Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε ...


Σε ένα ζοφερό κλίμα πολιτικαντισμού, ιδεοληψιών και σεχταρισμού διεξήχθη το χτεσινό δημοτικό συμβούλιο με οριακή ως συνήθως παρουσία συμβούλων και με πρώτο θέμα την έκδοση ψηφίσματος για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Όπως γνωρίζουμε, ο φόνος έγινε πριν 15 μέρες. Του φόνου ακολούθησαν η άμεση σύλληψη του εκτελεστή, η σύνδεση του με την χρυσή αυγή, μεγαλύτερη αντιφασιστική συγκέντρωση που έχει γίνει ποτέ στον δήμο μας, η αντιφασιστική συγκέντρωση της Αθήνας, ο χαρακτηρισμός της χρυσής αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης από την δικαιοσύνη, η σύλληψη του αρχηγού της και των κεντρικών στελεχών της, η προφυλάκιση του αρχηγού, του υπαρχηγού και μερικών ακόμη στελεχών. Η έναρξη έντονων συζητήσεων για την ανάγκη (ή όχι) δημιουργίας αντιφασιστικού μετώπου, ποιοι μπορούν να πάρουν μέρος και ποιοι όχι σε ένα τέτοιο μέτωπο.

Μετά από όλα αυτά, να και το δημοτικό μας συμβούλιο, να συζητά την έκδοση ψηφίσματος που να καταδικάζει τον φόνο και τα αίτια του, την ανέγερση εικονοστασίου στο σημείο του φόνου, ή κάτι τέλος πάντων καλύτερο, όπως μια πλατεία, μετονομασία του δρόμου που έγινε το έγκλημα.

Πολιτικαντισμός: Αργήσαμε γιατί η οικογένεια δεν επιθυμεί τίποτα. Ούτε ψήφισμα του δήμου, ούτε μετονομασία οδού. Αυτή ήταν η απολιτίκ δικαιολογία των πολιτικών αρχόντων του δήμου μας, της δημοτικής μας αρχής. Το κατιναριό της πολιτικής σκέψης σε όλο του το μεγαλείο.

Ιδεοληψίες και μισές αλήθειες: Το μνημόνιο φταίει για την ύπαρξη του ναζισμού. Οι εφοπλιστές, οι εργοδότες, οι δημοσιογράφοι, οι δυνάμεις καταστολής, οι μνημονιακές κυβερνήσεις και τα κόμματα που τις στηρίζουν. Ο κακός μας ο φλάρος δεν φταίει σε τίποτα.

Μετά από άπειρα χρόνια, έφτασα να συμφωνήσω με τον Νικολόπουλο, ο οποίος είπε απλά ότι οι φασιστικές δυνάμεις σε ένα ποσοστό 6-7% υπάρχουν στην Ελλάδα από την μεταπολίτευση διαχυμένες σε διάφορα κόμματα και επωνυμίες. Φυσικά η κρίση τις αυτονόμησε και όπως ακριβώς δημιούργησε ή ενίσχυσε άλλους πολιτικούς χώρους, έφερε στην επιφάνεια και τούτους ολόφρεσκους μέσα στην εγκληματική αρρώστια τους.

Σεχταρισμός, στις μέρες μας επικίνδυνος. Όποιος δεν είναι αντιμνημονιακός δεν έχει θέση σε αντιφασιστικό μέτωπο. Το αντιφασιστικό μέτωπο δηλαδή, σε οργανωμένες κομματικές συλλογικότητες απευθύνεται στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΚΚΕ και στον Καμένο. Η ΔΗΜΑΡ μπαίνει
κατά μόνας μετά από αυστηρό φέις κοντρολ. Δεν θέλουμε την απομόνωση του 7% από το 93%, αλλά από το 40% που είναι και τα πιο καλά παιδιά.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, 15 μέρες μετά τον φόνο το δημοτικό συμβούλιο της πόλης στην οποία συνέβη κατάφερε να αποφασίσει την μετονομασία της Παναγή Τσαλδάρη σε Παύλου Φύσσα.

Συμφωνώ με την απόφαση. Για κανέναν από τους λόγους που ακούστηκαν στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου, είτε από τα έδρανα, είτε από την εξέδρα.

Η άποψη που με καλύπτει περισσότερο από οποιαδήποτε είναι αναρτημένη στο διαδίκτυο και λέει:

Ο μακαρίτης ο Παύλος Φύσσας
έμεινε πίσω για να προστατέψει τους φίλους του και να αντιμετωπίσει
30 λοβοτομημένους φασίστες...
Που να ήξερε ότι θα κατατρόπωνε 450.000 ...


Και αυτό είναι που δεν πρέπει να ξεχάσει κανείς μας αξιότιμοι κύριοι αυτοδιοικητικοί παράγοντες, εκλεγμένοι και μη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου