Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

H ειλικρίνεια προβληματίζει!!!


Κάποιοι -ανάμεσα τους και ο φίλος μου ο Γιώργος Τσιρίδης- εντυπωσιάζονται που υπάρχουν άνθρωποι –ανάμεσα τους και οι φίλοι μου από Κερατσίνι  Δραπετσώνα και εγώ- που εννοούν αυτά που λένε.
Και μπροστά στον κίνδυνο να γενικευτεί το «κακό» της ειλικρίνειας, επισπεύδουν κι ότι προλάβουν να διασώσουν, στηριγμένοι (ος) στην γνωστή υπερεπαναστατική ρητορική των τελευταίων χρόνων.
Γιώργο, άσε το όπλο παρά πόδας, έτσι κι αλλιώς εφεδρεία είσαι πια.
Άντε να αναλάβεις τα ώνια. 
Συνέχισε τις παρηγορητικές οδηγίες επιβίωσης που έδινες στο προηγούμενο σημείωμα σου, όταν "με το καλό" αποχωρήσουμε από την Ευρώπη.
ΥΓ. Δεν τους ξέρεις όλους όσους υπογράφουν από Κερατσίνι-Δραπετσώνα ή κάνεις διακρίσεις «προστασίας»;

Η επαναστατική σκέψη του Γιώργου έχει ως εξής:


Όταν φεύγεις από τον ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ και βρίσκεσαι σε ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ, φοβάσαι λίγο για το άγνωστο, διστάζεις μην πάρεις λάθος δρόμο, αλλά τουλάχιστον ΕΧΕΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Επομένως και μόνο το γεγονός ότι η Δημαρ βγήκε από τη στρούγγα, το μαντρί του Σαμαρά, και βρέθηκε σε "σταυροδρόμιο" μόνο καλό μπορεί να της κάνει!

Δεν είναι τελικά εύκολη η αναδίπλωση της ΔημΑρ.
Κάποιοι (πραγματικά οι άνθρωποι!) ΠΙΣΤΕΨΑΝ αυτά που έλεγαν (ότι σώζουν τη χώρα!!!) και τώρα βρίσκονται ανακόλουθοι και αυτό το φέρουν βαρέως. Έφτιαξαν λοιπόν ένα κείμενο με το οποίο δηλώνουν τη δυσαρέσκειά τους αλλά δηλώνουν ότι αγαπάνε τη Δημαρ και μενουν για να συνεχίσουν στην ίδια γραμμή.
Είναι μέσα (μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου) όλοι οι γνωστοί Δημαρίτες Δραπετσωνίτες και Κερατσινιώτες, ήτοι οι Γλαμπεδάκης Μ., Πατσάκης Π. Καραφέρη Μ. Ηλιοπούλου Μ, Αλβανού Μ., και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο Γιώργος Αλβανός!

Προς ενημέρωση παραθέτουμε το κείμενο στο οποίο είναι ευδιάκριτη η νοσταλγία για τον συγχρωτισμό με την ΝΔ (που δηλώνεται απλά "τυχοδιωκτική" σε ένα σημείο) και η θλίψη για την μη ευόδωση του αρραβώνα με το ΠαΣοΚ (που δεν αναφέρεται πουθενά με το όνομά του και περιλαμβάνεται στις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις) ενώ είναι έκδηλη η αποστροφή τους για τον Σύριζα (που είναι "δήθεν" και επικίνδυνος).
Πολύ χαίρομαι που ο φίλος μου Γιώργος Αλβανός δεν το προσυπέγραψε. Ελπίζω να αντέξει.

7 σχόλια:

  1. Ποιοι άλλοι είναι Δημαρ από Δραπετσώνα και δεν τους ανέφερα; Αν εννοείς Σαββόπουλο και Ασπασία, αυτοί έχουν δηλώσει την αποστασιοποίησή τους από καιρό, έτσι τουλάχιστον νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μιλώ για τους υπογράφοντες.
      Όπως καταλαβαίνεις, η ΔΗΜΑΡ κατόρθωσε να ξεφύγει έστω και λίγο από την κλασική ονοματολογία.
      Ναι Γιώργο, υπάρχουν αριστεροί στη Δραπετσώνα που δεν τους ξέρεις!
      Και οι οποίοι αδιαφορούν τελείως για την αριστερά στην οποία εσύ θέλεις να κρυφτείς ρίχνοντας κορώνες επανάστασης.
      Αλήθεια, τσιμπάει κανείς;

      Διαγραφή
  2. Γιώργο μου είμαστε πολλοί!!! Και δυστυχώς για σένα οι περισσότεροι από τους πολλούς συμφωνούν με το κείμενο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιώργο πραγματικά στεναχωριέμαι να βλέπω ανθρώπους που τους θεωρούς ευφυείς να κατακλύζονται από εμμονές γιατί αυτές σχεδόν πάντα οδηγούν στη καταστροφή. Είναι προφανές ότι δεν μας θεωρείς αριστερούς, σύμφωνα με αυτό που έχεις στο μυαλό σου ως αριστερά, αλλά αυτό εμένα με κάνει να νιώθω πολύ καλά και επιβεβαιώνει την απόφαση μου να συν υπογράψω το κείμενο. Η αριστερά η οποία κάθεται πίσω πετάει πέτρες και προσπαθεί με κάθε τρόπο να διατηρήσει το σάπιο αυτό σύστημα που έφτιαξαν οι άλλοι , εμένα με απωθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  4. Γιατί πιστεύετε ότι η Αριστερά που θέλει την καπιταλιστική κρίση να την πληρώσουν αυτοί που την δημιούργησαν (το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο με τη δημιουργία ιδιωτικού χρήματος τοξικών ομολόγων κλπ) και όχι ο λαός είναι μια αριστερά που "πετάει πέτρες";
    Δεν βγάζω κορώνες επανάστασης, απλά βλέπω ότι μια δεξιά σκληρή ευρωπαϊκή με το εδώ παράρτημά της τον Σαμαρά (μαζί με τον πιασμένο στις λίστες Βενιζέλο που είναι δεμένος χειροπόδαρα) εφαρμόζει στην Ελλάδα την πιο βάρβαρη εκδοχή της ΔΕΞΙΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ στην κρίση που βέβαια είναι η σωτηρία των τραπεζών (χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, καλύτερα, γιατί δεν είναι μόνο τράπεζες) τσακίζοντας τον ελληνικό λαό πρώτον από όλους σαν δείγμα γραφής και για τους άλλους λαούς που πρέπει να φοβηθούν και να υπακούσουν.
    Απορώ γιατί δεν βλέπετε το προφανές. Δεν είναι κορώνα επαναστατική, είναι πολύ απλή, ψύχραιμη και ΚΑΘΟΛΙΚΑ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ανάλυση. Κανείς σήμερα δεν αναλύει την κρίση με διαφορετικό τρόπο
    Η διαφορά βρίσκεται στο ότι κάποιοι λένε "δεν μπορούμε να αντιδράσουμε αλλιώς, ας υποκύψουμε να διατηρήσουμε ό,τι είναι δυνατόν από αυτά που είχαμε" και κάποιοι άλλοι λένε "καλύτερα να αντιδράσουμε κι ας υποστούμε τις όποιες συνέπειες". Ούτε πέτρες, ούτε κορώνες, απλά διαφορετικοί τρόποι απάντησης στην δεξιά επίθεση που δέχεται ο λαός μας και οι λαοί όλης της Ευρώπης.
    Στην ουσία η στάση σας (περί διατήρησης έστω και με θυσίες αυτού που έχουμε, του ευρώ και κάποιων πλεονεκτημάτων περί το ευρώ) είναι συντηρητική καθώς θέλει μερικές "μεταρρυθμίσεις" (πες τες καλύτερα περικοπές δικαιωμάτων και εισοδημάτων γιατί περί αυτού πρόκειται) ώστε να διατηρηθεί ο βασικός κορμός των κατεστημένων της κοινωνίας, να μείνουν πλούσιοι οι πλούσιοι, άνεργοι οι περισσότεροι για να πέσει το εργατικό κόστος κλπ. ενώ η άλλη πρόταση είναι πραγματικά μεταρρυθμιστική γιατί με την άρνηση της δεξιάς πολιτικής προτείνει αλλαγή οικονομικού μοντέλου.
    Αλλά ας αφήσουμε αυτή την άχαρη συζήτηση για το ποιος είναι αριστερός. Αφού λέγεστε δημοκρατική αριστερά και προέρχεστε από το ΚΚΕ εσωτερικού (με τις μεταλλάξεις του) και έχετε όλοι σας αριστερή ιστορία, ε, αλίμονο αν δεν είστε αριστεροί.
    Αριστερός είναι όποιος νομίζει πως είναι αριστερός και έχει κάποια πολιτιστική σχέση με την 2η φάση της γαλλικής επανάστασης και συγκινήθηκε κάποτε από τη ρωσική επανάσταση των μπολσεβίκων, ή ο πατέρας του ήταν στο ΕΑΜ ή γράφτηκε κάποτε στην ΚΝΕ και ούτω καθ' εξής. Δεν δίνω εγώ πιστοποιητικά αριστεροσύνης, τα βρίσκει ο καθένας μέσα του. Και δεν λέω πως δεν είναι αριστεροί οι δημαρίτες, ίσα-ίσα που γι αυτό απορώ μαζί τους και για τα τρομερά πράγματα που υποστήριξαν εξ ανάγκης μπαίνοντας στη στρούγκα του Σαμαρά και του Βενιζέλου, κυριαρχούμενοι από ιδεολογήματα που από μόνα τους μπορεί να είναι ενδιαφέροντα και σωστά, στις σημερινές όμως συνθήκες είναι εκτός γηπέδου. Άλλο πράγμα παίζεται στην κοινωνία και άλλο βλέπει η αριστερή θεωρία που σώζει τη χώρα μαζί με τον Σαμαρά και φτιάχνει μεταρρυθμίσεις μαζί με τον Βενιζέλο.
    Κοίταξα τη λίστα των υπογραφών, δεν είδα άλλο γνωστό σε εμένα Δραπετσωνίτη, τι να κάνω, εξ άλλου η καταγραφή μου ήταν υποκειμενική.
    ΥΓ:
    Ότι είστε πολλοί δεν το αμφισβητώ γι αυτό και σας φοβάμαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όσον αφορά στο δημοσιονομικό σκέλος, το χρέος από δανεισμό έχει ήδη κουρευτεί κατά σχεδόν 50%, και πιθανόν να κουρευτεί κι άλλο.
    Το χρέος.
    Τα λεφτά δηλαδή που δανείζονταν οι κυβερνήσεις του κόμματος σου και οι κυβερνήσεις της ΝΔ χωρίς κανείς να τους βάζει το μαχαίρι στο λαιμό για να δανείζονται.
    Ίσα-ίσα για να μπορούν να δανείζονται, μαγείρευαν συνεχώς το ΑΕΠ (ο Καραμανλής υπολόγισε και ως άδηλους πόρους τις εισπράξεις στα μπουρδέλα) προκειμένου να αυξάνουν το όριο δανεισμού.
    Υπάρχει όμως και το πρόβλημα του ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών.
    Υπάρχει και το πρόβλημα του διογκωμένου, αργοκίνητου έως ακίνητου κράτους.
    Υπάρχει το πρόβλημα της παραγωγικότητας.
    Υπάρχει το πρόβλημα της αξιολόγησης.
    Κι αν για το χρέος, για τους δανειστές, για τα κουρέματα θα μπορούσαμε να βρούμε κάποιες κοινές λέξεις επικοινωνίας, για τα από κάτω δεν το βλέπω.
    Ζούσατε στην ευτυχία και ζείτε ακόμη με το όνειρο της επανάληψης των διορισμών. Όλα κράτος. Όλοι για το κράτος. Που την διαχείριση του είχε τακτικά το αγαπημένο σου κόμμα, και έδινε και σε σας το δικαίωμα κάποιων παρεμβάσεων σε βολέματα.
    Που η παραγωγικότητα ήταν υπόθεση των κορόιδων της κοινωνίας, γιατί οι ξύπνιοι βολεύονταν στην θαλπωρή του δημόσιου, και οι πιο ξύπνιοι διοικούσαν οι απομυζούσαν την όποια παραγωγικότητα.
    Και χωρίς να βάζω στο ίδιο τσουβάλι το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων, λέω ότι το δημόσιο είναι το νο 1 πρόβλημα της Ελλάδας.
    Οι διαφορές μας λοιπόν, δεν είναι καθόλου ότι κάποιοι λένε "δεν μπορούμε να αντιδράσουμε αλλιώς, ας υποκύψουμε να διατηρήσουμε ό,τι είναι δυνατόν από αυτά που είχαμε" και κάποιοι άλλοι λένε "καλύτερα να αντιδράσουμε κι ας υποστούμε τις όποιες συνέπειες".
    Η διαφορά μας είναι ότι κάποιοι λένε «η αριστερά στηρίζει αυτό το δημόσιο» και κάποιοι άλλοι λένε «η αριστερά θέλει να αλλάξει αυτό το δημόσιο»
    Κάποιοι λένε «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και κάποιοι άλλοι «νόμος είναι το συμφέρον του συνόλου» Και επειδή είμαστε λάιτ κι όχι στο κάγκελο, άντε να δεχτούμε πως ότι φάγατε, φάγατε, αλλά όχι πάλι τα ίδια.
    Τώρα αν οι μεν είχαν πατέρα στο ΕΑΜ και οι δε παππού μενσεβίκο, τι να σου πω, δεν έχω στοιχεία και δεν θέλω να σε γελάσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κι αυτό σου το αφιερώνω.
      αφορά στον "νομικό πολιτισμό" σας
      http://www.metarithmisi.gr/el/readText.asp?textID=20171&sw=1600

      Διαγραφή