ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ...

... αποφάσισε το βράδυ της Πέμπτης το δημοτικό συμβούλιο.
Θα γίνει στις 15-16 Μαΐου για να εκφράσουν και οι πολίτες την άποψη τους στην διάλυση του Δήμου μας.


Τα δεδομένα δεν είναι ευχάριστα. Η κυβέρνηση και ο Ραγκούσης δεν θα κάνουν εύκολα πίσω. Έχει ζωτική σημασία γι αυτούς η συγκεντροποίηση της τοπικής εξουσίας ώστε να είναι ευκολότερα ελέγξιμη.
Αυτή η φανερή προσπάθεια να διαχειριστούν οι ίδιες οι κομματικές ηγεσίες την διαφθορά που υπάρχει στην τοπική αυτοδιοίκηση, που σε άλλες εποχές δεν θα είχε την παραμικρή πιθανότητα ακόμη και απλής διατύπωσης, σήμερα έχει ελπίδες επιβολής.
Γιατί παίζει έξυπνα με μια ρητορική κάθαρσης, με μια ρητορική μείωσης των γενικών εξόδων από μισθοδοσίες, σε εποχή που ο καθένας από μας βλέπει το εισόδημα του να συνδέεται με το εγκληματικό χρέος του κράτους για το οποίο φυσικά κανείς από το πολιτικό προσωπικό που το δημιούργησε δεν χρειάζεται να απολογηθεί.


Η λογική του "ότι έγινε - έγινε, τώρα να γυρίσουμε τα δανεικά" έχει επικρατήσει.
Οι παράνομες προσλήψεις, τα ρουσφέτια κοινώς, συνέβαλλαν στο χρέος, δεν είναι όμως το καθοριστικό ποσοστό του.
Είναι κοινή αντίληψη ότι το καθοριστικό ποσοστό του χρέους, είναι οι μίζες και τα άχρηστα έργα που σκοπό είχαν τον τζίρο για νέες μίζες.
Είναι οι εξοπλισμοί που συντηρεί ο "εξ ανατολών κίνδυνος", είναι το άχρηστο υποβρύχιο, είναι τα ολυμπιακά έργα, είναι η Ζίμενς, η Benz, το C4I, τα τρένα, τα ιατρικά ανταλλακτικά και όσα άλλα δεν ξέρουμε και δεν θα μάθουμε ποτέ.
Γιατί και η γερμανική και η αγγλική δικαιοσύνη δεν μπορούν να ασχολούνται συνέχεια με ελληνικές υποθέσεις.
Και φυσικά το αναλογούν ποσοστό έργων των Δημάρχων, παρόλο που δεν είναι όλοι ίδιοι.


Γιατί τα γράφω όλα αυτά;
Γιατί ο Καλλικράτης θα μειώσει τις μισθοδοσίες και θα φουντώσει τις μίζες. Αυτός θα είναι ο ρόλος του. Όπως κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει σήμερα στην Αθήνα και στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη.
Έτσι δεν θα ξέρει αύριο τι συμβαίνει στο Κερατσίνι που θα έχει καταπιεί την Δραπετσώνα.

Θα θεωρούμε φυσιολογικό να μαζεύονται τα σκουπίδια 2 άντε 3 φορές την βδομάδα κι όχι κάθε μέρα, και δεν θα ξέρουμε αν αυτό οφείλεται σε έλλειψη προσωπικού ή γιατί το προσωπικό τα ακουμπά στον διευθυντή καθαριότητας για να κάνει κι άλλη δουλειά.
Θα θεωρούμε φυσιολογικό τα πιτσιρίκια με λίγο μέσον να βρουν μια θέση παιδικού σταθμού στην Αμφιάλη, και δεν θα υπάρχει λόγος να κατεβάζουμε καντήλια στον ανίκανο δήμαρχο που θα έχει "άλλες σοβαρές ασχολίες".
Όπως σήμερα ο Αθηνών, ο Πειραιώς, ο Θεσσαλονίκης.
Αν έχουμε κριτήριο την εξυπηρέτηση του δημότη και του περιβάλλοντος του, πέστε μου έναν επιτυχημένο Δήμαρχο του Πειραιά από την μεταπολίτευση και 'δω, έχοντας στο μυαλό σας πχ. την Αγία Σοφία ή τα Καμίνια.
Έναν της Αθήνας με το μυαλό στην Ακαδημία Πλάτωνος.
Έναν της Θεσσαλονίκης... (ας βοηθήσει κανένας σαλονικιός)


Γι αυτό σας λέω. Είναι ανάποδα τα πράγματα. Με τον Καλλικράτη δεν θα γλυτώσουμε από τα γνωστά μας λαμόγια. Θα φάμε στη μάπα κι αυτά του Κερατσινίου που ξερογλείφονται.

Πρέπει να γλυτώσουμε, αλλά με άλλο τρόπο.
Και αφού πρώτα γλυτώσουμε από τον Καλλικράτη γιατί μετά....

Όλοι μαζί στο δημοψήφισμα να τον στείλουμε στο διάολο.