Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Για τον τελάλη ρε γαμώτο...


Στην δημοτική πολιτική ζωή, η καλή λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου είναι η πρώτη και ενδεικτική θεσμική υποχρέωση της διοίκησης.
Ο τρόπος που αξιολογούνται τα θέματα, ο τρόπος που ενημερώνονται οι δημοτικοί σύμβουλοι γι αυτά, ο τρόπος που συγκαλείται το δημοτικό συμβούλιο, ο τρόπος που διεξάγεται η συνεδρίαση του, είναι ενδεικτικά της καλής, σώφρονος, δημοκρατικής λειτουργίας του δήμου.
Επειδή έχουμε φτάσει (σχεδόν) στον πάτο του βαρελιού, πολλές φορές αξίζει να αναρωτιόμαστε και να επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα. 

Γιατί να είναι δημοκρατική η λειτουργία του δήμου; Προφανώς κάποιοι αναρωτιούνται στην εποχή μας, και κάποιοι άλλοι διαστρέφουν-αναστέλλουν τις δημοκρατικές λειτουργίες, κι ας ορκίζονται στο όνομα της θεάς δημοκρατίας. Παρά την βαρύτητα της, δεν με απασχολεί εδώ η νομιμότητα της δημοκρατίας και των θεσμών της. Με απασχολεί η αλήθεια, ότι δημοκρατία χρειαζόμαστε για να μην κάνει ο καθένας ότι του γουστάρει. 
Όποιος κι αν είναι αυτός. 
Και δεν πρέπει σε κανέναν να επιτρέπουμε να κάνει ότι γουστάρει για έναν απλό, σύγχρονο λόγο. Δεν υπάρχει κανείς, απολύτως κανείς, που να κάνει ότι γουστάρει για το καλό των άλλων. Το κάνει μόνο για το δικό του καλό. Ακόμη και στην σπάνια περίπτωση που αυτό το δικό του καλό ταυτίζεται με την «δόξα» ή την «υστεροφημία», στις συντριπτικά περισσότερες φορές ταυτίζεται με την υστεροβουλία και την αυτοπροβολή, γι αυτό πρέπει να εκπαραθυρώνεται.
Στο δήμο μας, η λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου είναι …πώς να το περιγράψω… είναι φάρσα.
Διάβαζα πρόσφατα για άλλο θέμα στο dim/art την φράση «…δεν ανήκει ούτε στον πόλο της κωμωδίας ούτε της τραγωδίας, αλλά στο μεσοδιάστημα της φάρσας.»  και αμέσως σκέφτηκα τον δήμο μας, το δημοτικό του συμβούλιο, την δημοτική του αρχή, όπου το απλό γίνεται κωμωδία, το σύνθετο τραγωδία και η υποτείνουσα, φάρσα.
Διαλέξτε κατάταξη στο τελευταίο συμβάν όπως μας το εξηγεί στην επιστολή του ο Θωμάς Σίδερης

Θέλει να αυτοδιαφημιστεί ο δήμαρχος ενόψει εκλογών σε ένα χρόνο. Γι αυτό του χρειάζεται και θέλει να προσλάβει με δημόσιο χρήμα δημοσιογράφο, μακετίστα, εκτυπωτή. Δεν του κάνει το υπάρχον προσωπικό, γιατί υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο να του πει «τι παπαριές είναι αυτές που θέλεις να γράφουμε δήμαρχε;» Γι αυτή και μόνο την πιθανή αγενή έκφραση, καλούνται οι δημότες να χρεωθούν 42.000 ευρώ, συν ΦΠΑ. Τράτζικ.
Αποφασίζει να το φέρει στο δημοτικό συμβούλιο ο δήμαρχος, να εξαντλήσει κατά πάσα πιθανότητα την προσφιλή μέθοδο (τρεις φορές μπήκε, δεν συζητήθηκε, άρα εγκρίνεται) ξευτιλίζοντας φυσικά την λειτουργία του με κωμικά τεχνάσματα. Αυτό ξέρει να κάνει, δεν χρειάζεται να ρωτά κανέναν και τίποτα. Γιατί αν έμπαινε στον κόπο να ρωτήσει την νομική υπηρεσία του δήμου, θα εισέπραττε την απάντηση που ανάρτησε η Μαρία Καραφέρη μόλις το άκουσε και έπαθε νομικό σοκ.
Ότι δηλαδή, πολύ απλά, αυτό που ζητά να του εγκρίνουν, είτε το εγκρίνουν είτε όχι, απαγορεύεται, είναι παράνομο.
Ναι, ναι, απαγορεύεται. Όχι τώρα από την τρόικα, από πιο παλιά, το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει αποφανθεί ότι οι δημότες δεν έχουν υποχρέωση να χρεώνονται την προπαγάνδα του δήμαρχου. Αν θέλει, ας βάλει το χέρι στην τσέπη κι ας πληρώσει. Και δημοσιογράφο, και δημοσιολόγο, και διαμορφωτή της κοινής γνώμης και τελάλη και ότι θέλει.
Θα μου πείτε, γιατί να πληρώσει, τόσο μεγάλη σημασία έχει η επανεκλογή του;
Μάλλον έχει.
Ερχόμαστε στον πρόλογο βέβαια και στο ερώτημα "γιατί να έχει";
Για την «δόξα»; Για την «υστεροφημία»; Για τις άλλες επιλογές;
Διαλέξτε πάλι.

ΥΓ  Η νομική θέση της Μαρίας Καραφέρη για το θέμα:


Το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει κρίνει ότι η αμοιβή εταιρείας για την εκτέλεση εργασιών «περιοδικής έκδοσης προβολής δραστηριοτήτων Δήμου» δεν είναι νόμιμη, καθόσον η προβολή του έργου και των δράσεων της δημοτικής αρχής μέσω του τύπου δεν προβλέπεται από διάταξη νόμου, δεν είναι λειτουργική, ούτε συντελεί στην καλύτερη εκπλήρωση των σκοπών και της αποστολής του. Εξάλλου από τις διατάξεις του Δ.Κ.Κ. προβλέπεται τρόπος ενημέρωσης των δημοτών για τις δραστηριότητες της δημοτικής αρχής (άρθρα 119 και 96 παρ. 6 και 7 του Δ.Κ.Κ. και 226 του π.δ. 410/95). Εξάλλου, το έργο της ενημέρωσης μπορεί να το διατελέσει διαδικτυτακά ο δήμος, αξιοποιώντας το υφιστάμενο προσωπικό και με μηδενικό κόστος. Επομένως, η εισαγωγή του θέματος στο συμβούλιο είναι απολύτως άστοχη και εξυπηρετεί καταφανείς σκοπιμότητες.

2 σχόλια:

  1. Πρόσεχε τι γράφεις, κυκλοφορούν και ανίψια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ενδιαφέρον!
    έφτιαξες προφιλ για να με προειδοποιήσεις;
    Ευχαριστώ καλέ μου άνθρωπε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή