Έληξε λοιπόν η πρώτη φάση διάσωσης(;) της ΔΗΚΕΠΑ με την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για την εκλογή μιας διαπαραταξιακής επιτροπής, που θα πρέπει να ανακαλύψει τις πιθανές λύσεις.
Λύσεις υπάρχουν προφανώς. Υπήρχαν από πριν, θα υπάρχουν και στο μέλλον.
Τα πάντα, σκοντάφτουν σε ένα λεπτό σημείο, που ονομάζεται ανθρώπινη (εδώ πολιτική) πρόθεση για λύσεις.
Με μια σύντομη ματιά στο παρελθόν, να πούμε ότι η ΔΗΚΕΠΑ, ως διάδοχος των τεσσάρων προηγούμενων δημοτικών επιχειρήσεων, είχε την υποχρέωση να εξυπηρετήσει τις ανάγκες σε αθλητισμό, πολιτισμό, αλλά και παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, σε 4.000 πολίτες περίπου. Για τον σκοπό αυτό απασχολούσε περίπου 120 άτομα διδακτικό προσωπικό, ενώ περίπου 80 ακόμη άτομα που είναι υπό την μισθολογική της ευθύνη δεν είναι σαφές αν απασχολούνταν σε αυτό το αντικείμενο ή σε άλλες υπηρεσίες του δήμου. Μάλλον είναι σαφές. Οι πιο πολλοί απασχολούνται αλλού.
Να ολοκληρώσουμε την σύντομη ματιά με την παρατήρηση, ότι η ΔΗΚΕΠΑ ως ανεξάρτητη από τον δήμο επιχείρηση –όπως και οι προηγούμενες επιχειρήσεις που συνενώθηκαν- , δεν θα έπρεπε, αλλά είχε μια ανεξέλεγκτη οικονομική διαχείριση που έφτασε σε εντελώς παλαβά ύψη και αποτελέσματα. Είναι καταγραμμένα σε διάφορα πρακτικά του δημοτικού συμβουλίου αλλά και της ίδιας, αν υπάρχουν.
Η βολική δικαιολογία της μείωσης των εσόδων των δήμων από την κεντρική κυβέρνηση, αποτελεί μέχρι και σήμερα το μοτό της διοίκησης. Δεν αποτελεί αυτοτελώς σοβαρό επιχείρημα, εξηγεί όμως επαρκώς τον λόγο για τον οποίο μάθαμε όλοι την πραγματική κατάσταση. Υπό άλλες συνθήκες και σε άλλες εποχές, μπορεί και να γίνονταν τα ίδια, απλώς η μεγάλη χρηματοδότηση δεν θα επέτρεπε να έρθουν στο φως οι λοβιτούρες των προέδρων. Και επιμένω στις ευθύνες των προέδρων, όσο κι αν συμφωνώ και με την απόδοση ευθυνών στον δήμαρχο.
Να θυμίσουμε τέλος, ότι η ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου πριν 10 μέρες περίπου να κληθούν ελεγκτές της δημόσιας διοίκησης, ακόμη δεν έχει αποτέλεσμα. Γιατί μετά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου απαιτείται η κλήση των ελεγκτών, οι οποίοι θα εμφανιστούν την επόμενη μέρα. Προφανώς κάποιος ξέχασε να τους ανακοινώσει την απόφαση και να τους καλέσει.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η ΔΗΚΕΠΑ διάγει την περίοδο του μετεωρισμού της. Ξέφυγε από το στέρεο έδαφος στο οποίο είχε κτιστεί, και ακόμη δεν έχει προσκρούσει στο στέρεο έδαφος της πραγματικότητας. Μια περίοδος, που αποτελεί τη χαρά του καιροσκόπου. Οι εργαζόμενοι, αν και απελπίζονται σιγά-σιγά, ζουν ακόμη με τις ελπίδες και της πληρωμής τους, και της επαναλειτουργίας της επιχείρησης, δηλαδή της διατήρησης των θέσεων εργασίας τους. Η δημοτική αρχή μέχρι και το προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο διαρρήγνυε τα ιμάτια της, υπέρ της συνέχισης της λειτουργίας της επιχείρησης για το καλό των εργαζομένων.
Ποιο καλό; Υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να τους πληρώσει;
Μπορεί ο δήμος να εξασφαλίσει πόρους τουλάχιστον 2 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, ώστε να πληρώνει τις δοσοποιημένες υποχρεώσεις του στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, και να έχει φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα για να πληρώνει και τους εργαζόμενους, έστω μέρος των παλαιών οφειλών συν την τρέχουσα μισθοδοσία; Μπορεί η δημοτική αρχή να εγγυηθεί ότι οι εισπράξεις της ΔΗΚΕΠΑ από τις συνδρομές των πολιτών που μετέχουν στα τμήματα θα καταγράφονται στα ταμειακά έσοδα της; Μπορεί να δηλώσει η δημοτική αρχή, ότι πέρα από το τι θα γίνει με τα προηγούμενα, δεν θα ξαναπαρουσιαστούν μαϊμού τιμολόγια των οποίων η αξία κινείται προς άγνωστες κατευθύνσεις;
Τίποτα από αυτά δεν μπορούν να εξασφαλιστούν, κυρίως γιατί η δημοτική αρχή έχασε την έξωθεν καλή μαρτυρία ακόμη κι αν έχει τις καλύτερες των προθέσεων. Από εδώ και μπρος εννοώ.
Και ταυτόχρονα, την μόνη λογική θέση πάνω στο πρόβλημα, να κλείσει δηλαδή η ΔΗΚΕΠΑ και να βρεθεί άμεση λύση για τις δράσεις της και τους εργαζόμενους της, φοβάται να την δηλώσει, και ελπίζει να την κάνει μπαλάκι στην αντιπολίτευση, ή έστω να έχει να πει «όλοι μαζί το αποφασίσαμε» .
Μπακάλικες λογικές περασμένων δεκαετιών που δεν ξέρω αν υπάρχουν ακόμη χαχόλοι να τις πιστεύουν.
Η επιτροπή που σήμερα θα αναδειχτεί από την κοινή σύσκεψη των επικεφαλής των παρατάξεων και των εκπροσώπων των εργαζομένων, αν όλα πάνε καλά θα διαμορφώσει ένα χρονοδιάγραμμα ενεργειών προκειμένου να θέσει υπό έλεγχο την κατάσταση.
Χωρίς γκρίνια και χωρίς υπεραισιοδοξία, αν όλα πάνε καλά, πιθανόν από τον Δεκέμβριο να αρχίσουν οι εργαζόμενοι να παίρνουν χρήματα. Αν όλα πάνε καλά, μπορεί και να μεταφερθούν στο δήμο, επομένως να μπουν στο δημοτικό μισθολόγιο.
Αν όλα πάνε καλά, πότε οι δημότες θα δουν τις υπηρεσίες με τις οποίες τους διευκόλυνε ο δήμος; Και τις οποίες τις πλήρωναν, δεν ήταν τσάμπα. Απλά, ποιο οικονομικές ήταν από άλλες αντίστοιχες ιδιωτικές λύσεις. Και όχι πάντα, αλλά τέλος πάντων. Σημασία έχει ότι υπήρχαν λύσεις σε ανάγκες που σήμερα δεν υπάρχουν. Θα δούμε λοιπόν για την περίοδο που διανύουμε αθλητικές, πολιτιστικές, κοινωνικές διευκολύνσεις προς τους δημότες; Ή θα περιμένουμε τον επόμενο Σεπτέμβρη;
Η ιδέα να χρησιμοποιηθεί και το ΚΕΚ για άμεσες λύσεις και μόνον για την τρέχουσα περίοδο υπάρχει εδώ και καιρό, αναφέρθηκε και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά δεν πρόσεξα κάποιο ενδιαφέρον.
Φυσικά δεν είναι πανάκια, στην πραγματικότητα ίσως δημιουργήσει αντίστοιχα με την ΔΗΚΕΠΑ προβλήματα, ίσως αποδειχτεί μια ακόμη προβληματική λύση, μια που η διαχείριση του ΚΕΚ είναι εξ ίσου αδιαφανής με αυτήν της ΔΗΚΕΠΑ.
Πολλά ακούγονται και θα ασχοληθούμε με αυτά για τα κατορθώματα του ΚΕΚ, το οποίο έχει αναλάβει την «διαχείριση» σχεδόν όλης της περιουσίας του δήμου, αλλά κανείς δεν βλέπει έσοδα από αυτή την διαχείριση, ενώ οι συζητήσεις και οι ψίθυροι δίνουν και παίρνουν. Τι διαφημίσεις, τι ενοίκια, τι «επενδυτικά προγράμματα»! Μπικικίνια όμως γιοκ.
Θα τα ξαναπούμε σύντομα αυτά.
Μέχρι τότε, αν συζητηθεί και προκριθεί μια λύση ΚΕΚ, θα πρέπει να υπάρξουν σαφείς δικλείδες ελέγχου όλων των εισπράξεων και των κοστολογήσεων που θα προκύψουν από την διαχείριση των δράσεων.
Να μην ξεχνάμε επίσης, ότι ο δήμος διαθέτει υπαλλήλους με την ιδιότητα των γυμναστών που θα μπορούσαν να βγουν από την ναφθαλίνη με την οποία είναι πουδραρισμένοι και να αναλάβουν τα αθλητικά τμήματα, όπως επίσης θα μπορούσε να κάνει συμβάσεις έργου, τα γνωστά πεντοχίλιαρα, με πραγματικό προσωπικό αυτή τη φορά, από το διδακτικό προσωπικό που είναι σε αναμονή στην ΔΗΚΕΠΑ και για το οποίο ενδιαφέρεται και εξ αιτίας του απορρίπτει την λύση του λουκέτου η δημοτική αρχή. Έτσι έχουν κάνει άλλοι δήμοι εν αναμονή των εγκρίσεων από την περιφέρεια και το υπουργείο.
Σύντομα κοντά σας με νεώτερα, και στα υπόψιν, αρχίζει να αχνοφαίνεται πρόταση για την ανάπλαση της βιομηχανικής περιοχής με μαρίνες και ουρανοξύστες που, όπως έχουμε ξαναγράψει, θα μας «ανακουφίσει» από την «λύση φόρμουλα 1», μια που η ιδέα ότι όλη η ιστορία της φόρμουλα 1 δεν ήταν παρά ένας λαγός άλλων λύσεων όλο και περισσότερο παίρνει σάρκα και οστά.
Μάλλον το μόνο θύμα αυτής της ιστορίας θα αναδειχτεί ο αρχιτέκτονας Παπαθεοδώρου.
Αυτός το πίστεψε το πλάνο του, κι ας διαφωνούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου