Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

το Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ (2)



Το Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ τέλειωσε και τα αποτελέσματα του σε όσους ασχοληθήκαμε με τις διαδικασίες προ- και κατά την διάρκεια του δεν αποτελούν κανενός είδους έκπληξη. Ένα ενδιαφέρον σημείο θα ήταν αν κοινωνία ενδιαφέρθηκε καθόλου με όλο αυτό το γεγονός κι αν ένιωσε κάποια –οποιαδήποτε- έκπληξη από το αποτέλεσμα, το οποίο εμείς που απορροφηθήκαμε από τις εσωτερικές διεργασίες είμαστε ανίκανοι να διακρίνουμε. Αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο διαφορετικό θέμα, αφορά την δημιουργικότητα ή την επικινδυνότητα των κομματικών μηχανισμών και δεν είναι του παρόντος. Άλλωστε δεν έχω να πω κάτι, τα κατάφερα έστω και για μικρό χρονικό διάστημα να γίνω μέρος του μηχανισμού, επομένως να μην ξέρω πως αντέδρασε η κοινωνία.
Πριν αναφερθώ στον Πειραιά –γι αυτό ξεκίνησα την ανάρτηση- δυο τρεις σύντομες ενημερωτικές παρατηρήσεις.
Το ρευστό πολιτικό τοπίο όλης της χώρας ήταν παρόν και στο Συνέδριο.
Από τα τρία σε γενικές γραμμές ρεύματα που συνυπάρχουν στην ΔΗΜΑΡ δηλαδή αυτών που πιστεύουν α) σε μια μεγάλη δημοκρατική-αριστερή παράταξη, αυτών που πιστεύουν β) σε μια μεγάλη καθαρή αριστερή παράταξη και σ’ αυτούς που πιστεύουν γ) σε κινήσεις κορυφής για την διατήρηση του κόμματος ως έχει, ο αγώνας μέσα στο συνέδριο υπήρξε σκληρός.
Στο αποτέλεσμα του είχε την εκλογική συνεργασία σε μια λίστα που προϋπέθετε την αποδοχή των θέσεων της προηγούμενης Κεντρικής Επιτροπής, της ομάδας των «προεδρικών» με την ομάδα των «αριστερών» από την μια και σε ξεχωριστή λίστα της ομάδας των «κεντροαριστερών» από την άλλη. Το αποτέλεσμα σε ποσοστά, 76,4% προς 23,6% (υπήρξε και ένας μεμονωμένος). Όπου στο 76,4% φυσικά κυρίαρχη δύναμη είναι η προεδρική ομάδα.
Ο Σπύρος Λυκούδης, ο απερχόμενος γραμματέας του κόμματος ο οποίος ηγήθηκε της ομάδας των «κεντροαριστερών» παρά το 23,6% των ψήφων, αναδείχτηκε ως το πιο δημοφιλές στέλεχος του κόμματος, λαμβάνοντας σταυρό προτίμησης από 406 συνέδρους, δηλαδή περίπου το 43% του σώματος παρά την πόλωση. Μετά τον Λυκούδη, τα τέσσερα πιο συκοφαντημένα στελέχη ως λακέδες του Βενιζέλου που θέλουν να διαλύσουν το κόμμα και να το πάνε σκραπ στον Σείριο, κατέλαβαν τις πρώτες θέσεις εκλογής στην «ενωτική λίστα», σ’ αυτή δηλαδή που στηρίζουν την «κεντροαριστερή παράταξη».
Με την σειρά η εκλογή μετά τον Σπύρο Λυκούδη ήταν Γρηγόρης Ψαριανός, Ανδρέας Παπαδόπουλος, Γεράσιμος Γεωργάτος και Ντόρα Τσικαρδάνη.
Ψηλά στην κατάταξη εκλογής στην λίστα των προεδρικών (είχε την επωνυμία «Λίστα υποστήριξης των θέσεων»), βρέθηκε και ο πρόσφατα ενταχθείς στην ΔΗΜΑΡ –κι εγώ στο συνέδριο το έμαθα- Βαλντέν Σωτήρης, θεωρητικός μιας καθαρά αριστερής συνεργασίας της ΔΗΜΑΡ και άλλων ομάδων (Λοβέρδος-Καστανίδης) με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τα αποτελέσματα του Συνεδρίου, έχουν διαφοροποιήσεις στο στελεχικό δυναμικό του Πειραιά.
Στη λίστα υποστήριξης των θέσεων… συμμετείχαν 11 υποψήφιοι από τους οποίους οι 5 ήταν μέλη και της απερχόμενης Κεντρικής επιτροπής.
Στην ενωτική λίστα συμμετείχαν 8 υποψήφιοι από τους οποίους 2 ήταν μέλη και της απερχόμενης κεντρικής επιτροπής.
Η λίστα θέσεων εξέλεξε 3 μέλη στην νέα κεντρική, τα οποία ήταν και στην παλιά.
Τις/τον (με σειρά εκλογής) Μαρία Ρεπούση, Μαρία Γιαννακάκη και Γιάννη Κακουλίδη
Η ενωτική λίστα εξέλεξε στη νέα ΚΕ ένα μέλος που ήταν και στην παλιά, τον Γεράσιμο Γεωργάτο και 3 ακόμη νέα μέλη, τους/την (με σειρά εκλογής) Πιέρρο Γιώργο, Καραγρηγορίου Γρηγόρη και Καραφέρη Μαρία.
Ο Πειραιάς λοιπόν δείχνει τον δρόμο της ανανέωσης και ο δήμος μας έχει δυναμική συμμετοχή σ’ αυτό.

2 σχόλια:

  1. Γεια σου Μανώλη,
    Πάλι στις 3 το βράδυ χτύπησες!
    Είδα ότι και το Μαράκι μπήκε στα στρατά των δεξιόστροφων
    Όμως βγήκε στην ΚΕ κι αυτό τώρα θα σε δεσμεύει να μην φύγεις
    ... και καθώς η ΔημΑρ είναι αριστερό κόμμα (δημοκρατικός συγκεντρωτισμός με όποιο προσωπείο) θα ακολουθείς τη γραμμή της και θα βρεθείς συνεργαζόμενος με τον Συριζα.
    Μόνο αν αποχωρήσει με τυμπανοκρουσίες ο Γεωργάτος γλιτώνεις
    Ελπίζω πως δεν θα το κάνει γιατί είναι έξυπνο και καλό παιδί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιώργο, κατανοώ την προσήλωση σου στην δημιουργία Μετώπων, ανεξαρτήτως περιεχομένου, όμως να σου επισημάνω ότι στο συγκεκριμένο για το οποίο ενδιαφέρεσαι, θα έχεις πρόβλημα.
    Όπως ξέρεις η ΔΗΜΑΡ είναι μεν κόμμα νέου τύπου, έχει φυσικά δημοκρατικό συγκεντρωτισμό όπως και όλα τα κόμματα τώρα πια, όμως δεν διαθέτει κανέναν επαναστάτη για τα περαιτέρω. Μόνο προβλήματα μπορεί να σου δημιουργήσει στην επαναστατική σου πορεία.
    Ακόμη κι αν την αντιμετωπίσεις με λογικές κυβερνητισμού αναθέτοντας της βοηθητικές υπηρεσίες ώστε να απελευθερώσεις μαχητικές και μάχιμες μονάδες, κάτι που το βρίσκω σωστό μεν, ξέρω όμως ότι θα υπάρξουν αδικαιολόγητες αντιδράσεις και τελικά εσωτερικές έριδες, από φιλόδοξους πλην άκαπνους κομισάριους.
    Κακά τα ψέματα. Μόνο ο Βαλντέν είναι ορίτζιναλ εκπαιδευμένος στα ψυχρά μετερίζια των Βρυξελλών. Οι υπόλοιποι όλοι είναι πολύ, πάρα πολύ λάιτ. Κάτι σε Κερένσκι χωρίς την πρόθεση να πιαστούνε στον ύπνο.
    Δεν ξέρω ποιον εξυπηρετεί τελικά το σατανικό σχέδιο που προβάλλεις και πρέπει να το προσέξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή