Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Ας κλείσουμε το manual κι ας αυτοσχεδιάσουμε

Oι εργαζόμενοι δεν πρέπει να στρέφονται κατά εργαζομένων.
Θα μπορούσε να είναι αλήθεια, αν και τα επαγγέλματα δεν στρέφονταν κατά άλλων επαγγελμάτων.
Πόσες θέσεις εργασίας ακυρώνει ένας σχεδιαστής-χειριστής απόφοιτος ΤΕΙ ας πούμε, ενός σύγχρονου κοπτικού μηχανήματος ξύλου με την γνωστή επωνυμία CNC;
Αν είναι ευσυνείδητος και καλός στην δουλειά του, τουλάχιστον 5.
Μπορεί η εργατικότητα του να διευρύνει το αγοραστικό κοινό του κλάδου του, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας, αλλά αυτό παίρνει καιρό και δεν μετράει.
Αντίστροφα, πόσες νέες θέσεις εργασίας δημιουργεί ένας άχρηστος ή επίορκος δημόσιος υπάλληλος, ας πούμε έξω από το υπουργείο μεταφορών, που δίνει άδειες κυκλοφορίας σε νέους οδηγούς; Μπορεί και 5. Και μάλιστα άμεσα.
Διαλέχτε.

Υπάρχουν ΔΕΚΟ εθνικής και στρατηγικής σημασίας.
Μια απ’ αυτές ήταν και η Ολυμπιακή.
Η έλλειψη της Ολυμπιακής από μερικά νησιά του Αιγαίου και από την Αυστραλία, πόσο έχει ρίξει την εθνική περηφάνια, ενώ η οικονομία του ενός εκατομμυρίου ευρώ την ημέρα, για να λέμε του στραβού το δίκιο, πόσο πέρασε απαρατήρητη.
Ο δε ΟΣΕ, μπορεί να μην έχει αυτοκινητάμαξες για Θεσσαλονίκη, όμως καλύπτει πλήρως την άνω Καρδιτσομαγούλα, κάτι που θα απαξίωνε οποιοσδήποτε ιδιώτης.
Αν πάντως οι μεταφορές πρέπει να είναι υπό την διοίκηση του κράτους, κάτι πρέπει να γίνει με τις νταλίκες και τα πλοία.
Μια άλλη εθνικής σημασίας επιχείρηση είναι ο ΟΤΕ, γιατί χειρίζεται το λεπτό ζήτημα της ασφάλειας των τηλεπικοινωνιών και της τηλεματικής. Μέσω των δορυφόρων αλλοδαπής προέλευσης και ελέγχου φυσικά. Ενώ η κινητή τηλεφωνία έτσι κι αλλιώς δεν παρέχει ασφάλεια επομένως μπορεί να είναι ιδιωτική.
Και βέβαια άλλο κύρος είχε η παράκληση του υπουργείου εξωτερικών πριν λίγα χρόνια προς την Google να μην δείχνει στους χάρτες της (Google earth) τον ναύσταθμο της Σαλαμίνας και της Σούδας από πολύ κοντά.
Αν οι τηλεπικοινωνίες μας ήταν ιδιωτικές, η Google ίσως να μην μας έκανε το χατίρι.
Εθνικής σημασίας η ΔΕΗ. Γιατί άλλη τοξικότητα έχει ο εθνικός λιγνίτης κι άλλη ο ιδιωτικός. Άλλο το έθνος να αγοράζει ρεύμα από την Αλβανία και τα Σκόπια, κι άλλο ο ιδιώτης.
Ο ιδιώτης θα ήταν ικανός να αγοράζει κι από την Τουρκία για να καλύψει τα νησιά.
Κι ο ΟΠΑΠ; Τζόγος είναι και σίγουρα το κράτος μας είναι καλό σ’ αυτό το άθλημα. Δεν εκφράζω άποψη.
Ενώ το νερό της ΕΥΔΑΠ που πλένουμε τα πεζοδρόμια μας από τον τρίτο όροφο θα γίνει σίγουρα ανθυγιεινό στα χέρια του ιδιώτη.
Να τα ιδιωτικοποιήσουμε όλα λοιπόν;
Δεν είναι αυτό που σκέφτομαι, μα την Παναγία.
Το ζητούμενο είναι να μην κρυβόμαστε πίσω από λέξεις.
Εκεί μπορεί να κρύβεται μόνο ο Αλέξης. (όπως λέει το τραγούδι, να μην παρεξηγηθώ)
Αν θα πουληθεί ή θα μείνει στο κράτος μια επιχείρηση, πρέπει να εξηγηθεί με σύγχρονα απλά επιχειρήματα οικονομικής και κοινωνικής φύσης, κι όχι με φαμφάρες.

Είναι ξεπούλημα η νέα σύμβαση κατώτερης αμοιβής στα 510 ευρώ;
Είναι.
510 ευρώ σημαίνει 120 ευρώ περίπου βδομαδιάτικο.
Σήμερα το βδομαδιάτικο είναι περίπου 35 ευρώ επί 3 ,5 μέρες (την μια βδομάδα 3 μεροκάματα, την άλλη 4) ίσον 122,5.
Μήπως το πρόβλημα δεν είναι τα 510 ευρώ, αλλά η τεράστια ανεργία που επιτρέπει την ελεύθερη προς τα κάτω διαπραγμάτευση του μεροκάματου, και η ανυπαρξία αγοράς που απαγορεύει το παραγωγικό 5νθήμερο;
Σε τι ελπίζουμε κάνοντας νόμο αυτή την σύμβαση; Να χώνουμε πρόστιμα για να αυξάνουμε τα δημόσια οικονομικά;

Δημόσιες επενδύσεις για να ανασάνει η αγορά.
Δηλαδή;
Εργολαβίες; Έργα υποδομής;
Έχουμε χαρακτηρίσει «ατμομηχανή της ανάπτυξης» όλα τα έργα υποδομής, κοινώς τσιμέντο και πίσσα, προκειμένου να μοιράζουμε δουλειές στους γνωστούς μεγαλοεργολάβους.
Χρειάζονται τα έργα υποδομής, αρκεί να εξυπηρετούν την αύξηση της παραγωγικότητας και διακίνησης των αγαθών. Δεν είναι αυτοσκοπός.
Το ΕΣΠΑ στέκει αναξιοποίητο κατά 92% περιμένοντας να απορροφηθεί από το κράτος.
Τούτο το κράτος που από τη μια αδυνατεί να καλύψει το ποσοστό συμμετοχής του στο πρόγραμμα και από την άλλη θέλει να καρπωθεί ολόκληρη την αξία.
Αν είχε δοθεί μεγαλύτερο ποσοστό στον ιδιωτικό τομέα, μόνο από τον ΦΠΑ θα είχε μειωθεί η συμμετοχή του στο 32% από 55% και θα είχε δημιουργήσει σταθερές θέσεις εργασίας για να εισπράττει εισφορές και φόρους.
Αυξήθηκαν κατά 250.000 οι άνεργοι, φτάνοντας στις 815.000.
Σημερινά νέα για να είμαστε και στην επικαιρότητα.
Βέβαια το πρόβλημα των ανέργων, πέρα από το ότι δεν έχουν δουλειά, είναι ότι δεν τους εκφράζει και κανένας πολιτικός φορέας. Είναι θύματα του συστήματος κι αυτό αποτελεί την σπουδαιότερη χειροπιαστή παρηγοριά τους.

Η ιδιαιτερότητα της Ελλάδας στην παγκόσμια διακίνηση και διαμάχη των ιδεών είναι ότι εδώ όλοι συγκλίνουν σε μια αρχή.
Στον κρατισμό.
Από την δεξιά ως την αριστερά.
Μήπως, τουλάχιστον για την αριστερά ήρθε η ώρα να κλείσει το manual του μαρξισμού και να αυτοσχεδιάσει;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου