Πώς να γλυτώσει ο Δήμος;

Ενώ ο Ραγκούσης προωθεί τον νόμο που στα μάτια του κόσμου μειώνει θέσεις διαφθοράς, χωρίς να εξασφαλίζει την διαφάνεια στην ουσία, τι επιχειρήματα ακούμε;

Από το «μη πειράξετε τον ιστορικό δήμο των ρεμπέτηδων» πειράξτε όλους τους άλλους, ως την ανεκδιήγητη συνομωσία μεταξύ Δήμαρχου Χρυσού, Ραγκούση, Μπαρόζο, ΔΝΤ, και αιμοσυλλεκτών του διεθνούς κεφαλαίου ενάντια στον αγωνιστή λαό του Δήμου μας.

Πώς να γλυτώσει ο Δήμος; Χαμένος από χέρι είναι.

Είναι ξύπνιος ο Ραγκούσης.

Βλέπετε, τον έζησε τον ρόλο του τοπικού άρχοντα και των συμβούλων του. Έζησε από κοντά και τους συναδέλφους του. Ξέρει από μέσα πόσο σάπιο είναι το σύστημα, και πόσοι φελλοί επιπλέουν σ’ αυτό.

Ξέρει ότι ο κόσμος θέλει να απαλλαγεί από την σαπίλα, ξέρει ότι ο κόσμος χαίρεται πιστεύοντας ότι δεν θα ξαναδεί μπροστά του φάτσες που υπάρχουν στην αυτοδιοίκηση μόνο και μόνο για το παντεσπάνι τους.

Μακάρι να ‘ταν και οραματιστής. Έστω μεταρρυθμιστής.

Να έφερνε έναν Καλλικράτη που να σάρωνε όλα τα λαμόγια της αυτοδιοίκησης αντί να προσπαθεί να τα θέσει υπό έλεγχο.

Και φαίνεται καλό παιδί ρε γαμώτο.

Δεν μπορεί να πιστεύει ότι η γεωγραφία των νέων δημοτικών ορίων θα λύσει προβλήματα.

Ο Δήμαρχος, εξακολουθεί να είναι πανίσχυρος και δυναμώνει κι άλλο

Η αντιπολίτευση εξακολουθεί να υπάρχει εκλεκτικά αφού χρειάζονται υψηλά ποσοστά για την εκπροσώπηση στο δημοτικό συμβούλιο.

Κι ο νέος θεσμός του «συνηγόρου του δημότη» εξ αρχής υπονομεύεται αφού διορίζεται από τον Δήμαρχο και την πλειοψηφία του.

Τι αλλάζει; Τίποτα.

Τι μένει ίδιο; Η ελπίδα ότι ο επόμενος δεν θα είναι σαν τον προηγούμενο.

Υ.Γ.

Για το όνομα του νέου Δήμου, θα χυθεί αίμα. Ούτε οι ρεμπέτες, ούτε το ΔΝΤ θα γλυτώσουν τον νονό.