Οι άθλιοι της εποχής.

 Η περίπτωση των απολύσεων στο ΚΕΚ δεν αποτελεί έκπληξη.

Ζούμε σε έναν δήμο που όπως και ο υπόλοιπος Πειραιάς μαστίζεται από ανεργία της τάξης του 30%, ίσως παραπάνω, και η αγωνία της κάθε οικογένειας για ένα μεροκάματο γίνεται βορά στα χέρια των «υπεύθυνων» ψιλικατζήδων της πολιτικής.

Χωρίς κανέναν προγραμματισμό, χωρίς σχέδιο και με μόνο στόχο την εξόφληση ή την δημιουργία ηθικής υποχρέωσης τον περασμένο Αύγουστο και Νοέμβριο ο δήμαρχος μας ξεκίνησε τις προσλήψεις στο ΚΕΚ. Μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ φυσικά. Μικρή σημασία έχει ο καυγάς των «στελεχών» του για το ποιος προσέλαβε τους περισσότερους, ποιος έκανε δηλαδή περισσότερα ρουσφέτια. Ακόμη κι έτσι, η έλλειψη οποιουδήποτε προγραμματισμού απλώς θα έδινε μερικά μηνιαία πεντακοσάρικα σε λίγους ανθρώπους, από την μάζα των ανέργων. (Αν και με μοναδικό κριτήριο το ρουσφέτι, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν μεταξύ αυτών δεν υπήρχαν και μη άνεργοι. Η κάρτα ανεργίας δεν είναι ασφαλές κριτήριο στις μέρες μας).

Η ανικανότητα της διοίκησης αποδεικνύεται λίγους μήνες μετά, αυτές τις μέρες, με την απόλυση των ρουσφετιών της. Ούτε τα δικά της παιδιά δεν μπορεί να προστατεύσει. Σε λίγο, δεν θα μπορεί να προστατεύσει ούτε τον εαυτό της αν και αυτό δεν είναι καθόλου κακό, αρκεί να μην παρασύρει και τον δήμο σαν οργανισμό και σαν θεσμό σε μια περιπέτεια που όλοι φανταζόμαστε, υποψιαζόμαστε, και απευχόμαστε.

Όμως να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.

Το δημοτικό συμβούλιο σαν σώμα και κατά πλειοψηφία δεν είναι ικανό να προστατεύσει την πόλη.

Η ευθύνη έχει μετατεθεί στην πολιτεία και στους ελεγκτικούς μηχανισμούς της. Οι οποίοι με τους ρυθμούς που κινούνται, είναι ηθικά υπεύθυνοι για την όποια καταστροφή συντελείται στο δήμο μας.