Τρίτη 20 Μαΐου 2014

… και τώρα;



Οι κάλπες μίλησαν και πρέπει να ομολογήσω καθόλου δεν χάρηκα για το περιεχόμενο όσων είπαν.
Δεν είναι τόσο το μικρό αποτέλεσμα, όσο η αίσθηση ότι θα ήταν διαφορετικό και η οποία διαψεύστηκε.
Τι να κάνουμε όμως, έτσι είναι οι κανόνες και είναι σεβαστοί.
Κάνοντας εδώ μια παρένθεση, να διευκρινίσω ότι σεβασμός στους κανόνες σημαίνει την απόλυτη αποδοχή του αποτελέσματος, καμιά αμφισβήτηση του και όχι την παραδοχή ότι εμείς οι χαμένοι είμαστε λάθος και κάποιοι άλλοι ήταν σωστοί.
Παραδοχή μόνον ότι οι μεν είναι περισσότεροι από τους δε.
Παραδοχή χωρίς ενστάσεις ότι κάποιος άλλος την ερχόμενη Κυριακή θα νικήσει και θα διοικήσει νόμιμα τον δήμο.
Συμμετείχα όσο περισσότερο μπορούσα στην προβολή της διαφορετικότητας που είχε ο Ζαχαρίας Ζούπης και η Αναγέννηση από τους άλλους συνδυασμούς και είμαι ένας από τους 4.500 περίπου συμπολίτες μας που δήλωσαν με την ψήφο τους αυτή την διαφορετικότητα. Τόσοι είμαστε όσοι θεωρήσαμε ότι το πρόγραμμα, η παρουσία, η εμπιστοσύνη, η εκτίμηση που απέπνεε ο Ζαχαρίας και η παράταξη, άξιζαν να δοκιμαστούν στην διοίκηση του δήμου.
Χάσαμε.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αλλάξαμε άποψη. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η Αναγέννηση θα ήταν η καλύτερη επιλογή για την διοίκηση.
Αυτό δεν σημαίνει ότι αλλάξαμε άποψη και εκτίμηση για τους αντίπαλους συνδυασμούς. Ελπίζουμε μόνον ότι ο νικητής της επόμενης Κυριακής θα επιδείξει κατά την θητεία του τον καλύτερο δυνατό εαυτό του.
Και προσωπικά, δεν θα ήθελα σε δημόσιο επίπεδο να μείνω στο ευχολόγιο, δεν το έχω συνηθίσει, ούτε και να δεθώ στο ρητό «το μη χείρον βέλτιστο», τις περισσότερες φορές που το έκανα στο παρελθόν, μετάνιωσα.
Υπάρχει ένα δίλημμα την ερχόμενη Κυριακή.
Για να το απαντήσει ο καθένας μας που το έχει αυτή την βδομάδα, θα πρέπει να αναλογιστούμε την στάση μας την προηγούμενη Κυριακή. Την στιγμή που ρίχναμε τον φάκελο μας στην κάλπη, όπου όλα τα λόγια είχαν ειπωθεί και όπου τόσο ο Τζανής όσο και ο Βρεττάκος δεν είχαν σταθεί ικανοί να μας πείσουν. Το βρίσκω παράλογο τα ίδια λόγια να μας πείσουν μέσα σε μόλις μια βδομάδα.
Σημαίνει αυτό αποχή, αρνητική ψήφο; Όχι αναγκαστικά.
Σημαίνει μια άλλη θεώρηση στον πολιτικό πολιτισμό μας, εντελώς διαφορετική από κάθε άλλη σε παρόμοια περίπτωση του παρελθόντος.
Σημαίνει σε ένα θέμα αιχμής, πχ για την παράταξη του Τζανή, η επιθυμία του να φέρει την φόρμουλα 1 στην Ανάπλαση αποδοκιμάστηκε από το 82% των δημοτών και δεν έχει το δικαίωμα να μας ζητά ψήφο στην επαναληπτική εκλογή της Κυριακής, δηλώνοντας ότι θα εφαρμόσει το πρόγραμμα του. Η εφαρμογή του συγκεκριμένου έργου είναι αποδεκτή μόνον από το 18%. Ας δηλώσει ότι το αφαιρεί για να αποκτήσει ηθικό δικαίωμα.
Η παράταξη του Χρήστου Βρεττάκου, προβάλλοντας τον κομματικό της χαρακτήρα δεν έχει δεσμευτεί σε τίποτα συγκεκριμένο στα δημοτικά μας θέματα.
Πέρα από μια πολύ καλή κριτική στον οικονομικό απολογισμό του απερχόμενου δημάρχου από την υποψήφια του και πρώην διευθύντρια των οικονομικών υπηρεσιών του δήμου,  την κυρία Ελένη Καπουσίσογλου και μια αρκετά ολοκληρωμένη άποψη για το ερειπωμένο εργοστάσιο Καχραμάνογλου από την Ελένη Κυραμαριού (λέω αρκετά, γιατί δεν περιέχει πρόβλεψη για το κόστος ώστε να την πω απόλυτα ολοκληρωμένη, είναι όμως πολύ καλή δουλειά), δεν έχουμε κάτι άλλο εξειδικευμένο. Με αυτό τον τρόπο, έπεισε το 17% των συνδημοτών μας και πήρε από αυτούς λευκή επιταγή. Δεν γίνεται να θέλει με τον ίδιο τρόπο να πείσει και το υπόλοιπο 83%.
Ζητάω πολλά.
Και τα ζητάω επειδή όσοι είμαστε με τον Ζαχαρία Ζούπη και την Αναγέννηση, συντάξαμε και παρουσιάσαμε ένα πρόγραμμα στους συνδημότες μας. Και εκτιμούμε ότι γι αυτό μας ψήφισαν. Και εκτιμούμε ότι όποιος θέλει την στήριξη αυτών των 4.500 χιλιάδων ανθρώπων, πρέπει να τους πει τι ακριβώς από όσα υποστήριξαν και ψήφισαν την περασμένη Κυριακή θεωρεί σωστά και θα τα πραγματοποιήσει, θα τα εντάξει στις δεσμεύσεις του.
Έτσι βλέπω την ευθύνη απέναντι στην Πόλη, στους συμπολίτες μας, στον εαυτό μας.
Υπάρχει και ο άλλος δρόμος και για τους δυο. Της αποσύνδεσης των ψηφοφόρων από την ψήφο τους της περασμένης Κυριακής, της ελπίδας ότι όπως ακριβώς πείστηκαν οι οπαδοί τους την περασμένη Κυριακή, θα πεισθούν και οι υπόλοιποι τούτη την Κυριακή, το παραμύθιασμα του ενός ότι όλα θα τα κάνει τέλεια έναντι του αντίπαλου του που θα τα κάνει όλα λάθος, της συναλλαγής κάτω από το τραπέζι, της προσέγγισης επωνύμων των αντίπαλων συνδυασμών, της αδιαφορίας αν η αποχή και τα άκυρα εκτοξευτούν στα ύψη, κι ότι βγει. Αρκεί να καταγραφεί το +1 και να αρχίσει να τρέχει ο χρόνος της λευκής επιταγής.
Σ’ αυτό το σενάριο πρέπει να είμαστε απέναντι. Όλοι οι χαμένοι.

2 σχόλια:

  1. Εξαιρετική θεώρηση, Μάνο, που πάντα διαβάζω με προσοχή τα πολύ καλά κείμενά σου για τα τοπικά πεπραγμένα, ως δημότης και μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στον ίδιο δρόμο βρισκόμαστε! Εξαιρετική ανάλυση. Προσπαθήσαμε κι εμείς, εδώ στην περιφέρεια Κρήτης: http://tetradioexodou.blogspot.gr/2014/05/blog-post_19.html

    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή