Για να το πάρει βέβαια, έπρεπε να υπάρχει και μια απόφαση του δημοτικού συμβουλίου αλλά... αλλά με το τρέξιμο των επερχόμενων δημοτικών εκλογών ξεχάστηκε αυτή η λεπτομέρεια. Τι να κάνουν. Άνθρωποι είναι κι αυτοί. Να τους κρεμάσουμε;
Το θυμήθηκαν ξαφνικά, το Νοέμβρη του ίδιου έτους, όταν είχε κερδίσει τις δημοτικές εκλογές ο Αραβιάδης και μάλλον μέτραγαν τα λεφτά στο ταμείο για να παραδώσουν.
«Βρε γιατί λείπουν τόσα λεφτά… γιατί λείπουν…» σε κάποιον ήρθε η φαεινή. «‘κείνα τα λεφτά; Του εργολάβου ντε; Που τα δώσαμε το Μάη. Τα δικαιολογήσαμε;»
«Αμάν!!! Ω ρε πλάκα που πάθαμε! Τώρα τι γίνεται;»
Κάποιος βρέθηκε πιο ψύχραιμος.
Σε κάθε δημόσια θέση υπάρχουν οι «ξύπνιοι». Αυτοί που ξέρουν πώς να παρακάμψουν την «κολογραφειοκρατία» για να «προχωρήσει η δουλειά».
Δεν είναι όμως όλες οι περιπτώσεις ίδιες.
Δεν μπορούν οι ίδιοι οι υπηρέτες και στυλοβάτες της γραφειοκρατίας, να θέλουν να μας πείσουν ότι είναι θύματα της.
Αν είναι θύματα.
Γιατί αυτή η ιστορία δεν έχει καμιά δικαιολογία.
Αφού ο εργολάβος δικαιούτο τα χρήματα, για ποιο λόγο η διοίκηση δεν πέρασε από το Δημ. Συμβούλιο την πληρωμή στον πραγματικό χρόνο;
Πως επιλέγουν τους υπαλλήλους στους οποίους θα ασκήσουν ψυχολογική πίεση για να γράψουν τις παράτυπες ή παράνομες αποφάσεις;
Πόσο σίγουροι αισθάνονται ότι «δεν τρέχει τίποτα» ώστε να εμπλέκουν στις μαϊμού υπογραφές ολόκληρο το δημοτικό συμβούλιο, της αντιπολίτευσης περιλαμβανομένης;
Γιατί απ’ ότι ακούμε, όλοι οι τότε δημοτικοί σύμβουλοι δηλώνουν άγνοια.
Και πως, για 6 μήνες, άνοιγαν το ταμείο του Δήμου, έλειπαν από μέσα 180.000 ευρώ και κανείς δεν ανησυχούσε; Κι αν ο εργολάβος ήταν κακός άνθρωπος και έλεγε τον Νοέμβρη: «εγώ δεν πήρα μία»; Κι αν ο Δήμαρχος, το προεδρείο, η τεχνική υπηρεσία ήταν κακοί άνθρωποι και έχουν μερικές ακόμη τέτοιες αποφάσεις, χωρίς έργο;
Πολιτικά βλέποντας το, ας πούμε πάει στο διάολο, παλιά ιστορία είναι. Οι βασικοί πρωταγωνιστές είναι πια εκτός πολιτικής σκηνής.
Ο Καλλικράτης όμως προσωπικά, τι θέση παίρνει; Με ποιο τρόπο μας εγγυάται ότι τέτοιες ιστορίες αποτελούν παρελθόν; Αυτό το χαζό «μεγαλύτεροι δήμοι, μεγαλύτερη διαφάνεια» πόσους σοβαρούς ανθρώπους πείθει;
Για ενημέρωσή σου MANOS σου λέω ότι δεν υπήρχε κανένα αδικαιολόγητο έλλειμα στο ταμείο ή στο λογιστήριο στο τέλος του 2002. Η απόφαση που γράφτηκε βέβαια παράτυπα και εξωφρενικά τον Νοέμβρη έγινε για να "κλείσει" ο φάκελος του έργου, να μην υπάρχει εκκρεμότητα. Αλλά κι αν η εκκρεμότητα έμενε, απλά το έργο θα έκλεινε με την πάροδο του χρόνου (όπως λέμε με "παργραφή") όπως κλείνουν σχεδόν όλα τα έργα στον δήμο Δραπετσώνας και αλλού. Τυπικό ήταν το θέμα, δεν χρειαζόυταν απόφαση αλλά είδαν ότι κάτι έλειπε για το τυπικό κλείσιμο και την "πήραν" χωρίς να έχουν αναστολές. Παράτυπο αυτό που έκαναν αλλά δεν επέσυρε καμιά αλλαγή ούτε στους ισολογισμούς, ούτε στα ταμεία. Μια τακτοποίηση ήταν και μάλιοτα αχρείαστη. Απλά δείχνει μια νοοτροπία "δε βαριέσαι, και τι έγινε΄" Και το κακό ήταν ότι η απόφαση γράφτηκε πολύ πρόχειρα, τόσο λάθος που βγάζει μάτια! Λάθος ημερομηνίες, λάθος αριθμοί πρωτοκόλλου, λάθος πρόσκληση,, λάθος όλα! Επί της ουσίας όμως δεν έχει πρόβλημα.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μια τακτοποίηση ήταν και μάλιοτα αχρείαστη."
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή Γιώργο, αρκεί να συμφωνήσουμε ότι ήταν βλάκες και έκλεισε το θέμα.
Μπορεί να καταδικάστηκε η συγκεκριμένη δημοτική αρχή στις εκλογές, όχι όμως για βλακεία.
Και τέλος πάντων, το σημείωμα μου δεν έχει να κάνει με μια αντίληψη ντετέκτιβ. Προσπάθησα, μπορεί να μην το κατάφερα γι αυτό και πήρα το συγκεκριμένο σχόλιο σου, να αναδείξω κάποια πολιτικά προβλήματα και όχι ποινικά που δείχνουν αυτές οι συμπεριφορές.
Ας τα ξαναδούμε ξεκινώντας από μια παραδοχή.
Κάποιες γραφειοκρατικές διαδικασίες που επιβάλλονται, όπως η «αχρείαστη» απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, έχουν να κάνουν περισσότερο με τον «εξαναγκασμό» της διοίκησης να φέρνει στο φως τις πράξεις της, να γίνονται γνωστές σε όλον τον κόσμο.
Όχι μόνον η συγκεκριμένη, αλλά όλες οι διοικήσεις σε όλους τους Δήμους, ενοχλούνται από την πιθανότητα παρέμβασης, ίσως και ανατροπής των επιθυμιών της, σαν αποτέλεσμα της δημοσιοποίησης. Αυτό δείχνει έλλειμμα δημοκρατικής συνείδησης.
Από αυτή την ίσως και αθώα προσπάθεια να εφαρμόσουν κάποιες αποφάσεις, ξεκινά ένας μαραθώνιος που φτάνει στα ρουσφέτια όταν έχουμε να κάνουμε με προσλήψεις ή εσωτερικές μεταθέσεις, έως στα χαριστικά έργα και τις προμήθειες.
Γιατί πιο είναι το μέτρο στην παράκαμψη της διαφάνειας;
Ποιο είναι το νούμερο για να λειτουργεί η εξίσωση «είπαμε να πάρει ένα δωράκι αλλά όχι και τόσο»;
Η απαξίωση του κόσμου προς το πολιτικό προσωπικό, και περισσότερο προς τους δημοτικούς άρχοντες, δεν είναι άδικη. Μπορεί να υπάρχουν και χλωρά που καίγονται, μπορεί καμιά φορά κάποιοι να χρειαστεί να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, όμως οι συντριπτική πλειοψηφία είναι ελέφαντες και δεν νοιάζονται καν να το διαψεύσουν. Άλλωστε αν τους το πεις δημόσια, εσύ κινδυνεύεις.
Ξέρεις σε πόσους θα ‘θελα –και συ θα το ‘θελες- να πω στο δρόμο «ρε συ, έγινες ελέφαντας», αλλά ξέρω ότι απαγορεύεται και δεν το λέω παρά μόνον ιδιωτικά.
Ιδιωτικά-ιδιωτικά, έχει γίνει πια κοινή κουβέντα.
Εδώ έρχεται η ανάγκη της μεταρρύθμισης. Και ο Καλλικράτης δεν μπαίνει στον κόπο να μας πει κουβέντα γι αυτό το θέμα.
Αν επιβληθεί, θα επιστρέψουν στην δουλειά τους οι εκατοντάδες αργόμισθοι του δήμου Πειραιά;
Η καθαριότητα στο Δήμο μας θα γίνεται από 20 ή από 8 άτομα;
Ωράριο θα υπάρχει;
Απλά πράγματα που θεωρεί αυτονόητα κάθε εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα.
Επί πλέον, υπάρχει πιθανότητα να ξέρουμε πότε γίνεται δημοτικό συμβούλιο, τι θέματα έχει, τι αποφάσεις πάρθηκαν και ποια η γνώμη του κάθε σύμβουλου;
Απλά πράγματα στην εποχή του διαδίκτυου. (καλά για το διαδίκτυο και την γελοία σελίδα του δήμου μας θα έχουμε αφιέρωμα σε λίγο).
Τέτοια προβλήματα ήθελα να αναδείξω, αλλά δεν τα κατάφερα.
Υ.Γ. μην με παρηγορήσεις, δεν πρόκειται να πάθω ψυχικό κλονισμό.
Τώρα που το διευκρίνισα, περιμένω την γνώμη σου.
Κι όχι μόνο την δική σου, αλλά και πολλών φίλων και «φίλων» που διαβάζουν μεν, κάνουν το κορόιδο δε.
Συμφωνώ με όλα όσα γράφεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ για το ποινικό μέρος έγραψα κι αυτό γιατί τις μέρες αυτές για το θέμα έχει διαταχθεί έλεγχος από κάποιον εισαγγελέα, και οι ενδιαφερόμενοι ανησύχησαν.
Συνέπεσε το σχόλιό σου με την ποινική διερεύνηση κι εγώ έγραψα τη γνώμη μου γι αυτήν και μόνο.
Κατά τα άλλα κι εγώ αναφέρθηκα στη νοοτροπία του "δε βαριέσε" η οποία έχει σαν συνέπειες όλα όσα περιγράφεις. Μάλιστα αυτή η νοοτροπία βολεύει κάποιους κάποιες φορές και την χρησιμοποιούν για κάλυψη. Καμιά αντίρρηση. Αυτά είναι προβλήματα πολιτικά και στην πραγματικότητα είναι πολύ σπουδαιότερα από κάθε ποινική διερεύνηση η οποία μάλιστα προβλάπεω ότι θα καταλήξει στη γνωστή αθώωση.
ΦΙΛΕ ΜΑΝΟ!!!ΨΑΞΕ ΚΙ ΑΛΛΟ!!!ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΚΑΙ ΝΕΟΤΕΡΑ ΚΟΛΠΑ!!!!Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΜΙΖΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΙΔΡΥΜΑ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου βάζεις δύσκολα. Για βοήθα λίγο!
ΑπάντησηΔιαγραφή