη διοίκηση, και ειδικά με τον νυν πρόεδρό της κ. Θεοδωρακάκο, προσπαθήσαμε μέσω της συνεργάτιδάς μας Ελένης Καπουσίζογλου να κανονίσουμε ως ιστοσελίδα μια συνέντευξη, την οποία ποτέ δεν μας αρνήθηκε. Από το Πάσχα και μέχρι τις αρχές Αυγούστου κλείστηκαν πολλά ραντεβού, τα οποία ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν. Για να τον διευκολύνουμε, επειδή φαινόταν πολυάσχολος, του δώσαμε δυο φορές τις ερωτήσεις μας για να προετοιμαστεί. Δυστυχώς όμως, πάντοτε την ημέρα και την ώρα που είχαμε κλείσει ραντεβού για συνέντευξη, τύχαινε να έχει συνάντηση με τον Δήμαρχο, ή άλλη συνεργασία για έκτακτο Δ.Σ ή απλά άνοιγε η γη και τον κατάπινε. Και στο τηλέφωνο άφαντος.
Οι ερωτήσεις που σκοπεύαμε να του κάνουμε, ώστε να ενημερωθούν οι αναγνώστες μας για τις απόψεις της διοίκησης της επιχείρησης, ήταν οι εξής:
1) Βρισκόμαστε έναν χρόνο μετά τη συνένωση των δημοτικών επιχειρήσεων των δύο δήμων, με βάση τον Ν. Καλλικράτη. Πόσες επιχειρήσεις συνενώθηκαν και ποιες είναι αυτές;
2) Ποια είναι τα προβλήματα που προέκυψαν από αυτήν τη συνένωση που δυσκολεύουν τόσο πολύ την ομαλή λειτουργία της νέας επιχείρησης;
3) Ο νόμος «Καλλικράτης» είχε δώσει μια προθεσμία έξι μηνών, προκειμένου να προετοιμαστούν οι διοικήσεις των επιχειρήσεων και οι υπηρεσίες τους γιʼ αυτήν τη συνένωση, όχι ότι είναι μεγάλο διάστημα, αλλά προσθέτοντας και τον ένα χρόνο που έχει περάσει, δεν είναι πια καιρός να ξεκαθαρίσει το τοπίο; Τι δυσκολεύει τόσο τα πράγματα και μέχρι σήμερα δεν μπορεί να βρεθεί μία λύση;
4) Πέρα από τα διαδικαστικά που δυσκολεύουν τη λειτουργία, φαντάζομαι ότι και το οικονομικό σκέλος παίζει κάποιο ρόλο. Σε τι βαθμό επηρεάζει;
5) Πόσοι εργαζόμενοι υπάρχουν σε κάθε δραστηριότητα της επιχείρησης;
6) Ποιες από τις δραστηριότητες αποφέρουν έσοδα και πόσο αυτά καλύπτουν τον προϋπολογισμό της ΔΗΚΕΠΑ;
7) Απʼ όσο γνωρίζουμε, τα τελευταία χρόνια οι επιχορηγήσεις έφτασαν σε ποσά, τουλάχιστον για τον δήμο Κερατσινίου, της τάξης των 520.000 τον μήνα και για τις τρεις επιχειρήσεις. Θεωρείτε ότι έγινε σωστή διαχείριση; Τίθεται θέμα εξυγίανσης;
8) Πού έχει καταλήξει η Δημοτική Αρχή για το μέλλον της ΔΗΚΕΠΑ; Θα λυθούν τα προβλήματα; Του χρόνου θα λειτουργήσουν οι σχολές;
Σε αυτές τις ερωτήσεις, που πραγματικά συντάχθηκαν με τη λογική μέσα από αυτές να εντοπίσουμε και να αναδείξουμε το πρόβλημα και τις λύσεις του, όπως αναφέραμε πριν, ο πρόεδρος τεχνηέντως απέφυγε να απαντήσει. Είναι και αυτό ένα δείγμα του πώς αντιμετωπίζει την όλη κατάσταση. Η σιωπή του επαληθεύει τους φόβους και τις ανησυχίες μας για το σκοτεινό μέλλον της επιχείρησης.
Δυστυχώς όμως, με το να γυρίζουμε την πλάτη στην ενημέρωση του κόσμου, που στο κάτω-κάτω αυτός πληρώνει και αυτός ανησυχεί και προβληματίζεται, δείχνει μόνο ενοχή και ανικανότητα αντιμετώπισης της κατάστασης. Και φανερώνει με τον πιο καθαρό τρόπο μια αντιδημοκρατική διάθεση, και από τέτοιες διαθέσεις συνήθως μόνο χειρότερα ακολουθούν.
Το πιο πιθανό είναι ότι δεν είχε τίποτα να μας απαντήσει, γιατί δεν είχε ούτε εις βάθος γνώση της επιχείρησης, ούτε είχε διαμορφώσει εφικτές λύσεις για να προωθήσει την ανάκαμψη της επιχείρησης, η οποία μέρα με την ημέρα καταρρέει.
Ευχόμαστε σύντομα να αποδειχθεί λανθασμένη η εκτίμηση που διατυπώσαμε για το μέλλον της ΔΗΚΕΠΑ. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως, καταρχάς και το συντομότερο, θα βρει τρόπους η Διοίκησή της να πληρώσει όλα όσα χρωστάει στους υπαλλήλους της. Και το ίδιο σύντομα θα έχει προχωρήσει στη διαμόρφωση του νέου πλαισίου λειτουργίας της δημοτικής αυτής επιχείρησης, δίχως το βάρος των παλιών αμαρτιών, που είναι και το μέγα ζητούμενο. Ιδέες και προτάσεις υπάρχουν και έχουν κατατεθεί δημόσια. Επιτέλους, ας τις επεξεργαστεί και ας κάνει ένα βήμα μπροστά. Μιλάμε, λοιπόν, για ένα νέο ξεκίνημα, με γνώση, με κανόνες και με όραμα που θα παραγάγει ένα έργο ποιοτικό το οποίο θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των συνδημοτών μας. Ειλικρινά, αυτό ευχόμαστε για το καλό όλων μας. Αν η Διοίκηση δεν είναι ικανή να διαμορφώσει έναν νόμιμο τρόπο λειτουργίας της ΔΗΚΕΠΑ, από το να κρατάει αιχμάλωτους και να προσπαθεί να εξευτελίζει τους υπαλλήλους της, αναρωτιόμαστε μήπως είναι προτιμότερο να την κλείσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου