Το μέγεθος των περικοπών είναι τέτοιο που το ψήφισμα της ΚΕΔΕ χαρακτηριστικά αναφέρει ότι, «αν οι μειώσεις που εφαρμόστηκαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση εφαρμόζονταν στο σύνολο της Κεντρικής Κυβέρνησης, η χώρα θα παρουσίαζε ήδη πρωτογενή πλεονάσματα και δεν θα υπήρχε ανάγκη για την εφαρμογή πρόσθετων επώδυνων μέτρων».
Μέσα σε αυτό το πραγματικά ασφυκτικό πλαίσιο πολλοί δήμοι παλεύουν να αποφύγουν την κατάρρευση της λειτουργίας τους και αντιστέκονται στην κατάλυση του κοινωνικού τους ρόλου.
Φωτεινό παράδειγμα ο Δήμος Αθηναίων, αναφορικά με τις δημοσυντήρητες επιχειρήσεις του οποίου είδαν το φως της δημοσιότητας οικονομικά δεδομένα, που καταδεικνύουν εξοικονόμηση πόρων σε ποσοστό 65%. Ειδικότερα, οι ετήσιες επιχορηγήσεις των δημοσυντήρητων επιχειρήσεων του Δήμου Αθηναίων το 2010 ανήλθαν σε 97.396.994,17 ευρώ. Το 2011 μειώθηκαν σε 74.840.108,05 ευρώ και το 2012 θα περιοριστούν σε 35.530.000 ευρώ. Η δε εξοικονόμηση αυτή, είναι απότοκο νοικοκυρέματος και χρηστής διαχείρισης από τη νέα δημοτική αρχή, ενώ δεν συνδέεται με υποβάθμιση του παρεχόμενου στους δημότες έργου.
Αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος.
Στην άλλη όψη βρίσκονται οι δήμοι, που αρνούμενοι να συναισθανθούν την αδήριτη οικονομική πραγματικότητα, συνεχίζουν την διαχείριση των οικονομικών τους με αδιαφάνεια, κατασπατάληση και με παντελή έλλειψη σχεδιασμού και προτεραιοτήτων.
Η αναγωγή του παραδείγματος των δημοτικών επιχειρήσεων του δήμου της Αθήνας στα καθ’ ημάς υπογραμμίζει τις ευθύνες της διοίκησης του δήμου μας για την σημερινή κατάσταση της ΔΗΚΕΠΑ, ενώ είναι παντελώς άγνωστη η κατάσταση στο σκοτεινής λειτουργίας ΚΕΚ.
Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι της δημοτικής επιχείρησης είναι επί ένα έτος απλήρωτοι δεν είναι άφευκτο επακόλουθο της υποχρηματοδότησης των ΟΤΑ, αλλά αποτέλεσμα αποδεδειγμένα κακής διαχείρισης και έλλειψης πολιτικού σχεδιασμού. Διετές, προϋπολογισμός, ακαταχώριστα παραστατικά, ύπαρξη εικονικών τιμολογίων, διαδρομές μαύρου χρήματος σε «εθελοντές» και «ημέτερους», άρνηση επιχορήγησης της επιχείρησης με οποιοδήποτε ποσό επί ένα και πλέον έτος είναι μερικά από τα στοιχεία που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι εν προκειμένω, η μείωση των ΚΑΠ μπορεί μεν να είναι το κερασάκι στην τούρτα, η τούρτα όμως υπήρχε ήδη .
Υπό το πρίσμα αυτό το παράδειγμα του δήμου της Αθήνας αποκτά διττή σημασία. Από τη μια μεριά, υποδεικνύει το μέγεθος της σπατάλης, της κακοδιαχείρισης και της διαφθοράς που δημιούργησε το πελατειακό κράτος στο δημόσιο τομέα και δίνει το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι τελικά μπορεί να υπάρξει και εναλλακτικός τρόπος διαχείρισης ακόμα και σε συνθήκες κρίσης. Από την άλλη μεριά, αποκαλύπτει όλους όσους αποπειρώνται, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, να αποκρύψουν την ανεπάρκεια τους πίσω από το πρόσχημα της ανάλγητης κεντρικής διοίκησης. Αποκαλύπτει την ένδεια πολιτικού σχεδίου και οράματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου