«Ελληνάρας» ο χασάπης της Νορβηγίας!

Τις πιο ακραίες απόψεις των Ελλήνων εθνικιστών υιοθετεί στο μανιφέστο του ο Άνερς Μπρέιβικ.
Στο 1500 λέξεων μανιφέστο του «2083: Μια Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας» ο Νορβηγός εξτρεμιστής προτείνει:
Toν διαμελισμό της Αλβανίας και την προσάρτηση τμήματος της στην Ελλάδα
Την επιστροφή στην Ελλάδα των «χαμένων πατρίδων» στην Τουρκία (παράλια Μικράς Ασίας)
Την εκδίωξη του Μουσουλμανικού στοιχείου από την Βόρειο Κύπρο.

Επίσης το μανιφέστο περιέχει χάρτη της νέας Μεγάλης Ελλάδας καθώς και τον δικέφαλο αετό της Ορθοδοξίας με την επιγραφή «Δεν ξεχνώ!»
Η προσάρτηση από την Ελλάδα των τουρκικών εδαφών θα γίνει μέσω πολέμου που θα περιλαμβάνει την χρήση βιολογικών και χημικών όπλων!
Η υιοθέτηση και προβολή αυτών των απόψεων από τον Νορβηγό εξτρεμιστή Μπρέιβικ θέτει και πάλι στο προσκήνιο το ερώτημα των διασυνδέσεών του με ξένους-πιθανώς και ελληνικούς- εθνικιστικούς κύκλους.
Αναλυτικότερα:

Αλβανία: Ο Μπρέιβικ προτείνει ότι θα πρέπει να διαμελιστεί και να μοιρασθεί κατ’ αναλογία 20% μεταξύ της Ελλάδας και του Μαυροβουνίου. Το υπόλοιπο 6Ο% θα συγκροτήσει ένα Αλβανοχριστιανικό κράτος. Όλοι οι Αλβανοί Μουσουλμάνοι θα απελαθούν στην Κεντρική Ανατολία (Τουρκία)

Κύπρος: Η Βόρεια και η Νότια Κύπρος θα ενωθούν ξανά στα πλαίσια ενός Ελληνοκυπριακού Χριστιανικού κράτους. Όλοι οι Τουρκοκύπριοι θα απελαθούν στην Κεντρική Ανατολία.

Τουρκία: Όλοι οι Μουσουλμάνοι που ζουν στην Δυτική Ανατολία (παράλια Μικράς Ασίας) θα απελαθούν στην Κεντρική Ανατολία. Τα παράλια της Μικράς Ασίας θα ξαναενωθούν με την Ελλάδα. Η Τουρκία θα διαμελιστεί σε τρία κομμάτια: To Δυτικό τμήμα που θα ενωθεί με την Ελλάδα, το Ανατολικό τμήμα που θα γίνει τμήμα της Αρμενίας και το Κεντρικό τμήμα που θα είναι η Τουρκία.

Σύμφωνα με τον Μπρέιβικ η Ελλάδα έχει νόμιμες εδαφικές διεκδικήσεις στην Βόρειο Ήπειρο, την Ανατολική Θράκη (συμεριλαμβανομενης της Κωνσταντινούπολης και της Αγίας Σοφίας), στα νησιά Ίμβρος και Τένεδος και σε τμήματα της Δυτικής Ανατολίας που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων και την Σμύρνη. «Αυτές οι περιοχές και πολλές άλλες» αναφέρει ο Μπρέιβικ στο μανιφέστο του «κάποτε είχαν σημαντικό Ελληνικό εθνοτικό πληθυσμό όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς από τους χάρτες που παρουσίασε ο κ. Ελευθέριος Βενιζέλος στην Διάσκεψη των Παρισίων το 1919. Θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι οι Δυτικοί Σύμμαχοι, ιδιαίτερα ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτς, είχε υποσχεθεί στην Ελλάδα εδαφικά αντάλλαγμα αν έμπαινε στον πόλεμο με την πλευρά των Συμμάχων»

Όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα επιτευχθεί η επέκταση της Ελλάδας σε βάρος της Τουρκίας, ο Μπρέιβικ προτείνει Ευρωπαϊκή χριστιανική πανστρατιά που όπως γράφει «θα έχει ως στόχο την απελευθέρωση της Δυτικής Ανατολίας και της Βόρειας Κύπρου». Και συμπληρώνει: «Βιολογικές και χημικές επιθέσεις ίσως να αποδειχτούν ιδιαίτερα χρήσιμες στο βαθμό που δεν θα προκαλέσουν ζημιές στην υποδομή της χώρας»!!

από το www.protagon.gr

Amy Jade Winehouse (14 Σεπτεμβρίου 1983 – 23 Ιουλίου 2011)

“It’s better to burn out than to fade away” [Neil Young] Στα 10 είχε συγκρότημα ραπ με την παιδική της φίλη. Στα 14 αποβλήθηκε από το σχολείο «επειδή τρύπησε τη μύτη της» – την ίδια χρονιά άρχισε να γράφει μουσική. Στα 20 έβγαλε το πρώτο άλμπουμ της που έγινε πλατινένιο.

Τη συνέλαβε ο φακός των παπαράτσι ξημερώματα έξω από το σπίτι της, ξυπόλητη, με το τζιν και το σουτιέν. Κυκλοφόρησε βίντεο στο οποίο φαινόταν (ήταν όντως εκείνη;) να καπνίζει κρακ και να ισχυρίζεται ότι έχει πάρει ecstasy και βάλιουμ. Τον Αύγουστο του 2007 ακύρωσε συναυλίες και μπήκε στο νοσοκομείο, ύστερα από μια παρ’ ολίγον θανατηφόρα υπερβολική δόση ηρωίνης, κοκαΐνης, ecstasy, κεταμίνης και αλκοόλ. Μπαινόβγαινε στα κέντρα απεξάρτησης – They’re trying to make me go to rehab, but I say no, no, no… Ξύπνησα μια μέρα και είπα ότι δεν θέλω να μου συμβαίνει πια αυτό. Αλλά και πάλι, όμως, I cheated myself, like I knew I would.

Αξιοποίησε την κλασική jazz, την R&B, τη soul, το στιλ των γυναικείων συγκροτημάτων της δεκαετίας του ’50 – όχι σαν «προσθετικό γεύσης» ή σαν ρετρό πινελιά σε εφήμερα pop hits, αλλά για να γράψει μουσική και στίχους που, τραγουδισμένοι με την καταλυτική κοντράλτο φωνή της (μερικοί τη συγκρίνουν με εκείνη της Sarah Vaughan), κατόρθωσαν να διειδύσουν στην αγορά της mainstream pop και να αγαπηθούν από ένα –εν πολλοίς αμάθητο– παγκόσμιο ακροατήριο. Έτσι άνοιξε (ή, καλύτερα, ξαναάνοιξε, ύστερα από αρκετά χρόνια) ο δρόμος της ευρείας αναγνώρισης και της εμπορικότητας για αντισυμβατικούς σταρ, για καλλιτέχνες που έχουν κάτι να πουν.

All I know is something like a bird within her sang,
All I know she sang a little while and then flew on,
Tell me all that you know,
I’ll show you snow and rain.
If you hear that same sweet song again, will you know why?
Anyone who sings a tune so sweet is passin’ by,
Laugh in the sunshine, sing, cry in the dark, fly through the night.

Don’t cry now, don’t you cry, don’t you cry anymore.
Sleep in the stars, don’t you cry, dry your eyes on the wind.
[Γραμμένο από τους Grateful Dead για τον θάνατο της Janis Joplin στα 27 της]

Όπως έγραψε ο Χρήστος Αγγελάκος, η Amy Winehouse «επέλεξε να θρέψει την τέχνη της με τη ζωή της· τα ναρκωτικά ήταν το μέσο». Με τον θάνατό της –από «άγνωστη», μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, «αιτία»– συναντά τους συνομίληκους (αλλά άλλης εποχής) συναδέλφους της που «κάηκαν μεμιάς, αντί να αργοσβήσουν». (Δεν συγκρίνονται απαραιτήτως τα μεγέθη· εξάλλου, είπαμε, είναι και άλλη εποχή). Βεβαίως ο Jimi Hendrix, η Janis Joplin, o Jim Morison, o Ron “Pigpen” McKernan, o Syd Barrett δεν είναι μεγάλοι καλλιτέχνες εξαιτίας της τραγικής μοίρας τους· το αντίθετο, η μοίρα τους καθίσταται ακόμη πιο τραγική εξαιτίας του μεγέθους τους, της ιδιοφυΐας, της πρωτοπορίας, της καλλιτεχνικής τους ειλικρίνειας. Κυρίως, η μοίρα τους καθίσταται τραγική από το νεαρό της ηλικίας, από τον πρόωρο θάνατο, από την ταχύτητα με την οποία έγιναν όλα – τόσο γρήγορα, τόσο πολλά: what a long, strange trip it’s been…

Γιώργος Τσακνιάς

στο aristerok.wordpress.com μαζί με video

selective default άμα λάχει να ούμε

Αναμφισβήτητα είχε επιτυχία η προσπάθεια της κυβέρνησης στην τελευταία σύνοδο της ΕΕ, όση μεμψιμοιρία κι αν διαβάζουμε στις τοποθετήσεις των αντιπάλων της.

Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε εδώ, αυτά που γράφονται τέσσερις μέρες τώρα.

Να επισημάνουμε μόνο δυο στοιχεία.

Πρώτα την μικρόνοια με την οποία αντιμετώπισε τα νέα δεδομένα ο Σαμαράς σαν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος είχε καταστρώσει όλη την αντιπολιτευτική του τακτική στη βεβαιότητα της χρεοκοπίας και βλέπει την ελπίδα της κλασσικής εναλλαγής στην πρωθυπουργία να απομακρύνεται. Το εναλλακτικό παραμύθι στο «λεφτά υπάρχουν» του ΓΑΠ, το «λιγότεροι φόροι και νέα διαπραγμάτευση» τώρα πρέπει να μπει στο ντουλάπι και να περιμένει μιαν άλλη ευκαιρία για να ξαναεμφανιστεί.

Ανεξάρτητα αν είναι καλός ή όχι ο ΓΑΠ, η απομάκρυνση της πιθανότητας να δούμε και τον Σαμαρά πρωθυπουργό, είναι ένα βάλσαμο στην πονεμένη ζωή μας.

Δεύτερο στοιχείο προβληματισμού, εξ ίσου σημαντικού με τον πρώτο, η πιθανότητα να σταματήσουν μια σειρά μεταρρυθμίσεων που καλά-καλά δεν ξεκίνησαν, μέσα στην υπέρμετρη ευφορία που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση από την επιτυχία της.

Γιατί η απομάκρυνση του κινδύνου, δεν εξαλείφει τον κίνδυνο.

Τα συσσωρευμένα σκάνδαλα της τελευταίας δεκαετίας, το έχουμε συνειδητοποιήσει όλοι, δεν πρόκειται να προσωποποιηθούν. Απλώς έφυγαν από την πολιτική ζωή του τόπου μερικές κουφάλες, κι ως εκεί.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι υπάρχει ανοχή για επαναλήψεις.

Οι μεταρρυθμίσεις, που ονομάστηκαν αλλά δεν προχώρησαν μέχρι σήμερα, μαζί με άλλες που ακόμη δεν έχουν ονομαστεί, αν δεν εφαρμοστούν θα μας φέρουν πάλι σε σύντομο χρονικό διάστημα στην ίδια και χειρότερη κατάσταση.

Και δεν νομίζω να υπάρχουν ακόμη πολλοί πολίτες σ’ αυτό τον τόπο που να πιστεύουν πως, ανεξάρτητα από τις εξαγγελίες ή ακόμη και τις επιθυμίες του πρωθυπουργού, το κόμμα του, το ΠΑΣΟΚ, είναι διατεθειμένο να τις αποδεχτεί και να τις στηρίξει.

Η εξυγίανση του δημόσιου τομέα, η απαλλαγή από μια σειρά ΔΕΚΟ, η απελευθέρωση της αγοράς από τα κλειστά επαγγέλματα, η απόσβεση με λίγα λόγια των στηριγμάτων ενός συστήματος που στην κορυφή του επέτρεπε αν δεν επέβαλλε κι όλας την διαφθορά στα ανώτερα στρώματα της πολιτικής ηγεσίας, είναι οι ενέργειες που έχει σαν μοναδικό καθήκον η κυβέρνηση, για να εξιλεωθεί στα μάτια των «αγανακτισμένων μεταρρυθμιστών» που παρακολουθούν από κοντά τις πράξεις της.

Και αργά ή γρήγορα, θα τεθεί το πραγματικό διακύβευμα.

Τούτη η κυβέρνηση σε αυτή Βουλή με αυτή την πλειοψηφία, δεν έχει τα κότσια να προχωρήσει μπροστά, όσο κι αν το θέλει.

Δυναμικό πακέτο διάσωσης της Ελλάδας

Επαναγορά εθνικών ομολόγων, επιμήκυνση του χρέους από 15 έως 30 χρόνια και επιτόκια 3,5% - Προς αλλαγή του τραπεζικού χάρτη Λίγες ώρες πριν από την κρίσιμη σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες (14:00 ώρα Ελλάδος) η ελληνική κρίση χρέους φαίνεται πως οδεύει προς μια δυναμική λύση μετά τη συμφωνία που επήλθε μεταξύ του Γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί, της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελας Μέρκελ και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ τα ξημερώματα της Πέμπτης στο Βερολίνο. Σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται για μια σύνθεση διαφόρων ενεργειών η οποία περιλαμβάνει επαναγορά εθνικών ομολόγων, επιμήκυνση του χρέους (τα πρώτα «χαρτιά» μιλάνε για επιμήκυνση από 15 έως 30 χρόνια) και επιτόκιο 3,5 % στα νέα επιμηκυνόμενα ομόλογα. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στο συνολικό πακέτο θα υπάρχει πιθανώς συμμετοχή ιδιωτών η οποία ωστόσο ενδέχεται να εκληφθεί από τους οίκους αξιολόγησης ως «επιλεκτική χρεοκοπία» την οποία κατά τα φαινόμενα θα χειριστεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και θα εγγυηθεί τους νέους τίτλους διασφαλίζοντας την ρευστότητα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Ακόμα δηλαδή και αν οι οίκοι αξιολόγησης θέσουν την Ελλάδα σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας ο κ. Τρισέ θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί τις ελληνικές τράπεζες. Αναλυτές σημειώνουν ότι το ζητούμενο είναι πόσο θα διαρκέσει αυτή η διαδικασία και, αν θα προκαλέσει η όλη ρύθμιση λογιστικές ζημιές στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Από την έκταση των ζημιών αυτών θα εξαρτηθεί κατά πόσον οι ελληνικές τράπεζες θα χρειαστούν νέα κεφάλαια. Όσο δηλαδή μεγαλύτερες θα είναι οι ζημιές τόσο μεγαλύτερη αύξηση κεφαλαίου θα χρειαστεί να κάνουν οι τράπεζες. Γεγονός που εκτιμάται ότι θα οδηγήσει σε αλλαγή του τραπεζικού χάρτη στην Ελλάδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η γερμανική εφημερίδα Bild σημειώνει ότι οι επικεφαλής πολλών μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών θα συμμετάσχουν στη Σύνοδο Κορυφής, μεταξύ αυτών ο πρόεδρος της Deutsche Bank Γιόζεφ 'Ακερμαν.
από το www.tovima.gr

Νέο πολεοδομικό σχέδιο Κερατσινίου

Αντιγράφω από το blog του Τσιρίδη το θέμα του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Κερατσινίου, μια που σίγουρα είναι καλλίτερος γνώστης από μένα.
Με μια παρατήρηση μόνο.
Ψυχραιμία.
Μπορεί να έχει καθυστερήσει, όμως επειδή δεν προβλέπονται "μάχες" θα κλείσει γρήγορα και μέσα στις προθεσμίες.
Απ' όσο ξέρω, οι προθέσεις της διοίκησης κινούνται στα πλαίσια των προηγούμενων αποφάσεων ή εισηγήσεων, δηλαδή σε συντελεστή έως 2,6 και μέγιστο ύψος έως 16 μέτρα.
Άρα, δεν θα υπάρξουν θερμές μέρες.

Η ανάρτηση του Τσιρίδη με τίτλο:

Άμεση δράση για το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Κερατσινίου

Η τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του δήμου Κερατσινίου σχεδιάστηκε στην τελευταία θητεία του Δ. Σαράφογλου (2003-2006) και ψηφίστηκε από το δημοτικό συμβούλιο το 2006. Προέβλεπε συντελεστή δόμησης 2,6 για ολόκληρο το Κερατσίνι και μέγιστο ύψος 19 μέτρα (αν θυμάμαι καλά). Ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας (ΟΡΣΑ), που είναι ο αρμόδιος για την τροποποίηση, αποφάσισε στην Εκτελεστική του Επιτροπή και έστειλε στον Δήμο στα τέλη του 2010 ως τροποποίηση ένα σχέδιο που δίνει συντελεστή δόμησης 2,0 σε όλο σχεδόν το Κερατσίνι πλην δύο περιοχών γύρω από την Παναγή Τσαλδάρη. Ο Δήμος έπρεπε να αποφασίσει μέχρι τέλους Φεβρουαρίου επί του σχεδίου του ΟΡΣΑ αλλά δεν το έκανε επειδή δόθηκε μια παράταση 5 μηνών και επειδή συνάρτησε το θέμα με μια μελέτη που ανέθεσε στο Πολυτεχνείο. Υποτίθεται ότι το ΕΜΠ θα έκανε προτάσεις και για συντελεστές δόμησης και χρήσεις γης, ενώ θα έβλεπε και το θέμα της Ανάπλασης.

Τι έγινε τελικά; Απλά, τίποτα!

Πέρασε το πεντάμηνο και το ΕΜΠ δεν έκανε προτάσεις (και μάλλον δεν θα κάνει ποτέ) ενώ ο δήμος δεν αποφάσισε και πρέπει τώρα να έχει αποφασίσει μέχρι αύριο ή μεθαύριο προκειμένου να είναι μέσα στις προθεσμίες. Ο ΟΡΣΑ έστειλε έγγραφο με το οποίο προειδοποιεί ότι αν το ΔΣ δεν προχωρήσει σε απόφαση και δεν κινηθεί ο Δήμος σχετικά γρήγορα τότε θα του ζητηθούν και χρήματα (που είναι ευρωπαϊκά) πίσω!

Τώρα όλοι τρέχουν.

Συνεδρίασε εκτάκτως μια επιτροπή που ήταν κάτι σαν Επιτροπή Ποιότητας Ζωής και εκεί διαπιστώθηκε ότι πρέπει να συγκληθεί άμεσα δημοτικό συμβούλιο για να ληφθούν αποφάσεις. Η αντιδήμαρχος Βάνα Δατσέρη ανέλαβε να τρέξει το θέμα για να γίνει συνεδρίαση του ΔΣ μέσα στην επόμενη εβδομάδα και να προηγηθεί σύσκεψη παρατάξεων για διαβούλευση.

Αυτό το τρέξιμο (αναγκαίο ούτως ή άλλως) είναι για τη διαδικασία, δηλαδή τις προθεσμίες, τη νομιμότητα των αποφάσεων κλπ. Η ουσία όμως είναι αλλού. Και η ουσία βρίσκεται στους συντελεστές δόμησης και το επιτρεπόμενο ύψος κυρίως και στις χρήσεις γης δευτερευόντως. Επίσης σε ρυθμίσεις για την Ανάπλαση.

Για να μην πολυλογώ καταγράφω:

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΔΟΜΗΣΗΣ:

Η δική μου πρόταση για τη Δραπετσώνα ήταν για συντελεστή δόμησης ΤΟ ΠΟΛΥ 2.0 και μέγιστο ύψος οικοδομών τα 14 μέτρα.

Η απόφαση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Δραπετσώνας επί δημαρχίας Χρυσού ήταν για συντελεστή δόμησης 2,6 με μέγιστο ύψος 16 μέτρα.

Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Κερατσινίου ήταν για συντελεστή δόμησης 2,6 με μέγιστο ύψος 19 μέτρα.

Το ΚΚΕ δεν ξέρω τι θέση έχει. Όχι πως δεν την έχει εκφράσει, απλά εγώ τυχαίνει να μην την θυμάμαι τώρα.

Το θέμα των συντελεστών δόμησης είναι ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ και δείχνει την αντίληψη των πολιτικών προσώπων για το περιβάλλον, την πόλη και τους ανθρώπους.

ΑΝΑΠΛΑΣΗ:

Η πρόταση του ΟΡΣΑ περιλαμβάνει για την ανάπλαση δύο βασικές ρυθμίσεις: α) Μητροπολιτική παρέμβαση, β) συντελεστή δόμησης 0,6. Εννοείται ότι το (α) είναι θετικό και το (β) αρνητικό (ας μην το χαρακτηρίσω ακόμα καταστροφικό, είναι πάντως εξαιρετικά γενναιόδωρο!!!). Σύμφωνα με την απόφαση της ΕΕ του ΟΡΣΑ στην οποία πρέπει να επιμείνουμε ο ΣΔ είναι 0,4 ανά ιδιοκτησία και η περιοχή χαρακτηρισμένη ως Ζώνη Ενεργού Πολεοδομίας

ΟΡΙΑ

Η πρόταση περιλαμβάνει και όρια του δήμου με βάση ρυθμίσεις που ίσχυαν παλιότερα ενώ υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που δεν έχουν ληφθεί υπ’ όψη. Το θέμα είναι δευτερεύον γιατί θα λυθεί εύκολα υπηρεσιακά.

Αυτά για ενημέρωση και μια πρώτη καταγραφή. Το θέμα θα μας απασχολήσει την προσεχή εβδομάδα έντονα!

κύλησε ο τέντζερης και πέτυχε...Ζορο

Από εκεί που ίσως δεν την περίμενε πήρε τη στήριξη ο Παναγιώτης Ψωμιάδης. Ο Γιάννης Δημαράς, μιλώντας για αυτόν λίγα λεπτά πριν επισκεπτόμενος την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, είπε πως είναι ένας έντιμος και καθαρός άνθρωπος....
Ο Γιάννης Δημαράς είπε χαρακτηριστικά πως "ο Παναγιώτης Ψωμιάδης έχει δώσει μάχες για τον Καλλικράτη, τον γνωρίζω από τη βουλευτική του θητεία, είναι πάντα έντιμος και καθαρός ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει τα πράγματα. Χρειάζονται στην Ελλάδα τέτοιες φωνές, ιδιαίτερα σήμερα"....
"Ο Γιάννης Δημαράς είναι ένας δυναμικός πολιτικός που πειθαρχεί μόνο στη συνείδησή του και στο συμφέρον του ελληνικού λαού, όχι στο γκαιμπελικό σύστημα ενημέρωσης των ΜΜΕ. Τον σέβομαι και τον εκτιμώ, γιατί τόλμησε και πήγε κόντρα στο ρεύμα, απέδειξε ότι διαθέτει πολιτική γενναιότητα και αξιοπρέπεια. Τον ευχαριστώ για τη σημερινή του επίσκεψη στην έδρα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, για το ενδιαφέρον του να ενημερωθεί και να συμβάλει στην επίλυση των οξυμμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Του εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη, κάθε επιτυχία στην όμορφη πορεία που έχει χαράξει με το ΑΡΜΑ του", τόνισε ο Διονύσης Ψωμιάδης καλωσορίζοντάς τον....

από το www.e-flou.gr

και μετά όλοι μαζί πήγανε .....

λίγα απ' όλα

Θα σταθώ για λίγο ακόμη στην υπόθεση του LIDL, γιατί νομίζω αποτελεί πρωτότυπο παράδοξο.

Τα δεδομένα.

Ένα οικόπεδο ιδιοκτησίας της eurobank, αξίας περίπου 4 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο πουλιέται.

Ο Τζανής προεκλογικά είχε δηλώσει ότι πρέπει να το πάρει ο Δήμος και να το κάνει πράσινο.

Ο όμιλος του LIDL, έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον του να το αγοράσει και να το κάνει supermarket.
Για να αποφύγει την χρονοτριβεί (2-3 χρόνια) στην οποία θα τον υποβάλλει ο Δήμος αν επιμείνει να αγοράσει αυτός το οικόπεδο, ο όμιλος έρχεται με μια γενναία προσφορά προς τον Δήμο. Του χαρίζει 400 τετραγωνικά μέτρα οίκημα, συν την χρήση άλλων 800 τετραγωνικών μέτρων.

Τι μπορεί να συμβεί;

Ο Δήμος μπορεί να αρνηθεί την δωρεά, και να έχει μπροστά του 2-3 χρόνια να βρει τα λεφτά και να αγοράσει το οικόπεδο. Αυτό ήταν πιθανόν εύκολο πριν αποκαλυφθούν τα χρέη της χώρας που μας οδηγούν στην χρεοκοπία.
Τώρα ο Δήμος, δεν μπορεί να βρει λεφτά ούτε για την μισθοδοσία των υπαλλήλων του.

Άρα πρέπει να ζυγιάσει τα υπέρ και κατά της πρότασης του LIDL.

Αν γίνει το κατάστημα, ποιόν ενοχλεί εμπορικά;
Η προστασία των τοπικών μικροεμπόρων πρέπει να είναι στα ενδιαφέροντα της δημοτικής αρχής.

Το LIDL είναι ένα σουπερμάρκετ, και σαν τέτοιο ανταγωνίζεται πρώτα απ’ όλα τα άλλα σουπερμάρκετ, και δευτερευόντως τα μπακάλικα.

Μπακάλικα;; Ναι. Οι νεώτεροι αν ανατρέξετε σε κάποιο λεξικό θα το βρείτε και σαν παντοπωλείο, σαν κατάστημα πώλησης ειδών διατροφής, επάγγελμα που καταργήθηκε εδώ και 30 περίπου χρόνια.

Σύσσωμη, όχι σύσσωμη κατά πλειοψηφία, συντριπτική πλειοψηφία η αντιπολίτευση και ο εμπορικός σύλλογος του Δήμου προασπίζουν το επάγγελμα εις μνήμην των παλαιών μπακάληδων. Αν οργανώνονταν λίγο καλλίτερα, θα έφερναν σε συμπαράσταση και το Μουσείο λαϊκής τέχνης.

Στον παράλογο αυτό χορό, σύρθηκε και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος σκέφτηκε να φέρει το θέμα στη Βουλή, μια που δεν τον άκουσε ο Δήμαρχος.

Και να ζητήσει τι;

Να κηρύξει η Βουλή τον Δήμο μας κορεσμένο από σουπερμάρκετ, και να απαγορεύσει την εγκατάσταση νέου!!!

Κι αυτό το πλασάρουν όλοι μαζί με τον τίτλο, «ο Λαφαζάνης στο πλευρό των εμπόρων»!!

Μπορεί κάποιος νηφάλιος να σκεφτεί μεγαλύτερη μαχαιριά στο εμπόριο από την πρόταση του Λαφαζάνη;

Η Βουλή να αποφασίζει αν κάποια περιοχή χρειάζεται ή όχι κάποιο είδος εμπορικού καταστήματος;

Κι αν αύριο κύριοι του εμπορικού συλλόγου κριθούν υπεράριθμα τα δικά σας μαγαζιά τι θα γίνει; Θα χειροκροτήσουν όσοι είναι τυχεροί και παραμείνουν ανοικτοί;

Με κάτι τέτοιες εξυπνάδες κατέρρευσε ολόκληρη Σοβιετική Ένωση, εσείς θα γλυτώσετε;

Η παράδοξη απαίτηση των παρατάξεων, συνδυασμένη με την παράλογη επιδίωξη του εμπορικού συλλόγου που αμφιβάλλω αν έχει έστω και έναν παντοπώλη ως μέλος (εκτός ίσως κάποιον επίτιμο) ήρθε να βρει απρόσμενα έναν επικοινωνιακό σύμμαχο, στο πρόσωπο κάποιων φουσκωτών που εμφανίστηκαν στην αίθουσα του δημοτικού συμβούλιου.

Πράξη ανόητη και αχρείαστη, ακόμη κι αν υπήρχαν εκτιμήσεις για επεισόδια.
Και δεν πρέπει να την αφήσει έτσι ο Δήμαρχος.

Στο δια ταύτα, καλά έκανε η πλειοψηφία και αποδέχτηκε την προσφορά, κανέναν δεν ενοχλεί πέραν του Σκλαβενίτη και του mymarket (αυτό νομίζω είναι 200 μέτρα πιο πάνω) και ο ανταγωνισμός ίσως αποβεί προς όφελος των καταναλωτών.

Ταυτόχρονα ας ψάξει για κεφάλαια για την δενδροφύτευση του Αιγάλεω, 500 μέτρα πιο πάνω, που θα αποτελέσει τον πραγματικό πνεύμονα ολόκληρου του δήμου μας.

Σε συνέχεια της ευκαιρίας που θεωρεί ότι βρήκε η αντιπολίτευση με αφορμή το LIDL, έχουμε σε εξέλιξη το δεύτερο μέρος του επεισοδιακού ειδυλλίου ανάμεσα στον κ. Χρυσό και στον κ. Μελά, το οποίο ξεκίνησε όπως θυμάστε την δεύτερη Κυριακή των εκλογών.

Ανταποδίδει ο κ. Χρυσός την υποχρέωση, την οποία του υπενθύμισε κάποιος ανώνυμος εδώ σε κάποιο σχόλιο λέγοντας ότι τον στήριξαν για το καλό του Δήμου κι όχι για άλλους λόγους.

Υπερθεματίζει ο κ. Χρυσός πλέκοντας εγκώμιο στην παλικαριά του κ. Μελά όταν ήταν δήμαρχος.
Απλές γαλατικές αβρότητες;
Δεν νομίζω.

Όλοι εκτιμούν ότι ο κ. Μελάς δεν θα ξαναδιεκδικήσει την δημαρχία και η χηρεία της θέσης του επικεφαλής, φαίνεται ότι έχει ανοίξει την όρεξη του κ. Χρυσού μια που δεν έχει να περιμένει τίποτα περισσότερο από το ΠΑΣΟΚ.
Γιατί όχι; Τον ψήφισαν μια φορά, δεν αποκλείεται να το ξανακάνουν, αν απαλλαγεί φυσικά από 1-2 πασοκικά βαρίδια και τα αντικαταστήσει με 1-2 νεοδημοκρατικούς φελλούς. (Γιατί οι σκληροί νομίζω θα αντισταθούν).

Και για έναν ακόμη λόγο. Γιατί αργεί ακατανόητα ο οικονομικός απολογισμός που θα έπρεπε να είχε κάνει ο Τζανής εδώ και πολύ καιρό, και ο οποίος θα έβαζε μια σειρά ερωτήματα στη σωστή θέση των αμφιβολιών. Των αμφιβολιών που όλοι έχουμε για την ποιότητα της διοίκησης που ασκήθηκε τις προηγούμενες τετραετίες.

Αναρωτιέται ο Λάκης Ιγνατιάδης τι έγιναν τα λεφτά από τα δάνεια. Τα 14 εκατομμύρια ευρώ.

Και να προσθέσουμε στο ερώτημα αυτό, πως γίνεται να υπάρχουν άλλα 14 περίπου εκατομμύρια ευρώ σε βεβαιωμένα χρέη προς προμηθευτές από τις περασμένες χρήσεις μέχρι τις 31-12-10;

Γιατί δεν συγκαλείται δημοτικό συμβούλιο με αποκλειστικό θέμα το χρέος, και αντιμετωπίζουμε το θράσος, ακόμη και εδώ σε ανώνυμα σχόλια ότι ο Τζανής παρέλαβε «νοικοκυρεμένο δήμο»;

Παράδοξο.

H εικονική πραγματικότητα των ελληνικών ΜΜΕ

«Όλες οι ελληνικές τράπεζες πέρασαν τα stress tests» διαβάζουμε με ανακούφιση σε όλες τις ελληνικές εφημερίδες και οικονομικά sites. Δεν έχει σημασία αν ένα κλικ πιο δίπλα, οι πιο έγκυροι ενημερωτικοί οργανισμοί του κόσμου έχουν όλοι στους τίτλους τους ότι δύο ελληνικές τράπεζες, ήταν μέσα στις εννιά που απέτυχαν και άλλες πολύ κοντά στο όριο και μάλιστα αμφισβητούν και την αυστηρότητα των κριτηρίων όλης της διαδικασίας.


Η εικονική πραγματικότητα των ελληνικών ΜΜΕ, επιτυγχάνεται συνυπολογίζοντας τα μέτρα που θα πάρουν οι τράπεζες, σε μια συμπληρωματική λίστα που δείχνει ότι αν γίνουν μια σειρά από κινήσεις από την πλευρά τους τότε οι τράπεζες θα περάσουν το όριο ασφαλείας. Μάλιστα κάποια από τα πρόσθετα αυτά μέτρα (πχ πωλήσεις θυγατρικών), ανακοινώθηκαν από τις τράπεζες εσπευσμένα λίγο πριν βγουν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα των stress tests.


Είναι σαν να λένε τα ΜΜΕ ότι η Ελλάδα είναι μια ευημερούσα χώρα (αφού συνυπολογίσουν τα μέτρα που έχουν παρθεί για τη φοροδιαφυγή, και προσθέσουν τα έσοδα από τους φόρους που θα πληρώνουν όλοι)


Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι η αληθινή είδηση της αποτυχίας των δύο τραπεζών «ξεγλίστρησε» σε κάποιες έντυπες εκδόσεις του Σαββάτου που έκλεισαν λίγο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Όμως το Σάββατο στα sites των ίδιων εφημερίδων ο έντυπος τίτλος «Κόπηκαν δύο ελληνικές τράπεζες» είχε αντικατασταθεί από το «Πέρασαν όλες οι ελληνικές τράπεζες»!


Να υποθέσουμε ότι τα ελληνικά ΜΜΕ συστρατεύθηκαν στην «εθνική υπόθεση» και για να μη ρίξουν νερό στο μύλο του πανικού αποφάσισαν να διαβάσουν την είδηση ανάποδα από τα διεθνή, (ή να παπαγαλίσουν την ανακοίνωση σκοπιμότητας της Τράπεζας της Ελλάδος), κουρελιάζοντας για άλλη μια φορά την ήδη ανύπαρκτη αξιοπιστία τους; Ή μήπως η εξήγηση είναι πιο πεζή και συνηθισμένη; Ότι τα λεφτά της διαφήμισης που παίρνουν τα ΜΜΕ ακόμα και τώρα από τις ελληνικές τράπεζες είναι πάρα πολλά, τόσα, που το ρεζιλίκι του να γράφουν άλλα αντί άλλων δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία;


του Βαγγέλη Κορωνάκη από το www.athensvoice.gr