Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Δυστυχίας λίπασμα... οι πρώτοι νεκροί

Καλώς ή κακώς ανήκω σε μια μικρή συνομοταξία ανθρώπων, που δεν βλέπω τους χτεσινούς εκτελεστές ως προβοκάτορες. Ούτε ακροδεξιούς. Ούτε φασίστες.
Ως εδώ η συνομοταξία μου κάθε άλλο παρά μικρή είναι.
Όμως δεν τους βλέπω ούτε σαν επαναστάτες. Ούτε σαν ακροαριστερούς. Ούτε σαν εν δυνάμει ευαίσθητους νέους.
Σαν ανθρωπάκια τους βλέπω, με ένα ακαταμάχητο μίσος προς την κοινωνία.

Αν το μίσος τους, το εκμεταλλεύεται η άρχουσα τάξη ή το ταξικό κράτος ή κάποιοι επαναστάτες ινστρούχτορες καρφί δε μου καίγεται.
Το μόνο που με νοιάζει είναι, όταν εγώ λέω πως είμαι αριστερός, αυτοί να μη με βλέπουν με συμπάθεια.
Ποιο πολύ αποζητώ το μίσος τους προς εμένα. Γιατί εγώ είμαι με την κοινωνία.

Μέσα στην ζάλη των γεγονότων δεν έριξα ούτε μια ματιά στις τόσο προβλέψιμες ανακοινώσεις των κομμάτων.
Διάβασα προσεκτικά γνώμες στα blogs και μερικές σας τις προτείνω:

http://roides.wordpress.com/2010/05/05/5may10b/
..."Τριάντα πέντε τόσα μεταπολιτευτικά χρόνια, δεκάδες υπουργοί, υφυπουργοί, εκατοντάδες, ίσως μερικές χιλιάδες, βουλευτές πέρασαν από τα έδρανα της βουλής αφήνοντας σκοτάδι, χιλιάδες οι διορισμένοι τους, αμέτρητοι οι καιροφυλακτούντες άρπαγες και λαμόγια. Μυριάδες πτυχία, master, doctorats τέθηκαν μαζί με τόσα άλλα προσόντα στην υπηρεσία «της πατρίδος». Εκατομμύρια οι λοιποί, οι απλοί, οι υποταγμένοι στην αιώνια βουβή θλίψη στην αφάνεια της σιωπής"....

http://mhmadas.blogspot.com/2010/05/blog-post_05.html
..."Ποιοι είναι αυτοί οι προβοκάτορες, ποιοι τους καθοδηγούν, αν αποδείχθηκε ποτέ αυτός ο γελοίος ισχυρισμός, τι ρόλο παίζουν οι «αναρχικοί», τι ήταν τα παιδιά που προσπαθούσαν να μπουν στη βουλή"...,

http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=75&smid=400&ArticleID=2404&reftab=37
..."Ας είχανε τουλάχιστον κάνει έρωτα το προηγούμενο βράδυ! Ας είχανε κουρνιάσει σε μια αγκαλιά... το προηγούμενο βράδυ"...

http://mavrosgatos.blogspot.com/2010/05/blog-post_8914.html
..."Οι μόδες στην Ελλάδα φτάνουν από το Παρίσι με κάποια καθυστέρηση, ο Μιραμπώ τα έγραφε αυτά το 1894, πριν από εκατόν δεκαέξι χρόνια"...

http://manier-manier.blogspot.com/2010/05/blog-post_7862.html
"… Και μαζί οι συνήθεις μεγαλόστομες υποσχέσεις για την προάσπιση της δημοκρατίας. Χιλιοειπωμένα κλισέ. Οι Έλληνες πολίτες τα έχουν ακούσει εκατοντάδες φορές μέχρι σήμερα. Αλλά κανένας δεν τα πιστεύει..."

2 σχόλια:

  1. Σήμερα είναι οι κηδείες των παιδιών... Και μετά; Πάλι θα φωνάζουμε οργισμένοι, κανείς δεν θα την πληρώσει... Μήπως ήταν ένας τρόπος για να ξεχάσουμε τα κλεμμένα; Ευτυχώς ή δυστυχώς θα μας το θυμίζουν αυτά τα 3 παδιά και ο "πατέρας" Βγενόπουλος.
    ΜαρίαΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ήταν ένα καλό συμβάν, για να μην μιλήσουμε για τον όγκο της συγκέντρωσης Μαρία.
    Και ίσως, μέσα στην κατρακύλα μας, μια προειδοποίηση του μέλλοντος μας από κάποιους.
    "Να τι παθαίνουν οι απεργοσπάστες"

    ΑπάντησηΔιαγραφή