στον αστερισμό της αυτοδικίας. Του Σ. Κούλογλου

"...Ισλανδία: μια καταθλιπτική σύγκριση.

Αντιγράφω από ένα mail την καταθλιπτική σύγκριση των όσων ζούμε στην Ελλάδα με τα όσα έγιναν στην Ισλανδία, όταν πριν από 15 μήνες ξέσπασε η κρίση:
« Μόλις 15 μήνες μετά , η εξεταστική επιτροπή που συνέστησε το Κοινοβούλιο από ανεξάρτητους ειδικούς έβγαλε πόρισμα 2.400 σελίδων, με το οποίο όχι μόνο καταλόγισε ευθύνες, αλλά και τις προσωποποίησε. Κατονομάζονται ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε, τρεις πρώην διοικητές της κεντρικής τράπεζας, υπουργοί, ενώ ποινικές ευθύνες καταλογίζονται σε στελέχη των τριών ιδιωτικών τραπεζών. Ήδη ο εισαγγελέας έβγαλε διεθνή εντάλματα σύλληψης, καθώς πολλά golden boys διέφυγαν στο εξωτερικό, κάνοντας μία μέρα πριν από την εκδήλωση της κρίσης τεράστιες αναλήψεις από τουςλογαριασμούς τους. Τρεις συνελήφθησαν και κρατούνται. Η κυβέρνηση έκανε μηνύσεις και ζητάει πίσω τα κλεμμένα.
Η εξεταστική επιτροπή είχε στη διάθεσή της 80 υπαλλήλους, δικό της προϋπολογισμό και δικαίωμα να ζητήσει -ακόμη και να κατασχέσει- στοιχεία από κρατικές υπηρεσίες και ιδιώτες. Επίσης, ανεξάρτητη επιτροπή ετοιμάζει συστάσεις για να γίνουν μεταρρυθμίσεις ώστε να αποφευχθεί παρόμοια κρίση στο μέλλον. Στο πλαίσιο της διαφάνειας, αναρτήθηκε τον Απρίλιο στον ιστότοπο της Βουλής (http://sic.althingi.is/) το πλήρες κείμενο που η κυβέρνηση ονομάζει «Έκθεση της αλήθειας» και οι Ισλανδοί αποκαλούν «Μαύρο πόρισμα» καθώς και εκτεταμένη περίληψη στα αγγλικά. Κανείς, ούτε καν οι κατηγορούμενοι, δεν αμφισβήτησαν την αμεροληψία των συντακτών του πορίσματος.
Το βράδυ της ανακοίνωσης 45 ηθοποιοί συγκεντρώθηκαν στο Δημοτικό Θέατρο του Ρέικιαβικ και διάβασαν επί πέντε συνεχόμενα 24ωρα, σε μια κατάμεστη αίθουσα, ολόκληρη την έκθεση. Για τους περήφανους, πλην εξαπατημένους απογόνους των Βίκινγκς, ήταν μια ομαδική ψυχανάλυση, μια διαδικασία κάθαρσης»."

… και στην Ελλάδα επειδή... «όλοι μαζί τα φάγαμε»,
Κανείς δεν κινδυνεύει να προσαχθεί σε δίκη.
Κανείς δεν κινδυνεύει να χάσει την περιουσία που δημιούργησε από την πολιτική.
Κανείς δεν κινδυνεύει να σπιλωθεί η τιμή και η υπόληψη του.
Γι αυτό κινδυνεύουν όλοι.
Τα λογύδρια περί αυτοδικίας περισσεύουν, αλλά χρησιμεύουν μόνο για την μεταξύ τους παρηγοριά.

ολόκληρο το κείμενο του Σ. Κούλογλου Εδώ