Υποταγή, ανατροπή, ή μεταρρυθμίσεις;

«Εμείς» και οι «άλλοι». Εγκληματοποίηση κοινωνικών κατηγοριών και κοινωνικός έλεγχος.

πίνακας του Μάριου Πολυχρονιάδη
Της Μαρίας Καραφέρη, μέλους της
Επιτροπής Πόλης Πειραιά
της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Αφού η πολιτεία επί δυο τουλάχιστον χρόνια λειτούργησε απολύτως αναποτελεσματικά όσον αφορά τη διαχείριση της καθημερινότητας του πολίτη, έστρεψε τους προβολείς στην αποκατάσταση της τάξης και της ασφάλειας, η οποία περίπου αυταπόδεικτα συνδέεται με το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι δεν χρειάστηκε η απόδειξη της σύνδεσης των μεταναστών με την εγκληματικότητα, καθώς έχουν ήδη καλλιεργηθεί βεβαιότητες σχετικά με αυτό.

Ανεξάρτητα από τις ενστάσεις που αφορούν την μεγαλύτερη θεατότητα των εγκλημάτων που τελούνται από αλλοδαπούς και που οδηγεί στην υπερεκπροσώπηση τους στις εγκληματολογικές στατιστικές, ζητήματα όπως η εγκληματικότητα του δρόμου, το εμπόριο ναρκωτικών, η εμπορία ανθρώπων, η εξαναγκαστική πορνεία, το λαθρεμπόριο κτλ. έχουν εδραιωθεί στην κοινή αντίληψη ως «εισαγόμενα προβλήματα».

Τα μέτρα που πρόσφατα εξαγγέλθηκαν σχετικά με την αποκατάσταση της τάξης και της ασφάλειας δείχνουν άμεσα ότι η αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης ταυτίζεται πρακτικά με την καλλιέργεια φοβικών τάσεων, ηθικού πανικού και εχθρότητας απέναντι στη φτώχεια και το κοινωνικό περιθώριο. Η καχυποψία και ο κοινωνικός ρατσισμός οδηγούν στην ενοχοποίηση των «άλλων» για την υποβάθμιση των περιοχών, για την αύξηση της εγκληματικότητας, για την απουσία του αισθήματος ασφάλειας και παραγνωρίζουν παντελώς την έλλειψη κοινωνικής προστασίας.

Η ενύλωση των πολιτικών αυτών στη διενέργεια επιχειρήσεων «σκούπα» και στη δημιουργία «χώρων υποδοχής μεταναστών», που δεν αποτελούν παρά ευφημισμό των νέου τύπου στρατοπέδων συγκέντρωσης, οδηγεί σε κορύφωση της καταστολής, χωρίς κανένα εχέγγυο για τις συνθήκες διαβίωσης, τα δικαιώματα και την τύχη των ανθρώπων αυτών μετά την επαναπροώθηση.

Πέρα απ’ αυτό, είναι στην πραγματικότητα αναποτελεσματικά υπό την έννοια ότι επικεντρώνονται στην μετάθεση του προβλήματος, στην απόσυρση του από την κοινή θέα, ενώ πολύ απέχουν από την στόχευση στον πυρήνα του. Γιατί το θέμα δεν είναι πρόβλημα «βιτρίνας».
Στην πραγματικότητα, η αντεγκληματική πολιτική έχει πρόσημο και πολιτική διάσταση. Με αποσπασματικά μέτρα και πολιτικές επικοινωνιακού χαρακτήρα υποτιμάται το γεγονός ότι η παράνομη μετανάστευση συνδέεται σήμερα με τη διαμόρφωση μιας νέου τύπου αποικιοκρατίας, που επηρεάζει και καθορίζει τις μεταβολές στις τοπικές οικονομίες και στις αγορές εργασίας.
Στο πλαίσιο αυτό η Ευρώπη και η Δύση γενικότερα οφείλει να αντιμετωπίσει το ζήτημα της μετανάστευσης με ανθρωπιστικούς όρους. Η όποια απόπειρα αντιμετώπισης των κοινωνικών προβλημάτων δεν μπορεί να αναπτύσσεται ερήμην του κράτους δικαίου και της ασφάλειας των δικαιωμάτων. Για το λόγο αυτό απαιτείται ένα ολοκληρωμένο πολυδιάστατο σύστημα πολιτικής παρέμβασης και η υιοθέτηση αντεγκληματικών πολιτικών που δεν θα επικεντρώνονται στην καταστολή, αλλά που θα τείνουν στην ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ο λύκος κι αν εγέρασε...

Είναι φανερό ότι ένα από τα δίπολα της προεκλογικής περιόδου θα είναι και το πρόβλημα των λαθρομεταναστών.
Και φυσικά, όπως γινόταν συνήθως, οι προπέτες του λαϊκισμού θα μας πρήξουν με τις ολιγόλογες ατάκες τους, ελπίζοντας να καρφωθούν (στην κυριολεξία) οι φρασούλες τους στο μυαλό μας και να λειτουργήσουν εποικοδομητικά στην επιλογή παράταξης και σταυρού.
Όπως έχουμε κατανοήσει εντελώς, ειδικά τα δυο τελευταία χρόνια, τόσο οι αντιδραστικές όσο και οι προοδευτικές-μεταρρυθμιστικές απόψεις, τέμνουν οριζόντια τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, και από αυτόν το κανόνα δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί το αβανταδόρικο θέμα των λαθρομεταναστών, της εγκληματικότητας που τους συνοδεύει, της παράνομης εργασίας τους.
Ό,τι αφορά ουσιαστικά δηλαδή το ανίκανο κράτος μας και τους πολιτικούς προϊσταμένους του.
Και μια που τα χρόνια προβλήματα αναζητούν άμεσες λύσεις, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, για να ανταγωνιστούν οι λογής-λογής ηλιθιολόγοι και ηλιθιογράφοι και να διεκδικήσουν την πατρότητα στην επιβολή της πιο άμεσης λύσης.
Να στέλνουμε τους λαθρομετανάστες στα ξερονήσια. Με, ή χωρίς εποπτεία δεν διευκρινίζεται, ίσως δεν έχει και σημασία. Λες και δεν είναι το πραγματικό πρόβλημα μας το πώς μπαίνουν στο διαλυμένο κράτος και "η διαλογή στην πηγή" γιατί δεν είναι όλοι ίδιοι.
Παλιά είναι η πρόταση των απανταχού στην επικράτεια πονηρών ρατσιστών την οποία επαναφέρει ο Μάκης Γιομπαζολιάς, ελπίζοντας ότι κάπως θα τραβήξει τα φώτα πάνω του, κάποιος θα στραβωθεί και θα του βάλει κανένα σταυρουδάκι στις επερχόμενες εκλογές.
Μη μπερδευτούμε.
Δεν είναι φασίστας.
Παπάρας του λαϊκισμού είναι που δεν έχει πάρει χαμπάρι τι γίνεται σ’ αυτή τη χώρα.
Πιο επικίνδυνος δηλαδή από τον φασίστα γιατί τυγχάνει εξυπνότερος.
Δεν ξέρω που και πως θα πλασάρει το τομάρι του εντέλει στις επόμενες εκλογές, αν τύχει όμως και χωθεί σε κανένα δημοκρατικό σχηματισμό, ας θυμούνται οι ψηφοφόροι το όνομα του.
Εμείς θα επανέλθουμε να σας τον θυμίσουμε μόλις κατασταλάξει η μπίλια του, εκτός φυσικά αν καταλήξει στο γνωστό εθνικολαϊκοχριστιανικό μόρφωμα του Καμένου, οπότε δεν θα χρειάζεται ιδιαίτερη μνεία.

Όσο βαστούν αυτοί οι δυο, τα σκάνδαλα δεν έχουν τελειωμό.

Καινούργια κομπίνα εξυφαίνεται με πρωταγωνιστές τους μη εξαιρετέους ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και εκκλησία.
Στην αναδασωτέα περιοχή της Πεντέλης, εκεί που το δάσος κάηκε από τις τυχαίες πυρκαγιές και η εκκλησία με αυτή την ευκαιρία της αποψίλωσης ήθελε να στήσει φωτοβολταϊκό πάρκο αλλά απαγορεύεται, ασχολούνται οι πολυμήχανοι εισηγητές των δυο κομμάτων της κυβέρνησης και προσπαθούν -τι άλλο;- να περάσουν νομοσχέδιο που να παρέχει αυτό το δικαίωμα.
Παλιά, τα ρουσφέτια πήγαιναν κατ’ ευθείαν στους χρήστες.
Τώρα, με την απαγόρευση προσλήψεων έπεσαν κεσάτια, λίγοι ακόμη επισκέπτονται τα γραφεία βουλευτών να παρακαλέσουν για προσλήψεις. Έστω και με 8μηνες και 2μηνες συμβάσεις στους οικείους δήμους.
Και ποιος δήμαρχος παίρνει πια στα σοβαρά τα αιτήματα τέτοιων βουλευτών.
Γι αυτό απευθύνονται στους εμμέσους διαμεσολαβητές, ελπίζοντας σε μια καλή κουβέντα από άμβωνος.
Το νομοσχέδιο της ξευτίλας εισηγούνται ο Χαραλαμπόπουλος του ΠΑΣΟΚ και ο Βαρβιτσιώτης της ΝΔ.
Βουλευτές της Β’ Αθηνών και οι δυο, της περιοχής δηλαδή που θίγεται από τον νόμο.
Σημειώστε τα ονόματα τους όσοι ακόμη επιμένετε να ψηφίσετε αυτά τα κόμματα.

Η πλήρης δήλωση των στελεχών της ΔΗΜ.ΑΡ. που καταγγέλλει το γεγονός έχει ως εξής:

Kοινή δήλωση του υπεύθυνου Πράσινων Πολιτικών & Οικολογίας της ΔΗΜΑΡ, Σταύρου Λιβαδά και του υπεύθυνου για θέματα Αυτοδιοίκησης της ΔΗΜΑΡ, Ανδρέα Νεφελούδη για τις δύο τροπολογίες που αιφνιδιαστικά φέρνουν διατάξεις που αφορούν θέματα επενδύσεων σε φωτοβολταίκά πάρκα.

Δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί η Εκκλησία της Ελλάδος και οι εκτάσεις που αυτή κατέχει πρέπει να εξαιρούνται από την πρόβλεψη της τροπολογίας που επιτρέπει στο Κράτος να αποκλείει τη συμμετοχή στο πρόγραμμα Ήλιος, όσων κατέχουν παράνομα ακίνητα του ελληνικού δημοσίου.
nefeloudis_122Η ΔΗΜΑΡ εκτιμά ότι ούτε η ίδια η Εκκλησία της Ελλάδος πρέπει να νιώθει σήμερα ευχάριστα με μία τέτοια νομοθετική πρόβλεψη, που συνιστά εξαίρεση και κραυγαλέα ευνοϊκή μεταχείριση.
Ζητάμε την απόσυρση της τροπολογίας που υπογράφουν οι δύο εισηγητές του σχετικού νομοσχεδίου κ.κ. Χαραλαμπόπουλος (ΠΑΣΟΚ) και Βαρβιτσιώτης (ΝΔ), στην οποία προτείνεται να δοθεί η δυνατότητα δημιουργίας φωτοβολταϊκού πάρκου στην αναδασωτέα περιοχή του όρους Πεντέλης στην Εκκλησία της Ελλάδος.
Τους υπενθυμίζουμε, δε, το σεβασμό που οφείλουν στο Σύνταγμα και στη νομολογία του ΣτΕ, που προστατεύουν τις δασικές περιοχές στις οποίες θέλει η Εκκλησία να επενδύσει, αφού αυτές οι περιοχές έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες, μετά τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές που ξέσπασαν στην Πεντέλη το διάστημα 1998-2009.

Εγκαίνια των γραφείων της ΔΗΜ.ΑΡ. στη Σαλαμίνα

O "Γρηγόρης" δημοπρατείται

Μετά από δεκάδες χρόνια, το ομορφότερο καφενείο της Δραπετσώνας, θα ξανανοίξει.
Θα είναι καφενείο; θα είναι καφωδείο; θα είναι φαγάδικο; άγνωστο.
Πάντως δημοπρατείται.
Η σχετική διακήρυξη ενημερώνει:

Η ανώνυμη δημοτική εταιρεία «ΚΕΚ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΑΕ- ΑΕ ΟΤΑ» που εδρεύει στο Κερατσίνι [θέση Σελεπιτσαρι- Πάρκο Ανδρέα Παπανδρέου] διακηρύσσει φανερή πλειοδοτική δημοπρασία σύμφωνα με την από 24-2-2012 απόφαση της Συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου της, για την εκμίσθωση του ακινήτου που βρίσκεται στην περιοχή Δραπετσώνας, του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, στη απόληξη της οδού Καζαντζάκη, βορειοανατολικά του όμορου κλειστού γυμναστηρίου Δραπετσώνας, επιφανείας 189 τ.μ. Το ακίνητο προσφέρεται σε μίσθωση διαρκείας 12 ετών, αποκλειστικά ως κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος με χρήση καφετέρια , εστιατόριο, αναψυκτήριο, με τιμή πρώτης προσφοράς για το μηνιαίο μίσθωμα το ποσό των 8.000€υρώ πλέον χαρτοσήμου και σύμφωνα με τους όρους που αναφέρονται στην με ημερομηνία 24-2-2012 κατάρτιση όρων διακήρυξης δημοπρασίας ακινήτου του Δ.Σ. της εταιρείας.

Στη Δημοπρασία μπορούν να συμμετάσχουν Φυσικά ή Νομικά πρόσωπα ή Κοινοπραξίες που αποδεδειγμένα δραστηριοποιούνται στην διαχείριση και εκμετάλλευση επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος (εστίασης /καφετέρια /αναψυκτήριο)

Χρόνος διενέργειας της δημοπρασίας ορίζεται η 14η Μαρτίου, ημέρα Τετάρτη του έτους 2012, και ώρα 12:00. Τόπος διενέργειας της δημοπρασίας ορίζεται η έδρα της εταιρείας στο Πάρκο Α. Παπανδρέου (Σελεπίτσαρι) του Δήμου Κερατσινίου - Δραπετσώνας. Η δημοπρασία θα διενεργηθεί ενώπιον επιτροπής και θα γίνει με το σύστημα φανερής προφορικής πλειοδοσίας.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παραλαμβάνουν το τεύχος της διακήρυξης από τα γραφεία στην έδρα της εταιρείας, πάρκο Α. Παπανδρέου [Σελεπίτσαρι], Κερατσίνι, από Δευτέρα έως Παρασκευή, από ώρα 10:00 έως 14:00 και να διεξάγουν αυτοψία του περιγραφόμενου ακινήτου ώστε να ενημερωθούν ως προς όλους τους όρους και προϋποθέσεις συμμετοχής στη δημοπρασία καθώς και για τους όρους, προϋποθέσεις, δεσμεύσεις και περιορισμούς της σύμβασης μισθώσεως.

Γίνεται μνεία και διακηρύσσεται ρητώς ότι η με ημερομηνία 24-2-2012 διακήρυξη διεξαγωγής δημοπρασίας και οι όροι που εμπεριέχει δεσμεύει απόλυτα τους ενδιαφερόμενους τους θεματιστές και υποψήφιους μισθωτές και τον υπερθεματιστή – μισθωτή.

ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ

αλήθειες και ... κουρηάδες

Θυμήθηκα εκείνες τις αξέχαστες μέρες της δεκαετίας του 70, όπου τριγυρίζαμε με τον Ριζοσπάστη στην κωλότσεπη, με τρόπο που να φαίνεται ο τίτλος. Υπάρχουμε και δεν φοβόμαστε, υποδήλωνε το «θράσος» μας.
Επιτηδευμένα τυλιγμένο κράταγε το Κουρή του «παρόν» ο φίλος μου ο Γιώργος καθώς με πλησίαζε με θριαμβευτικό χαμόγελο, διαψεύδοντας τον Μαρξ ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα». Μπορεί να επαναληφθεί και σαν γελοιότητα. Τι έχει να φοβηθεί και που να υπάρξει…
-Είδες που σου το ‘λεγα, μου είπε ανεμίζοντας το έντυπο και θυμίζοντας μου την προχτεσινή μόλις κουβέντα μας. Θα είναι υποψήφιος.
Η αλήθεια είναι, τον στεναχώρησα προχτές λέγοντας του ότι τον κοροϊδεύει ο εκλεκτός του γιατί ακόμη δεν υπάρχει κανείς σίγουρος υποψήφιος από τους «Ελεύθερους Πολίτες» στον Πειραιά. Αλλά δεν του είπα ψέματα.
Το τόνισα μάλιστα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε ακόμη δεν είναι κανείς… Προτάσεις υπάρχουν, αλλά ακόμη κανείς…
Ήθελε να «πατσίσουμε». Να στεναχωρηθώ και εγώ. Παραβλέποντας το πόσο ψυχρόαιμο είμαι.
Τα είπα λίγο χύμα για να είμαι ειλικρινής, δεν ταιριάζουν σε ένα τόσο καθώς πρέπει μπλογκ για να τα μεταφέρω, αλλά το ρεζουμέ δεν αλλάζει.
Γιώργο, αν η ενημέρωση σου στηρίζεται στον Κουρή, παπάρας ήσουν τόσα χρόνια και παπάρας θα μείνεις. Ότι και να ψηφίσεις. Γιατί δεν σε κάνουν άνθρωπο τα κόμματα. Εσύ κάνεις τα κόμματα ανθρώπινα.
Από το ’82 που γνωριστήκαμε στα δημοτικά μας πράγματα (εσύ εμφανίστηκες τότε, εγώ προϋπήρχα) μια συνεργαζόμαστε, μια κοντράρουμε. Σε ξέρω και με ξέρεις. Μη μου κάνεις χαρούλες. Ακόμη κι αν συνεργαστούμε τώρα, πάλι στην κόντρα θα είμαστε. Από τώρα.

Παραλιακό μέτωπο Κερατσινίου - Δραπετσώνας. --- της Μαρίας Καραφέρη

Κάτι γίνεται εδώ...

Μέσα στο 2011 πολλά ακούστηκαν για το παραλιακό μέτωπο, ιδιαίτερα για το τμήμα του που άπτεται των δήμων Πειραιά, Κερατσινίου – Δραπετσώνας.

Ξεκινώντας από την Ηετιώνεια Ακτή, συνεχίζοντας με την περιοχή της πρώην βιομηχανικής ζώνης του Πειραιά, περνώντας από τον ΑΗΣ Αγ. Γεωργίου και καταλήγοντας στην καρβουνόσκαλα Κερατσινίου.Η κινητικότητα ξεκίνησε με την πολιτιστική ακτή του ΟΛΠ, που εκτείνεται κατά μήκος της Ηετιώνεας Ακτής (Καστράκι).
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό της γενικής διάταξης, η πρόταση περιλαμβάνει την ίδρυση μουσείων (αρχαιολογικού, εθνικού ναυτικού και ενάλιων αρχαιοτήτων, μετανάστευσης, σιδηροδρόμων και σιδηροδρομικής βιομηχανικής ιστορίας - κατά την πρόταση του ΟΛΠ - σε αντίθεση με την πρόταση του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας που το θέλει μουσείο ρεμπέτικου τραγουδιού, τη δημιουργία εκθεσιακών κέντρων, εμπορικής ζώνης, parking και την κατασκευή Μονορέιλ (υπερυψωμένου τρένου σταθερής τροχιάς), με την λειτουργία του οποίου είναι κατηγορηματικά αντίθετος ο Δήμος του Πειραιά.

Ακόμη και αν παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι ο ΟΛΠ κατέληξε στην πρόταση αυτή, χωρίς να προηγηθεί κάποιου είδους διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών και με τις Δημ.Αρχές του Πειραιά και του Κερατσινίου – Δραπετσώνας, και σταθεί στα θετικά σημεία της, δεν μπορεί να μην επισημάνει ότι αυτή δίνεται ως αντιστάθμισμα για την επέκταση των λιμενικών εγκαταστάσεων κατά μήκος όλης της ακτογραμμής, συμπεριλαμβανομένου και του παραλιακού μετώπου της πρώην βιομηχανικής ζώνης που τα τελευταία χρόνια αποκαλείται περιοχή της Ανάπλασης.. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η πρόταση του ΟΛΠ, στερείται οποιασδήποτε αναφοράς στον όμορο κατ’ ουσία αυτόν χώρο.

Το κενό αυτό, έρχεται να καλύψει η ευφάνταστη πρόταση για τη δημιουργία πίστας Formula 1 στην περιοχή της Ανάπλασης. Σύμφωνα με την σύλληψη του αρχιτέκτονα κ. Παπαθεοδώρου, η πίστα αυτή θα εκτείνεται σε μήκος 5200μ., τμήμα των οποίων θα αποτελεί και η υφιστάμενη παραλιακή λεωφόρος της Δραπετσώνας, Α. Παπανδρέου. Στον χώρο εκτός από την πίστα θα κατασκευαστούν εξέδρες, κτίριο δημοσιογράφων, αποθήκες, γκαράζ και αίθουσες συνεργείων και αλλαγών, για να εξυπηρετήσουν την διενέργεια των αγώνων. Πέραν αυτού θα αξιοποιηθούν οι υφιστάμενοι χώροι, οι οποίοι θα μετασκευαστούν σε ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα, χώρους αναψυχής και διάφορα σχετικά καταστήματα. Τέλος ένα τμήμα του κτιρίου του Τσιμεντάδικου, προτείνεται από τον κ. Παπαθεοδώρου, για τη δημιουργία Μουσείου Ελληνικής Μυθολογίας.

Φεύγοντας από τον πράγματι εντυπωσιακό και καινοτόμο χαρακτήρα της πρότασης, θα παρατηρήσει κανείς ότι η υλοποίηση της πρότασης αυτής περιορίζει, σε αντιπαραβολή με τις άλλες προτάσεις ανάπλασης που έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί, δραστικά τους χώρους πρασίνου (200 περίπου στρέμματα πρασίνου, εκ των οποίων τα 100 υψηλού), ενώ καθιστά όνειρο θερινής νύκτας την πρόσβαση στη θάλασσα, αφού, κατά το σχεδιασμό, στην παραλία της ανάπλασης δημιουργούνται προβλήτες για κρουαζιερόπλοια και μαρίνες, γεγονός που μάλλον είναι σύμφωνο με τις προθέσεις του ΟΛΠ και δημιουργεί σύγκρουση συμφερόντων με τους οραματιστές της άλλης ανάπλασης.

Πρέπει δε να σημειωθεί ότι και η πρόταση αυτή, στερείται νομιμοποίησης, υπό την έννοια πως δεν αποτελεί προϊόν διαβούλευσης, η αποκύημα της ανάγκης της ευρύτερης περιοχής, αλλά αποτέλεσμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας που βρήκε ευήκοα τα ώτα του Δημάρχου κ.Τζανή, ο οποίος συνυπέγραψε την αίτηση στη FOKA. Προφανώς το σχέδιο αυτό θα έχει αντίθετο το δημοτικό συμβούλιο Κερατσινίου – Δραπετσώνας, το οποίο με την υπ’ αριθ. 61/12942/14-3-2011, είχε προκρίνει την απόδοση της περιοχής των Λιπασμάτων στο δήμο Κερατσινίου – Δραπετσώνας, ώστε η ανάπλαση της περιοχής να πραγματοποιηθεί με γνώμονα μια τμηματοσυνθετική λογική που θα προσεγγίζει, ως ενιαίο σύνολο την παραλιακή ζώνη του Δήμου, θα εξασφαλίζει ότι η ανάπλαση του χώρου θα είναι φιλική προς το περιβάλλον με δημιουργία χώρου πρασίνου 400 στρεμμάτων και θα διασφαλίζει την πρόσβαση των πολιτών στην ακτή τους τους, χωρίς οικοδομικές παρεμβάσεις και μαρίνες. Η δε εκ των υστέρων, μετά δηλαδή την αποδοχή της Formula 1 από τον κ.Τζανή, απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κερατσινίου – Δραπετσώνας στις 18/1/2012 να υιοθετήσει την πρόταση του Δημοτικού Συμβούλου Γ. Τσιρίδη για τη δημιουργία μιας συμβουλευτικής "Ανοιχτής Επιτροπής για το θέμα της Ανάπλασης" είναι μάλλον αλυσιτελής, παρά την αγνότητα των προθέσεων της.

Λίγο δυτικότερα από τον χώρο της ανάπλασης, στον ΑΗΣ Αγ. Γεωργίου, η κουβέντα για τη λειτουργία του εργοστασίου της ΔΕΗ έχει ανοίξει για καλά. Δεκαπέντε χρόνια μετά την υπογραφή του πρωτοκόλλου συνεργασίας του 1996, σύμφωνα με το περιεχόμενο του οποίου, προβλεπόταν εντός έξι ετών ο τερματισμός της λειτουργίας του ΑΗΣ Αγ. Γεωργίου. Δηλαδή από το 2003 η Δ.Ε.Η λειτουργεί κατά παράβαση του πρωτόκολλου που είχε συνυπογράψει(;). Το πρωτόκολλο όριζε επίσης πως θα αποδίδετο ο χώρος της, κατά βάση στην Τοπ.Αυτοδιοίκηση, με σκοπό την ανάπλαση του χώρου του εργοστασίου. Αυτό θα πραγματοποιείτο σε έκταση εβδομήντα στρεμμάτων, με τη δημιουργία χώρων πρασίνου, πολιτισμού και αναψυχής. Και ενώ η ανάπλαση της περιοχής παρέμεινε στις μακέτες, η διοίκηση της ΔΕΗ, επιδιώκει την υπογραφή νέας συμφωνίας μεταξύ του Δήμου και της επιχείρησης.

Το αρχικό Σχέδιο της νέας Συμφωνίας Δήμου Κερατσινίου/Δραπετσώνας - ΔΕΗ, που προϋποθέτει την παροχή άδειας λειτουργίας τριάντα ετών εκ μέρους του Δήμου για την κατασκευή νέας μονάδας και προβλέπει ως αντάλλαγμα την τήρηση μέρους των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει με το πρωτόκολλο του 1996.

Τέτοιες είναι λόγου χάρη, η αποχή από την διεκδίκηση του Πάρκου Πρέσσοφ και της Παιδικής Χαράς, Το νέο σχέδιο της Δ.Ε.Η έχει τεθεί σε επεξεργασία από διαπαραταξιακή επιτροπή του δήμου, καθ’ ον χρόνο, η ΔΕΗ έχει ήδη αποσπάσει από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, απόφαση έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας της μονάδας.

Η περιήγηση στο παραλιακό μέτωπο ολοκληρώνεται στον χώρο του Car Terminal, εκεί που η συζήτηση έκλεισε πριν καν ανοίξει. Το Car Terminal λειτουργεί στην «Καρβουνόσκαλα» και ο ΟΛΠ προσανατολίζεται στον διπλασιασμό της έκτασης του χώρου που καταλαμβάνει, ενώ η αντίδραση του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, που οδήγησε και στην υιοθέτηση ψηφίσματος (38/28-1-2011), κατά της αυθαίρετης απόφασης του ΟΛΠ που ενυλώνεται στις ακτές της πόλης ερήμην των δημοτών της, αναπόδραστα περιορίζεται στην απαίτηση καταβολής αντισταθμιστικών εισφορών.

Από την επισκόπηση των προτάσεων που έχουν ανοίξει και αφορούν την ακτογραμμή, την παραλία του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας, προκύπτει πρώτιστα η αποσπασματικότητα τους. Οι προτεινόμενες παρεμβάσεις, αντιμετωπίζουν το παραλιακό μέτωπο εν είδει patchwork, ήτοι “κατά τεμάχιο”. Ξεκόβουν τις υπό ανάπλαση περιοχές και από τον ιστό της πόλης, αλλά και μεταξύ τους. Γιατί είναι καταφανώς ετεροβαρής ένας σχεδιασμός που προβλέπει την δημιουργία έξι μουσείων στο ένα μέρος του παραλιακού μετώπου και τη λειτουργία εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και car terminal στο άλλο. Ενώ από καμία μελέτη δεν προκύπτει ότι η ανάπτυξη της πόλης, εξυπηρετείται προσφορότερα από τη δημιουργία πίστας formula 1, σε σύγκριση, για παράδειγμα, με την πρόταση για την Ανάπλαση του Γιώργου Τσιρίδη.

Φαντάζει δε ως εκ περισσού να μιλήσει κανείς με περιβαλλοντικούς όρους. Ο χώρος της ανάπλασης είναι ο τελευταίος μεγάλος ελεύθερος χώρος στη ευρύτερη περιοχή του Δ.Πειραιά και λόγω της εξαιρετικά προνομιούχας θέσης του, η απόφαση για τον τρόπο της χρήσης του θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον το σύνολο του Πειραιά, αν όχι όλου του λεκανοπέδιου. Υπό αυτή την έποψη, στη δεκαετία του 2000, τόσο η «Παμπειραϊκή Επιτροπή για την Ανάπλαση», όσο και η «Πρωτοβουλίας για Ενιαίο Άλσος», κινήθηκαν στην κατεύθυνση της δημιουργίας εντός της περιοχής της Ανάπλασης, ενός Μητροπολιτικού Πάρκου υψηλού πρασίνου σε συνδυασμό με την ελεύθερη πρόσβαση στην ακτή, ως χώρος περιπάτου και ήπιας αναψυχής. Οι στόχοι αυτοί, του πράσινου και της ελεύθερης ακτής, είναι στόχοι που, και στις μέρες μας, ανταποκρίνονται σε πραγματικές ανάγκες των κατοίκων του Δ. Πειραιά. Στην περιοχή αυτή αντιστοιχεί σε κάθε κάτοικο περίπου 1,2 τ.μ. πράσινου, την ώρα που ο μέσος όρος του λεκανοπεδίου είναι 2,4 τ.μ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ), προτείνει, ως μικρότερο όριο πρασίνου για τις μεγαλουπόλεις, τα 7 τ.μ. πράσινου ανά κάτοικο.

Σε κάθε βέβαια περίπτωση, η κοινωνική και οικονομική συγκυρία, δεν επιτρέπουν προτάσεις σε κοινωνικό κενό. Η συζήτηση για την ανάπλαση και ευρύτερα για το παραλιακό μέτωπο πρέπει να ανοίξει με όρους ρεαλισμού. Στο πλαίσιο αυτό απαιτείται συνολικός επανασχεδιασμός της παραλιακής ζώνης με αξιοποίησή της που θα ισορροπεί ανάμεσα σε δράσεις αναψυχής και πολιτισμού και στην αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού του λιμανιού, στην κατεύθυνση της πράσινης ανάπτυξης και της ενίσχυσης της εθνικής οικονομίας. Οι δυνάμεις δεν είναι αναπόδραστα αντίρροπες και η κρισιμότητα των καιρών δεν αφήνει περιθώρια σε στείρες αρνήσεις. Ο ΟΛΠ οφείλει να “ανταποδώσει” στους επιλιμένιους δήμους για τις δραστηριότητές του και με τον τρόπο αυτό να καταστεί συνομιλητής της κοινωνίας των πολιτών.

από το http://stagona4u.gr

Η Μαρία Καραφέρη είναι δικηγόρος, μέλος της Επιτροπής Πόλης Πειραιά της Δημοκρατικής Αριστεράς
και μέλος της γραμματείας της πολιτικής επιτροπής Κερατσινίου Δραπετσώνας.

Για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας χωρίς μεταρρυθμίσεις --- του Τάκη Πατσάκη

Υπάρχει μία εκπομπή (κάτι σαν reality) σε τηλεοπτικό σταθμό, που παρουσιάζει διάφορους «περίεργους» τύπους, χρεωμένους ως τα μπούνια, που ζητούν από κάποιον χρηματοπιστωτικό σύμβουλο να τους σώσει.
Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ένας από αυτούς, ο οποίος είχε στην κατοχή του 170 ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ, φυσικά υπερχρεωμένες, με συνολικά ποσά που ξεπερνούσαν τις 350.000€ !!
Ένας άλλος, γνωστός μου αυτή την φορά, έχει λάβει σε πάνω από 10 καταν/κά δάνεια, ποσά αξίας άνω των 200.000€ !! Ο τελευταίος δε, ήταν μέσα σε άλλα, ένα από τα …επίλεκτα μέλη των «πλαταιήστας» σε ρόλο «αγανακτισμένου» και …κατατρεγμένου από το σύστημα, πολίτη !!!! Αν αυτά τα δύο χαρακτηριστικά περιστατικά σας θυμίζουν κάτι από Ελλάδα σε μικρογραφία, δεν είναι καθόλου συμπτωματικό !!

Αυτοί λοιπόν και άλλοι πολλοί παρόμοιοι, εξυμνούνται μέσα απο μία κατάπτυστη για μένα (και όχι μόνο) επιστολή που συνέταξαν κάποιοι …πνευματικοί (που ο θεός να τους κάνει τέτοιους) φωστήρες – «Ελληνίστας» !!!! Μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα από αυτή την επιστολή που την υπογράφουν, ως τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, περι τους 700, σας τα παραθέτω ευθύς, ενώ το πλήρες νεοελληναράδικης «επαναστατικής» γυμναστικής πόνημα θα σας το δώσω ως σύνδεσμο στο τέλος.

Τίτλος : «Για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας»

· « Υποχωρούν θεσμοί που συγκροτήθηκαν μέσα από πολλούς αγώνες και θυσίες στη μεταπολεμική Ελλάδα: οι κοινωνικές ασφαλίσεις, το σύστημα δημόσιας υγείας και περίθαλψης, η εκπαίδευση, οι συγκοινωνίες, το φυσικό και αστικό περιβάλλον, η δυνατότητα ασφαλούς διαβίωσης, στοιχειώδη δημόσια αγαθά που συνιστούν την ελληνική εκδοχή ενός ήδη λειψού και απαξιωμένου κοινωνικού κράτους κατεδαφίζονται, με αποτέλεσμα η κοινωνία να οδηγείται στην ασφυξία ».

· « Η ανά τρεις μήνες απειλή αποβολής της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι ηθικά ανοίκεια και οικονομικά καταστροφική, γιατί ενισχύει την βαριά ύφεση, μετατρέποντας την Ευρώπη σε κεντρικό παράγοντα αβεβαιότητας, οικονομικής αστάθειας και βαθέματος της κρίσης ».

· « Ταυτόχρονα, επανεμφανίζεται δυναμικά ο εθνικισμός ενώ εντείνονται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία ».

· « Η ψευδώνυμη χρήση της έννοιας της «μεταρρύθμισης» είναι ενδεικτική για την αδυναμία υπέρβασης της κρίσης. Και αυτοί ακόμη που ήλπιζαν ότι η κρίση θα αποτελούσε ευκαιρία εξυγίανσης και τολμηρής θεσμικής ανανέωσης αντιλαμβάνονται πλέον ότι οι επιβαλλόμενες «μεταρρυθμίσεις» διαλύουν την κοινωνία. Ο λόγος που κυριαρχούσε στο εσωτερικό και εντείνεται στο εξωτερικό είναι ηθικολογικός, τιμωρητικός και ενοχοποιητικός. Κάθε αντίρρηση και κριτική επισείει την κατηγορία του «λαϊκισμού», του «συντεχνιασμού» και του «αντιευρωπαϊσμού ».

Και το παρών …πόνημα, καταλήγει :

· « Σ’ αυτήν τη μεταιχμιακή περίοδο είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι διακυβεύονται τόσο η έννοια του κοινωνικού, όσο και η δημοκρατία και τα δικαιώματα του πολίτη ».

Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς με τα γραφόμενα αλλα και τα υπογραφόμενα του εν λόγο …αριστουργήματος.
Θεσμοί που κατακτήθηκαν και υποχωρούν, δημόσια αγαθά και πάει λέγοντας, η μάλλον …κλαίγοντας (κατά τη ρήση, «περασμένα μεγαλεία», του εθνικού μας ποιητή) !!!! Εδώ προφανώς οι συντάκτες να αναφέρονται, γράφοντας για τους θεσμούς, στις απεργίες των Δημ. υπαλλήλων λ.χ. που ξεκινούν συμπτωματικά την Παρασκευή και λήγουν την Τρίτη (μιας και κατά διαβολική σύμπτωση και ώ του θαύματος, τη Δευτέρα ήταν του Αγ. Πνεύματος) !!!! Η επίσης μπορεί να εννοούν, ως καταρρέοντα θεσμό πάντα, την αναξιοκρατία, το ρουσφέτι, τον πολιτικαντισμό, τους ανίκανους και φοβικούς αρχηγίσκους που τους συντηρούν στην κομματική η συνδικαλιστική «καρέκλα» τους, όχι οι ιδέες τους αλλα η «πελατεία», το χρήμα και η κουτοπονηριά τους
και πόσα άλλα τέτοια άραγε δεν θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε στη βάση του, τι μας μηνάν οι συγγραφείς ;;;;

Ακολούθως, σειρά έχει η καταραμένη Ευρώπη που αντί να συνεχίσει να μας χαρτζιλικώνει δια βίου χωρίς όρους και τσαλίμια, ώστε να συνεχίσουμε αμέριμνοι το party μας για την πάρτη μας, άρχισαν να ζητάν και τα ρέστα !!!! Βέβαια συνεχίζουν στο κείμενο με αντιρατσιστικές και αντιξενοφοβικές κορώνες, αφού φυσικά φρόντισαν προηγουμένως οι συγγραφείς να υποδαυλίσουν στο φιλοθεάμων κοινό τους, το μίσος για τους Γερμαναράδες, τους κουτόφραγκους και τις …παραφυάδες αυτών…

Και τέλος (κι εδώ είναι το ζουμί του όλου …ηθικοπλαστικού, «λογοτεχνικού εγχειρήματος) ρίχνουν και ένα καλό καταχέριασμα στους ανθέλληνες μεταρρυθμισταράδες !!!!
Ε ! Όχι βρε αδερφέ και να μας πάρετε τη μπουκιά από το στόμα…
Γενιές ολάκερες χουντικών, Πασοκτζήδων, Νεοδημοκρατών, ΚΚΕδων και άλλων τινών, χύσαμε «αίμα» προκειμένου να χτίσουμε το «όνειρο» κι εσείς τώρα πάνω στο καλλίτερο πάτε να μας ξυπνήσετε ;;;;
Κληρονομικές επαγγελματικές, ολιγοπωλειακού χαρακτήρα, άδειες μας δώρισε η χούντα, Πολυφαρμακία, επίδομα καυσόξυλων σε τραπεζικούς, επιδόματα σε ολόκληρα χωριά τυφλών, σύνταξη στα 45, 3ωρη εργασία στους Δήμους με 8ωρου απολαβές + 150 ώρες το μήνα και άλλες «επαναστατικού» χαρακτήρα αργομισθίες, φοροκλοπές, φοροαπαλλαγές, 1.000.000 και βάλε αυθαίρετα και πόσα άλλα καλούδια δεν μας χάρισαν οι μετά τη χούντα δωρητές ξένων χρημάτων… Και πάτε τώρα εσείς να μας χαλάσετε την πιάτσα ;;;;

Εν κατακλείδι και για να μην σας κουράζω, ότι εγώ δεν έβαλα, προσθέστε το εσείς:
Διαβάστε αυτό το ιδεοληπτικό, όσο και καιροσκοπικό κείμενο, που οι εμπνευστές του επιχειρούν να συμπορευθούν με τις πλέον αντιδραστικές, κοινωνικές και πολιτικές αντιλήψεις, εργασιακές συντεχνίες και άλλα ...εθνικοαπελευθερωτικά !!!!
Στόχευση τους είναι, αφ ενός μεν να …γαργαλίσουν τα, συνειδησιακά, κατεστημένα ώτα του κοινού στο οποίο και απευθύνονται αλλα γιατί όχι και ο ίδιος τους ο εαυτός, σαν ένα είδος αυτοψυχοθεραπείας και αφ εταίρου να ισχυροποιήσουν τις “ιδεολογικές” βάσεις του αντίστοιχου κομματιού της κοινωνίας (κομμάτι που ανήκουν και οι ίδιοι), που μάχεται λυσσωδώς για να μην αλλάξει ποτέ και τίποτα σε αυτόν τον τόπο.

To πλήρες κείμενο της επιστολής, εδώ… http://koindim.wordpress.com

Ο Τάκης Πατσάκης είναι γραμματέας της ΔΗΜ.ΑΡ Κερατσινίου

από το http://mhmadas.blogspot.com

Αλληλεγγύη μεταξύ κομμάτων ή μεταξύ λαών; --- του Γεράσιμου Γεωργάτου

Σε πρόσφατη ολομέλεια του Γερμανικού Κοινοβουλίου (27/2/12), το Die Linke (Η Αριστερά), καταψήφισε το πακέτο της οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα. Δεινός ρήτορας ο Γκρέγκορ Γκίζι μαζί με την αντιπρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, Σάρα Βάγκενκνεχτ, αιτιολόγησαν την αρνητική τους ψήφο με όλο το γνωστό ρεπερτόριο περί σωτηρίας όχι του λαού αλλά των τραπεζών, της δικτατορίας των οικονομικών αγορών, περί υψηλότερης φορολόγησης των πλουσίων και των μεγάλων πολυεθνικών και ενός πανευρωπαϊκού φόρου περιουσίας για εκατομμυριούχους. Κάτι είπαν και για σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα. Και έτσι ξεμπέρδεψαν αρνούμενοι να συναινέσουν σε μια μεταβίβαση πόρων 35 δις – τόσα αναλογούν στη Γερμανία από το πακέτο των 130 - από μια πλεονασματική ευρωπαϊκή χώρα του βορά σε μια ελλειμματική, και με τις δικές της ασφαλώς βαρύτατες ευθύνες, ευρωπαϊκή χώρα του νότου.
Οι σοσιαλδημοκράτες (SPD) και οι Πράσινοι (Grünen) άσκησαν και αυτοί δριμύτατη κριτική στις συντηρητικές πολιτικές των δεξιών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, στον αναγκαίο αλλά μονοδιάστατο και αδιέξοδο, χωρίς το στοιχείο της ανάπτυξης, δημοσιονομικό συντονισμό. Ανέδειξαν, με συγκεκριμένες προτάσεις, τη δυνατότητα μιας διαφορετικής ευρωπαϊκής πορείας συμπίπτοντας σε κάποια ζητήματα και με την Αριστερά. Όμως υπερψήφισαν το πακέτο της οικονομικής βοήθειας, δηλαδή τη μεταβίβαση 35 δις των γερμανών φορολογουμένων προς την Ελλάδα.
Στην Ελλάδα, πολιτικοί φορείς της αριστεράς πρόκριναν ως σημαντικότερη την ευθυγράμμιση του Die Linke και της επιχειρηματολογίας του με τη δική τους αντίστοιχη τοποθέτηση, στα δικά τους εθνικά κοινοβούλια, σε σχέση με την έγκριση της εκταμίευσης του πακέτου της οικονομικής βοήθειας από τη Γερμανία. Χαρακτηριστικά, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να χαιρετίσει τη στάση του Die Linke ως «…απολύτως συνεπή με τη μέχρι σήμερα πολιτική του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) …» (Ρένα Δούρου, syn.gr, 28/2/12).
Πρόκριναν δηλαδή την αλληλεγγύη μεταξύ κομμάτων ως σημαντικότερη από την αλληλεγγύη μεταξύ λαών και ευρωπαϊκών κρατών, γιατί αυτό σημαίνει κατ` αρχάς μεταβίβαση 35 δις των γερμανών φορολογουμένων προς τη χώρα μας. Να υπενθυμίσουμε εν παρόδω ότι επί πρώτου μνημονίου και πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα, οι βουλευτές του πορτογαλικού «Μπλόκο της Αριστεράς» είχαν υπερψηφίσει χωρίς να καταγγελθούν για ασυνέπεια.
Επιπλέον, οι τοποθετήσεις στα εθνικά κοινοβούλια συναρτώνται κατά μεγάλο μέρος από τις εκάστοτε εθνικές ιδιαιτερότητες και συνθήκες. Γι` αυτό και η στάση του Die Linke δεν είναι άσχετη και με το κλίμα του λαϊκισμού που έχει καλλιεργηθεί στη Γερμανία. Με τα ποσοστά της είτε στάσιμα είτε σε υποχώρηση, η Αριστερά βρήκε την ευκαιρία δια της επαναστατικής ρητορικής να απορρίψει τη μεταβίβαση πόρων στους τεμπέληδες του νότου που παρασιτούν σε βάρος του εργατικού βορά. Το γεγονός ότι η Ελλάδα εντός Μαρτίου οφείλει να αποπληρώσει έναν ομολογιακό ογκόλιθο 14,5 δις είναι αδιάφορο μπροστά στην επαναστατική συνέπεια. Δεν πρόκειται λοιπόν για διεθνιστική αλληλεγγύη αλλά για επαναστατικό λαϊκισμό.
Όσο για τη βουλευτή Χάικε Χάνσελ που έκλεισε την ομιλία της λέγοντας στα ελληνικά «είμαστε όλοι Έλληνες», θα προτιμούσα να είχε πει «είμαστε όλοι ευρωπαίοι», όπως το εξέφρασαν έμπρακτα, υπερψηφίζοντας την οικονομική βοήθεια, οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι.
από το http://www.e-flou.gr

Ο Γεράσιμος Γεωργάτος είναι μέλος της Εκτελεστικής επιτροπής της ΔΗΜ.ΑΡ.
και μέλος της πολιτικής οργάνωσης Κερατσινίου-Δραπετσώνας.