πίνακας του Μάριου Πολυχρονιάδη
δικηγόρου, μέλους της επιτροπής πόλης Πειραιά και της τοπικής Κερατσινίου-Δραπετσώνας της Δημοκρατικής Αριστεράς
Τον τελευταίο καιρό, η δημοσκοπική άνοδος της Δημοκρατικής Αριστεράς, ως αποτύπωση της διεύρυνσης της αποδοχής των πολιτών τόσο αναφορικά με τα χαρακτηριστικά και τις προτάσεις της, όσο και με το πρόσωπο του προέδρου της Φώτη Κουβέλη, πέραν της δημιουργίας κλίματος συγκρατημένης ευφορίας, έχει προκαλέσει και μια εξ' αντανακλάσεως συνέπεια. Γίνεται θελκτική σε εκπροσώπους του κατεστημένου δικομματισμού, οι οποίοι εναγωνίως προσεγγίζουν τον χώρο, για μια θέση πολιτικής σωτηρίας στα ψηφοδέλτια της ΔΗΜ.ΑΡ.Το φαινόμενο πήρε τέτοιες διαστάσεις, που οδήγησε σε δυο δημόσιες τοποθετήσεις. Η πρώτη εξ' αυτών αφορά τη δήλωση ότι το κόμμα δεν πρόκειται να γίνει η κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Η δεύτερη, ακόμη πιο σκληρή και στοχευμένη, αναφέρει ότι κανείς εν ενεργεία βουλευτής του ΠΑΣΟΚ δεν θα περιληφθεί στα ψηφοδέλτια των προσεχών βουλευτικών εκλογών.
Επειδή όμως το άγχος πολιτικής επιβίωσης είναι κακός σύμβουλος, όπου δεν ασκούνται προσωπικές πιέσεις στον πρόεδρο ή στα στελέχη για να «μεσολαβήσουν» στον πρόεδρο, εφευρίσκονται πιο πρωτότυπες μέθοδοι. Επιστρατεύεται ο ίδιος ο κυρίαρχος «λαός» αυτοπροσώπως, ο οποίος ασκεί την «πίεση». Στο πνεύμα αυτό, τον τελευταίο καιρό είδαμε, καλά σκηνοθετημένες συγκεντρώσεις - όχι μαζικές, αλλά προσανατολισμένες στην δημιουργία εντυπώσεων - πληρωμένες δημοσιεύσεις, ολοσέλιδες καταχωρήσεις, ιδίως σε τοπικές εφημερίδες, συνεντεύξεις και διασπορά φημολογιών περί δήθεν «προσωπικών διαβεβαιώσεων» του προέδρου.
Φυσικά η πραγματικότητα πόρρω απέχει. Η Δημοκρατική Αριστερά, προκειμένου να καλύψει τα ψηφοδέλτια της, έχει θέσει κάποια βασικά κριτήρια που θα πρέπει να καλύπτουν οι επίδοξοι υποψήφιοι. Κριτήρια πολιτικής και ηθικής επάρκειας. Εξάλλου, το γεγονός ότι το κόμμα δεν ταλαιπωρείται από θέματα ηθικής των στελεχών του και η άμεμπτη πολιτική διαδρομή του Προέδρου, συντελούν καθοριστικά στο διαχωρισμό της Δημοκρατικής Αριστεράς από το φθαρμένο πολιτικό σύστημα και ενισχύουν σημαντικά την διεισδυτικότητα στην κοινωνία. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν έχει εξασφαλίσει την συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια, ούτε καν τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής, καθώς και η απόφαση για την εκλογική κάθοδο των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής σε συγκεκριμένες περιφέρειες, τελεί υπό τον όρο της επικύρωσης της από την Κεντρική Επιτροπή.
Σε κάθε δε περίπτωση, προκειμένου να διασφαλιστεί η μέγιστη δημοκρατική διαδικασία, όλες οι διαθεσιμότητες, περνούν από την βάσανο της αποδοχής από τις τοπικές πολιτικές κινήσεις, τις αντίστοιχες επιτροπές πόλεις και την κεντρική επιτροπή. Αντίστοιχα δε ισχύουν και για τους συνεργαζόμενους δυνάμει υποψήφιους.
Επομένως και αναφορικά με την ονοματολογία που έχει ανακύψει τον τελευταίο καιρό, δεν επιβεβαιώνεται απολύτως τίποτα. Άνθρακες ο θησαυρός, ή για να το πούμε πιο σωστά, ένας μικρός θησαυρός που διακινείται, κατευθύνεται αποκλειστικά και μόνον στους εκδότες των εντύπων που κάνουν τις δημοσιεύσεις και τα ενδελεχή ρεπορτάζ. Κάποια είναι και διασκεδαστικά, αλλά ως εκεί.
Aπο όλο το άρθρο αυτό που αξόζει είναι ο πίνακας με τη εμπριμέ γυναίκα αβατάρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις υψηλή αισθητική. ίσως άξιζε να ακούσουμε και την άποψη σου για το θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αντιαισθητικότητα του άρθρου ξεκινάει από μια άκρως αισθησιακή κοπέλα της φωτογραφίας που βάζει χαρακτηριστικό της έναν τίτλο μιας κομματικής θέσης ( όπως λέγαμε παλιότερα είμαι ο ΓΑΜΜΑ ΓΑΜΜΑ του ΠΙ ΓΑΜΜΑ της ΚΑΠΠΑ ΕΨΙΛΟΝ του ΚΑΠΠΑ ΚΑΠΠΑ ΕΨΙΛΟΝ). Να συνεχίσω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είπες κάτι περισσότερο από μια εντελώς προσωπική εισαγωγή στη σχέση τίτλου-πίνακα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο συγκεκριμένο θέμα είναι απαραίτητη η διευκρίνηση της κομματικής θέσης. δεν είναι απλά "σκέψεις". Είναι τοποθέτηση σε ένα πρόβλημα που διογκώνεται.
Και καλό θα ήταν να εντοπίσεις την "αντιαισθητική" του περιεχομένου.
Γιατί να έχει ISO μια πολιτική θέση από τη θέση που κατέχει κάποιος σε ένα κομματικό οργανισμό από την άποψη του οποιοδήποτε ανώνυμου; Μήπως το blog είναι κομματική διαδικασία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το blog αναφέρεται σε εσωκομματική διαδικασία δεν με ενδιαφέρει και αντίο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί γίνεσαι τόσο κακός;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρθρο αναφέρεται σε μια πολιτική πραγματικότητα.
Ότι η δημοσκοπική άνοδος της Δημοκρατικής Αριστεράς, έχει ανοίξει την όρεξη σε διάφορους επαγγελματίες της πολιτικής, για να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση.
Η συρροή επαγγελματιών, θα μπορούσε να εκτινάξει τα πραγματικά ποσοστά όταν έρθει η ώρα των εκλογών.
Παρ' όλ' αυτά, η Μαρία Καραφέρη, τοποθετώντας ηθικά και πολιτικά διλήμματα στην διαδικασία συμμετοχής, προτιμά να διακινδυνεύσει ένα μειωμένο εκλογικό αποτέλεσμα παρά ένα μίγμα προερχόμενο από τα βορβορώδη παλιά πολιτικά ήθη.
Τι σε ξενίζει;